5 มิถุนายน 2550 09:00 น.
สุดที่จะรัก
เธอยังสบายดีอยู่ไหม
ยามที่เราห่างไกลอย่างนี้
เป็นยังไงบ้างในตอนนี้
เธออยู่สบายดี หรืออย่างไร
เธอยังสบายดีอยู่ไหม
ยามที่ยืนข้างใคร คนนั้น
ในตอนที่ไม่มีฉันอยู่ใกล้ๆ
เธอเป็นอย่างไร อยากรู้จัง
4 มิถุนายน 2550 16:47 น.
สุดที่จะรัก
ก็ดีนะที่เธอยังห่วงใยกัน
แต่วันนี้ฉันอยู่ได้สบายดี
ขอบคุณละกันความรู้สึกนี้
แต่ฉันสบายดีจริงๆ ไม่เป็นไร
ก็แค่อกหัก แค่นี้ไม่เป็นไร
ให้เธอสบายใจเถอะนะ
ฉันโอเคแล้ว ไม่ต้องห่วงแล้วล่ะ
เธอจะได้สบายใจ ไม่คาใจ
ว่าเคยทำให้ใครช้ำใจ
4 มิถุนายน 2550 16:41 น.
สุดที่จะรัก
จะห่วงใย ทำไมกัน
เพราะฉันและเธอจากกันแล้ว
จะห่วงใย ทำไมนะ ทำไม
เพราะอะไรถึงบอกฉันอย่างนี้
ไม่ได้ร้องขอให้เธอมาห่วงกัน
ที่ให้อภัยวันนั้น ไม่ได้ต้องการแบบนี้
อย่ามาทำเหมือนมีเยื้อใยไมตรี
เพราะฉันวันนี้ ต่างจากเมื่อวาน
อาจจะมีบ้างนะ ที่ยังอ่อนไหว
เพียงเห็นเฑอข้างๆ ใคร ก็ไหวหวั่น
แต่ก็นั่นแหละ จะห่วงฉันทำไมกัน
เพราะเธอนั้นก็มีคนข้างกาย
ขอได้ไหม อย่าแสดงว่าห่วงใยไปมากกว่านี้
ยอมรับนะว่าซึ้งกับความรู้สึดีๆ
แต่ว่าตอนนี้มันต่างกัน
จะห่วงใยฉัน ไปทำไมกัน.....
4 มิถุนายน 2550 16:34 น.
สุดที่จะรัก
อย่ามาหวังอะไรกับฉัน
เพราะทุกวันที่เป็นอย่างวันนี้
ไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกว่าฉันดี
เพราะมันไม่มากพอที่ เธออยากได้
อย่ามาหวังอะไร ในตอนนี้
ตอนที่จิตใจฉันยังอ่อนไหว
เพราะใจที่เจ็บปวดจากเธอ นั่นไง
อย่ามาหวังอะไร กับฉันเลย
อย่ามาคาดคั้นให้ฉันต้องอยู่ได้
อย่ามาใส่ใจ เพราะฉันไม่ได้ร้องขอ
สักวันฉันคงทำใจได้เพียงพอ
พอที่จะลืม ว่าเธอทำให้ช้ำใจ