28 กุมภาพันธ์ 2548 23:20 น.
สุชาดา โมรา
เพลงปลุกใจ
รักกันไว้เถิด
ร็อกรักชาติ
รักกันไว้เถิด เราเกิดร่วมแดนไทยจะเกิดภาคไหนก็ไทยด้วยกันเชื้อสายประเพณีไม่มีกัดกั้นเกิดใต้ธงไทยนั้นปวงชนทุกคนคือไทย ท้องถิ่นแหลมทอง เหมือนท้องของแม่ เกิดถิ่นเดียวกันแท้เหมือนแม่เดียวกันใช่ไหม ยามฉันมองตาคุณ อบอุ่นดวงใจเห็นสายเลือดไทย ในสายตาบอกสายสัมพันธ์
รักกันไว้เถิด เราเกิดร่วมแดนไทย จะเกิดภาคไหนก็ไทยด้วยกัน เชื้อสายประเพณีไม่มีกัดกั้น เกิดใต้ธงไทยนั้นปวงชนทุกคนคือไทย ทะเลแสนงาม ในน้ำมีปลา พืชพันธุ์เกลื่อนตาตามไร่นารวงทองไสวสินทรัพย์มีเกลื่อนกล่น บรรพชนให้ไว้เราลูกหลานไทยจงร่วมใจรักษาให้มั่น รักกันไว้เถิด เราเกิดร่วมแดนไทย จะเกิดภาคไหนก็ไทยด้วยกัน เชื้อสายประเพณีไม่มีกัดกั้น เกิดใต้ธงไทยนั้นปวงชนทุกคนคือไทย รักกันไว้เถิด รักกันไว้เถิด รักกันไว้เถิด
แหลมทองโสภาด้วยบารมี ปกเกล้าเราไทยนี้ร่มเย็นเป็นศรีผ่องใส ใครคิดบังอาจหมิ่นถิ่นทององค์ไธ้ เราพร้อมพลีใจป้องหมู่ไทยและองค์ราชันย์ รักกันไว้เถิด เราเกิดร่วมแดนไทย จะเกิดภาคไหนก็ไทยด้วยกัน เชื้อสายประเพณีไม่มีกัดกั้น เกิดใต้ธงไทยนั้นปวงชนทุกคนคือไทย จะเกิดชาติไหนก็ไทยด้วยกัน เชื้อสายประเพณณีไม่มีกัดกั้น เกิดใต้ธงไทยนั้นปวงชนทุกคนคือไทย
เพลงสมัยใหม่
เด็กบ้านนอก
ไอน้ำ
จากบ้านนอกสู่เมืองฟ้า เดินมาตามหัวใจจากมาตามความฝันที่ใฝ่ หวังว่าต้องได้ดีบ้านวันนี้เหมือนเดิมมั๊ย ไม่ได้ไปก็หลายปีห่วงบางคนที่แสนดี ตอนนี้แม่ทำอะไรกอดตัวเองเมื่อยามเหงาอุ่นไม่เท่าแม่กอดเหนื่อยก็ดูรูปแม่ตลอดเหมือนเป็นแรงผลักใจพ่อคงดื้อเหมือนเดิมหนอ น้องก็กวนแม่วุ่นวายปล่อยมั่งนะอย่าเครียดไป ผ่อนคลายซะบ้างดีกว่า ส่งเงินให้ใช้ได้รับใช่มั๊ย ใช้ไม่พอบอกนะจะซื้อกับข้าวซื้อเสื้อผ้า เอาที่ตามใจแม่ฝันเป็นจริงเมื่อไหร่ คงได้กลับไปดูแลเหนื่อยยังไงก็ตามแต่ จะทำให้แม่ภูมิใจ
เด็กบ้านนอกกลางเมืองฟ้า จะไม่เดินหลงทางเก็บเอาคำที่แม่ได้สั่ง สอนตัวเองขึ้นใจแม้ต้องล้มสักพันหน พร้อมจะทนและสู้ไปหยิบเอาดาวที่ยิ่งใหญ่เอาไปมอบให้แม่
