20 ตุลาคม 2555 10:20 น.
สุนทรวิทย์
เจียมตนว่า อ่อนด้อย ในถ้อยรัก
รักหน่วงหนัก เพียงไหน จึงไม่สม
สมควรหรือ ยังเขลา ยอมเฝ้าจม
จมในหล่ม หลุมรัก ซึ่งหลักลอย
ลอยอยู่ใน ความฝัน อันเวิ้งว้าง
ว้างเวิ้งคว้าง สุดไขว่ ไกลเกินสอย
สอยมิถึง ควรหรือ จักยื้อคอย
คอยอย่างกร่อย หงอยจิต หลงทิศทาง
ทางกองสุม ด้วยขวาก ยากฟันฝ่า
ฝ่าทิวา ราตรี ฤดีหมาง
หมางบนความ พร่อมพร้อ รออับปาง
ปางก่อนสร้าง บุญน้อย จำถอยลา
ลาจากขวัญ ชีวี ที่เคยหลง
หลงทะนง งงเยี่ยง ไร้เดียงสา
สาแก่ใจ หน่ายเบื่อ เมื่อถึงครา
ครารู้ว่า เธอมี ที่หมายปอง
ปองแล้วพลาด อาจช้ำ ระกำจิต
จิตรู้ผิด เตือนตัว มิกลัวหมอง
หมองอยู่ไย หญิงอื่น ดื่นก่ายกอง
กองให้จอง ให้หวัง ยังมากมี
19 ตุลาคม 2555 15:53 น.
สุนทรวิทย์
ผมมีสาก แต่ขาดครก ไว้โขลกพริก
ซึมหน้าหงิก ท้อแท้ แก้ไม่ตก
พูดความจริง คนหา ว่าลามก
มิเข้าอก เข้าใจ ในความทุกข์
ครกเก่าเผลอ โขลกย้ำ จนชำรุด
ไม่มีชุด สำรอง หมองเจ่าจุก
ใครมีครก โปรดด้วย ช่วยทะนุก
ขอยืมกุ๊ก อย่างฉัน สักวันนะ
ขาดน้ำพริก มื้อใด ใจหงุดหงิด
วิปริต พาโล เกิดโทสะ
ให้กินหมู กินแกะ รวมแป๊ะซะ
มิโอชะ ถูกลิ้น เท่ากลิ่นครก
หาทั่ว อ่างศิลา มาหลายพัก
กลับมิยัก ถูกตา น่าตลก
ของใหม่เอี่ยม เกินการ พานสะทก
จิตมุ่นหมก ของที่ มีอายุ
ครกเปล่า เก่านานปี ใครมีครับ
โปรดขยับ สำแดง แจ้งระบุ
อยากจะเซ้ง อยากจะขาย หมายจะรุ
ผมจะมุ ไปหา มิช้าชัก
18 ตุลาคม 2555 13:07 น.
สุนทรวิทย์
รักแรกรัวร้อนรุ่ม ดังสุมพิษ
คอยครุ่นคิดใคร่ครวญ มิถ้วนจบ
หมกมุ่นมึนเมามาย หมายพานพบ
เกินเกลี่ยกลบกลับกลาย คล้ายผูกมัด
รักร้าวร่วงโรยรา น้ำตาตก
ฟูมฟายฟกฟัดเฟียด เฉียดวิบัติ
ทุกข์ท่วมท้นทิ่มแทง สำแดงชัด
ยากยืนหยัดยื้อแย่ง ตะแบงรุก
รักราบรื่นเริงรมย์ พรหมลิขิต
เนาเนืองนิตย์แนบแน่น แสนสนุก
เคียงคู่เคล้าคลอเคลีย เนียรทุกข์
สรรค์สร้างสุขสบสม ภิรมย์รัก
กลบทลูกผสมระหว่างเบญจวรรณห้าสีกับนายโรง
ลืมกรับ ผมเขียนมั่วไปงั้นเองไม่รู้ผิดถูกประการใด
ควรตั้งชื่อว่าอย่างไร ผู้รู้ท่านใดมีความเห็นกรุณาชี้แนะ
ด้วยนะครับ ผิดพลาดประการใดจะได้แก้ไขครับ ขอ
ขอบคุณล่วงหน้าครับ
17 ตุลาคม 2555 10:34 น.
สุนทรวิทย์
มีเงิน เกริ่นว่าน้อง
มีทอง มองเหมือนพี่
กราบไหว้ ผูกไมตรี
คนเช่นนี้ มีมากมาย
ยามมี ขี้ยังหอม
ญาติมิตรยอม ค้อมถวาย
มากล้น คนทักทาย
สุขสบาย คล้ายเทวัญ
คราวจน คนส่อเสียด
หมดสิ้นเกียรติ โดนเหยียดหยัน
เพื่อนตาย หายหน้าพลัน
หลบผลุนผลัน บั่นเยื่อใย
สิ่งสรรพ ทรัพย์อาดูลย์
บริบูรณ์ ล้วนสูญได้
สังขาร ผ่านวันวัย
ย่อมละไป ใช่อยู่ทน
สลัด จากวัตถุ
หันทำนุ บุญกุศล
ใช่ฉวย เพียงรวยจน
แยกเหตุผล กลอบาย
โลภหลง ปลงไม่ตก
จิตมุ่นหมก งกกระหาย
ตะบึง ถึงบั้นปลาย
แม้ร่างกาย ก็วายลง
พิสุทธิ์ ในพุทธา
กอปรสัมมา อานิสงส์
ลมหมด คราปลดปลง
นามยังคง อยู่ยงยืน
16 ตุลาคม 2555 09:35 น.
สุนทรวิทย์
ผมเป็น ไข้ใจ นอนไม่หลับ
กระสับ กระส่าย หลายตลบ
ยากิน ยาทา หาครันครบ
รักษา ไม่จบ เฝ้าขบคิด
ด้วยขาด พธู คู่สัมผัส
อึดอัด ขัดข้อง หมองดวงจิต
อยากได้ สตรี คู่ชีวิต
ไว้ชิด ไว้เชย เอ่ยคำรัก
สาวโสด นางใด ไร้พันธะ
เถิดนะ เมตตา มาสมัคร
โอกาส มีน้อย ไม่บ่อยนัก
ควรจัก รับลูก เร่งผูกมัด
ผมเอง ออกหล่อ พอหยิบยก
แผ่นอก น่าซบ น่าขบกัด
สูงต่ำ เท่าไร มิได้วัด
สันทัด บอบบาง หว่างกลางคด
จีบสาว ไม่เป็น เน้นอ้อนออด
หมั่นตอด หมั่นหวัง ก็ยังอด
ตระเตรียม เรือนหอ รอสมรส
จนมด ทำรัง นั่งอมทุกข์
หน้าส่วนตัว
2288