*ส่งเงินให้ใช้ได้รับใช่มั๊ย ใช้ไม่พอบอกนะจะซื้อกับข้าวซื้อเสื้อผ้า เอาที่ตามใจแม่ฝันเป็นจริงเมื่อไหร่ คงได้กลับไปดูแลเหนื่อยยังไงก็ตามแต่ จะทำให้แม่ภูมิใจส่งเงินให้ใช้ได้รับใช่มั๊ย ใช้ไม่พอบอกนะจะซื้อกับข้าวซื้อเสื้อผ้า เอาที่ตามใจแม่ฝันเป็นจริงเมื่อไหร่ คงได้กลับไปดูแลเหนื่อยยังไงก็ตามแต่ จะทำให้แม่ภูมิใจเหนื่อยยังไงก็ตามแต่จะทำให้แม่ภูมิใจ
เพลงรัก
คนเจียมตัว
โซ คูล
เอื้อมไม่ถึง รู้ตัวฉันดีว่าไกลห่าง กลัวว่าเธอต้องลำบาก ถ้าหากว่าเธอเลือกฉัน ทุกๆวันต้องหลบหน้าเธอ ทั้งที่ใจอยากเจอหน้ากัน อยากจะคุยความในใจฉันที่มันรักเธอ ได้แต่เพ้อ ละเมอว่ามีเธอเคียงข้าง วอนให้เธอเห็นใจบ้าง ก็อยากให้เธอรับไว้ ขอสักคนแค่เป็นเพื่อนคุย แค่ในยามที่เธอเหงาใจ ไม่ต้องตอบตกลงว่าจะรักกัน ฉันยินดีจะยอมเฝ้ารอ ขอสัญญาจะไม่วุ่นวาย แค่ให้รู้ว่าใจหมดใจมันรักเธอ
*คนเจียมตัวก็ได้แต่เจียมใจ ทนทำใจได้แต่เฝ้ามองดูเธอ ฉันคงไม่มีสิทธิ์ จะคิดดังว่าฉันนั้นรักเธอ ได้เต่เพ้อรักเธอข้างเดียว ฉันยินดีจะยอมเฝ้ารอ ขอสัญญาจะไม่วุ่นวาย แค่ให้รู้ว่าใจหมดใจมันรักเธอ คนเจียมตัวก็ได้แต่เจียมใจ ทนทำใจได้แต่เฝ้ามองดูเธอ ฉันคงไม่มีสิทธิ์ จะคิดดังว่าฉันนั้นรักเธอ ได้เต่เพ้อรักเธอข้างเดียว คนเจียมตัวก็ได้แต่เจียมใจ ทนทำใจได้แต่เฝ้ามองดูเธอ ฉันคงไม่มีสิทธิ์ จะคิดดังว่าฉันนั้นรักเธอ ได้เต่เพ้อรักเธอข้างเดียว ฉันยินดีจะยอมเฝ้ารอ ขอสัญญาจะไม่วุ่นวาย แค่ให้รู้ว่าใจหมดใจมันรักเธอ ได้แต่เจียมตัวแบบนี้เพราะรักเธอ
เพลงคติธรรม
หลวงพ่อคูณ
ยืนยง โอภากุล
เมตตามหามงคล แด่สาธุชนศิษย์หลวงพ่อคูณ หลั่งไหลกันมาทำบุญ พรหลวงพ่อคูณขอให้รวยให้รวย รับแจกวัตถุมงคล ประพรมน้ำมนต์สาธุชนพระช่วย เดินสายปลอดภัยไปได้สวย ค้าขายร่ำรวยดั่งถูกหวยเบอร์ใหญ่ เพี้ยง หลวงพ่อคูณช่วยคุ้ม ช่วยคุ้ม อุ้มเอาไปแช่น้ำมนต์ ลูกศิษย์ลูกหามากมี ทั้งรัฐมนตรี ส.ส. ก็มากมาย ขอพรกันไม่ขาดสาย หลวงพ่อบอกไอ้นายเอารุ่นกูให้มึง ทั้งนักมวยนักเลงนักเล่น ดาราดวงเด่นศรัทธาจนน่าทึ่ง หลวงพ่อคูณรุ่นกูให้มึง ก็แล้วแต่พวกมึงจะนึกถึงชั่วดี
* ชั่วดีอยู่ในกะโหลก มาเขกโป๊กๆ จำไว้ให้ดี (ชั่วดีอยู่ในกะโหลก มาเขกโป๊กๆ จำไว้ให้ดี) เข้ามาพวกรัฐมนตรี ส.ส.ตัวดีกูจะให้พร
** ไปนั่งอยู่ในสภา อย่าให้เขาด่าจงพึงสังวร แขวนพระเป็นอุทาหรณ์ ประชาชนเดือดร้อนเขาจึงเดินขบวน (ซ้ำ *, *)อนิจังวัฏสังขารา ลาภยศศรัทธาย่อมมีผันผวน การเมืองย่อมมีตีรวน อย่ารวมหัวตีตรวนแหกตาประชาชน หลวงพ่อท่านเบื่อจะตาย สร้างรุ่นสุดท้ายรุ่นแช่น้ำมนต์ ถ้าจะให้ขลังมีประสิทธิผล
ต้องเตะตูดทีละคนไล่เสนียดจัญไร
เพลงลูกทุ่ง
นางสาวแนนซี่
แมงปอ ชลธิชา
แนน แนน แนน แนนซี่ แนน แนน แนน แนนซี่ ถึงคำนำหน้าเป็นนาย ฉันก้อเต็มจัยเรียกนางสาวแนนซี่ยามเทอเดินอรชร ยามเทองอนแสนสบิ้ง ใครนะใครจัยร้ายจิง มาเรียกเพื่อนหญิงฉันว่านายแนนซี่
แนน แนน แนน แนนซี่ เป็นชายที่มีหัวจัยอ้อนแอ้น เดิมชื่อว่านายบุญแม้น ชอบทำเสียงแจ๋นมาก่อนตัทุกที กร๊าด กรี๊ด วี๊ด ว้าย เหวกโหวก สนุกหลุดโลกพกแต่อารมณ์ดี เฮไหนเฮกันเต็มที่ เหมือนเพื่อนสตรีคนหนึ่งมาแต่ไหนแนน แนน แนน แนนซี่ เปลี่ยนเป็นชื่อนี้แล้วที่อำเภอ ในบัตรประชาชนเทอ ก้อยังต้องเจอกับคำว่านาย ชื่อกิ๊บเก๋เท่เข้าท่า แต่คำนำหน้าเทอว่าบาดจัย บุญแม้นเปลี่ยนเป็นแนนซี่ได้ ไม่อาจเปลี่ยนนายให้เป็นนางสาว
แนน แนน แนน แนนซี่ หมอช่วยให้มีเหมือนสตรีทุกอย่าง เหลือแต่สิ่งที่จัยหมาง ทางการยังเรียกนายแนนซี่ทุกคราว ทางการหัวจัยฉันนี่ ขอบอกแนนซี่ เทอคือพวกเรา จึงมากู่ก้องร้องเป่า ว่าเพื่อนรักเราชื่อนางสาวแนนซี่
ติด ร.วิชาลืม
แอร์ สุชาวดี
วิธีลืมเขา จะเข้าโรงเรียนที่ไหน ถึงจะทำจัย ให้ลืมเขาได้สนิท ผู้ชายคนหนึ่ง เดินเข้ามาในชีวิต สอนวิชารักจนฝังจิต แล้วก้อปิดเทอมทิ้งไป น้ามตาที่ไหล เกิดจากหัวจัยที่เหงา รักเรียนชั่วคราว ก้อสอบผ่านได้โดยง่าย เมื่อเขาแปรเปลี่ยน หยุดเรียนวิชาลืมไว้ พอถึงบทตัดเยื่อขาดใย หัวจัยกลับไม่แข็งพอ เขาใช้ความหล่อ เป็นสื่อล่อตอนมาสอนรัก ให้เกรดสูงมาก ยามจากจึงน้ามตาคลอ สอนวิชารัก วิชาลืมกลับทิ้งติด ร ผ่านหลายพ.ศ.แก้ ร ไม่ได้เลยเราวิธีลืมเขา จะเข้าโรงเรียนที่ไหน สอบเข้ามหาลัย หัวจัยยังไม่ลืมเศร้า แค่ใครสะกิด ก้อคิดติดตรึงถึงเขา ใครหนอจะติวช่วยเรา แก้ ร สอนวิธีลืม
เพลงในวรรณคดี
?
เพลงเพื่อชีวิต
เดือนเพ็ญ
ยืนยง โอภากุล
เดือนเพ็ญสวยเย็นเห็นอร่าม นภาแจ่มนวลดูงาม เย็นชื่นหนอยามเมื่อลมพัดมา แสงจันทร์นวลชวนใจข้า คิดถึงถิ่นที่จากมา คิดถึงท้องนาบ้านเรือนที่เคยเนา เรไรร้องดังฟังว่า เสียงที่เจ้าเฝ้าครวญหา ลมเอยช่วยพากระซิบข้างกาย ข้ายังคอยอยู่ไม่หน่าย มิเลือนห่างจากเคลื่อนคลาย คิดถึงมิวายเมื่อเราจากกัน กองไฟสุมควายตามคอกคงยังไม่มอดดับดอก จันทร์เอยช่วยบอกให้ลมช่วยเป่า
โหมไฟให้แรงเข้า พัดไล่ความเยือกเย็นหนาว ให้พี่น้องเรานอนหลับอุ่นสบาย ลมเอยช่วยเป็นสื่อให้ นำรักจากห้วงดวงใจของข้านี้ไปบอกเขานำนา ให้เมืองไทยรู้ว่าไม่นานลูกที่จากมาจะไปซบหน้ากับอกแม่..เอย ลมเอยช่วยเป็นสื่อให้ นำรักจากห้วงดวงใจของข้านี้ไปบอกเขานำนา ให้เมืองไทยรู้ว่าไม่นานลูกที่จากมาจะไปซบหน้ากับอกแม่..เอย ให้เมืองไทยรู้ว่าไม่นานลูกที่จากมาจะไปซบหน้ากับอกแม่..เอย
เพลงสุนทราภรณ์
สุขกันเถอะเรา
สมศักดิ์ เทพานนท์
สุขกันเถอะเราเศร้าไปทำไม อย่ามัวอาลัยคิดร้อนใจไปเปล่า เกิดมาเป็นคน อดทนเถอะเรา อย่ามัวซมเซาทุกคนเราทนรันบ้านคนรักสุนทราภรณ์ โลกคือละครอย่าอาวรณ์เลย สุขทุกข์อย่างเคยรับแล้วเป็นเช่นกัน ปล่อยไปตามบุญและกรรมบันดาล อย่ามัวโศกศัลย์ยิ้มสู้มันเป็นไร
( ชาย ) เชิญสำราญร่วมเบิกบานดวงใจ ลืมทุกข์ไปทำให้ใจเริงรื่น
สุขกันเถอะดี อย่ามัวรีรอ อย่าทำหน้างอ ยิ้มนิดพอใจชื่น ชีพจะดำรง อยู่ยงคงคืน ต่ออายุยืน ยิ้มนิดเดียวให้ชื่นใจ บ้านคนรักสุนทราภรณ์
โลกคือละคร ทุกคนต้องแสดง ทุกคนทนไป อย่าอาลัย ยิ้มกันสู้ไปจะได้สบาย
17 กุมภาพันธ์ 2548 15:46 น.
สุชาดา โมรา
การดำเนินเรื่อง สายวันหนึ่งในลำน้ำโขง ตุลาคม 2537 เป็นการเริ่มเรื่องโดยบอกเวลาการเดินทาง เพื่อให้ผู้อ่านได้มองเห็นบรรยากาศ และผู้เขียนได้เล่าถึงเหตุการณ์ ที่เกิดขึ้นว่า ได้พบ ได้เจอ ได้ยินได้ฟังสิ่งใดมาบ้าง เพื่อให้ผู้อ่าน ได้รู้สึกเหมือนเข้าไปร่วมเดินทางกับเขาด้วย
เสียงจี๊ด....จี๊ด ดังแทรกครางกระหึ่มของเครื่องเรือ ดังอย่างต่อเนื่องกันเป็นเวลานาน จนรู้สึกพิกล ชวนให้ค้นหาที่มาของเสียง มันเป็นเสียงสิ่งมีชีวิตที่กำลังร้องครวญคราง เสียงนั้นเป็นเสียงลูกลิงตัวน้อยขนาดเท่าฝ่ามือ อายุคงยังไม่เต็มเดือนดี ถูกพันธนาการด้วยเชือกฟางเส้นเล็ก ๆ ผูกขาไว้ใกล้คนขับเรือ มันกำลังร้องไห้จ้า ดวงตาเบิกโพลง ร่างสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว ท่ามกลางเสียงหัวเราะชอบใจของคนที่ได้มันมาครอบครอง ซึ่งสรุปได้ว่า คนขับเรือนำลิงมาเลี้ยงไว้ด้วยความชอบใจ โดยไม่สนใจว่าลิงจะมีความรู้สึกอย่างไร แต่ผู้เขียนได้มีเทคนิคในการเขียนบรรยายข้อความนี้ ให้ผู้อ่านได้มองเห็นภาพ ให้ผู้อ่านเกิดความรู้สึกสะเทือนใจ ด้วยความสงสารลูกลิง
ผู้เขียนสารคดีเรื่องนี้ กำลังจะสัญจรไปบนเส้นทาง ที่ชวนให้ปีติยินดีที่สุดครั้งหนึ่งในชีวิต นี่คือเส้นทางการเดินเรือกลางลำแม่น้ำโขง ที่มีวิวที่สวยงามตลอดการเดินทาง จึงทำให้สดชื่น แต่เมื่อเหลือบหันไปมองเห็นลิงทารกน้อยทีไร ก็อดสังเวชใจไม่ได้ จึงทำให้เป็นเรื่องที่เหนี่ยงรั้งความรู้สึก อันน่าปีติยินดีให้ถดถอยไปพอสมควร ซึ่งระหว่างการร่องเรือไปเรื่อย ๆ ก็ผ่านคลื่นแรง เจอกระแสน้ำไหลเชียว เจอเกาะแก่งและโขดหินเลี้ยวลดระเกะระกะอยู่กลางน้ำ แม่น้ำนี้ คือ แม่น้ำร้าย ที่สูงชันและไหลเชียว
ซึ่งการดำเนินเรื่องทั้งหมด เป็นการเล่าเหตุการณ์ที่บ่งบอก ความรู้สึกของตนว่าคิดอย่างไร ไปเจออะไรบ้าง ซึ่งเป็นการบรรยายเหตุการณ์ ที่ทำให้ผู้อ่านสามารถมองเห็นภาพ และเหตุการณ์ต่าง ๆ ได้เป็นอย่างดี
สิ่งที่น่าสนใจ เมื่อได้อ่านสารคดีเรื่องนี้ก็เหมือนได้ไปเที่ยว และการเที่ยวครั้งนี้ ก็มีสิ่งที่น่าสนใจ ดังนี้
แก่งน้ำตกขนาดมหึมา กลางลำน้ำโขง มหาสีทันดร
แว่นแคว้นในประวัติศาสตร์ชนชาติไทหรือไต มีชื่อว่า เมืองเชียงรุ่ง
แม่น้ำดานูบ แห่งเบื้องบูรพาทิศ ที่มีความงดงามมาก
ตลาดค้าสัตว์ป่า แห่งเวียงจันทร์
ข้อเท็จจริง เมื่อได้อ่านสารคดี เรื่องแม่น้ำร้ายกับลูกลิงตัวนั้น เนื้อหาไม่ได้มีแต่เรื่องของแม่น้ำร้าย เพียงอย่างเดียว และไม่ได้มีแต่เรื่องของลิง เพียงอย่างเดียว แต่ทั้งหมดนี้มีหลายสิ่งอย่างที่ให้ความรู้ และก็เป็นเรื่องจริงโดย คุณธีรภาพ โลหิตกุล ได้ไปสัมผัสมาแล้วจริง จึงนำมาถ่ายทอดเป็นสารคดีที่ให้ความรู้แก่ผู้อ่านได้เป็นอย่างดี
ความรู้ที่ได้ ที่สำคัญ ๆ มี
ได้ทราบตำนานเล่าขานพื้นบ้านอีสานไทย ที่ว่า แม่น้ำร้ายที่สูงชันไหลเชียว มีตำนานว่า ในมหานทีสายนี้มีพญานาคสองผัวเมียอาศัยอยู่ และไม่ต้องการมาให้ใครแผ้วพานความสุข จึงทำให้แม่น้ำโขงขุ่นข้นและไหลเชี่ยวกวนอยู่ตลอดเวลาเป็นนิรันดร์
ได้รู้จักภาษาถิ่นในย่านเขตชายแดน พม่า ลาว จีน เรียกแก่งแม่น้ำช่วงที่ไหลเชียวว่า ต้าง
เมื่อได้อ่านสารคดีเรื่องนี้จบแล้ว ทำให้มีประสบการณ์ เหมือนเราได้เข้าไปสัมผัสการท่องเที่ยวในเขตแม่น้ำทางลาวจริง
ข้อคิดเห็น
ควรจะเล่าเหตุการณ์ให้จบ ว่าเมื่อถึงที่หมายแล้วรู้สึกอย่างไร พบสิ่งใดที่แปลกใหม่ และน่าสนใจบ้าง
ควรจะมีต่อภาคสอง ว่าเมื่อถึงที่หมายแล้วได้ไปท่องเที่ยว หรือศึกษาอะไรบ้างที่เป็นประโยชน์ ซึ่งคิดว่าน่าจะเป็นความรู้เพิ่มเติมให้แก่ผู้อ่านได้อีก
ธีรภาพ โลหิตกุล.สายน้ำตะวันออก.พิมพ์ครั้งที่3.กรุงเทพฯ.แพรวสำนักพิมพ์,2541.
17 กุมภาพันธ์ 2548 15:41 น.
สุชาดา โมรา
เรามาทำความรู้จักกับเมืองสุโขทัยให้มากกว่านี้กันดีกว่า เผื่อมีชาวต่างชาติมาถามเกี่ยวกับเมืองสุโขทัยเราจะได้ตอบให้ชาวต่างชาติฟังได้ สุโขทัยนับเป็นราชธานีแห่งแรกของเมืองไทย มีอายุเก่าแก่มากกว่า ๗๐๐ ปี พญาพาลีราช ทรงสร้างเมือง พ.ศ.๑๐๔๓ ในอดีตสุโขทัยเคยตกอยู่ในอำนาจของขอมมาก่อน พ่อขุนศรีอินทราทิตย์ ยึดอำนาจจากขอมมาได้และตั้งตัวเป็นกษัตริย์ในปี พ.ศ.๑๘๐๐ นับเป็นปฐมกษัตริย์ของไทยในสมัยนั้น และเป็นราชธานีที่มีดินแดนกว้างไกลมาก ทิศเหนือถึงหลวงพระบาง ทิศตะวันออกถึงเวียงจันทน์ ทิศตะวันตกถึงหงสาวดี ทิศใต้ถึงนครศรีธรรมราชตลอดจนถึงแหลมมลายู สุโขทัยเริ่มเสื่อมอำนาจในช่วงปี พ.ศ.๑๘๗๓ ตรงกับสมัยพระเจ้าเลอไท และตกเป็นประเทศราชของกรุงศรีอยุธยาในรัชสมัยของพระเจ้าเลอไทในปี พ.ศ.๑๙๒๒ แต่ยังมีกษัตริย์ปกครองในฐานะเจ้าประเทศราชจนถึงปี พ.ศ.๑๙๖๓ สมเด็จพระธรรมราชาที่ ๔ กษัตริย์องค์สุดท้ายของสุโขทัยสวรรคต สุโขทัยก็รวมเข้าเป็นแผ่นดินเดียวกับกรุงศรีอยุธยา
สุโขทัยเป็นจังหวัดหนึ่งในเขตภาคเหนือตอนล่าง คำว่าสุโขทัยมาจากสองคำคือ สุข + อุทัย ซึ่งมีความหมายว่า รุ่งอรุณแห่งความสุข สุโขทัยเป็นราชธานีแห่งแรกของไทยตั้งแต่ประมาณ พ.ศ.๑๗๐๐ มีกษัตริย์ปกครองหลายพระองค์ ที่สำคัญคือ พ่อขุนรามคำแหงมหาราช ผู้ประดิษฐ์อักษรไทย และวางรากฐานการเมือง การปกครอง ศาสนา ตลอดจนขยายอาณาเขตออกไปอย่างกว้างขวาง
เมื่อเราทำความรู้จักกับเมืองสุโขทัยในแนวประวัติศาสตร์แล้ว เรามารู้จักกับสถานที่ท่องเที่ยวที่สำคัญของสุโขทัยกันบ้างดีกว่า
อุทยานประวัติศาสตร์สุโขทัย ภายในอุทยานมีกำแพงและมีประตูเมือง ๔ ประตู ด้านเหนือเรียกว่า ประตูนะโม ด้านทิศตะวันออกเรียกว่า ประตูกำแพงหัก ด้านทิศตะวันตกเรียกว่า ประตูอ้อ ภายนอกกำแพงประมาณ ๕ กิโลเมตร มีโบราณสถานประมาณ ๗๐ แห่ง สร้างขึ้นไว้ในพระพุทธศาสนา และศาสนาพราหมณ์ ได้รับการบูรณะซ่อมแซมโดยศิลปากร และได้รับการจัดตั้งให้เป็นมรดกโลกโดยองค์การ UNESCO ในปี ๒๕๓๗
ศาลตาผาแดง เป็นศาสนสถานตามคติศาสนาฮินดูก่อด้วยศิลาแลง ส่วนยอดหักพังลงหมด รูปแบบทางสถาปัตยกรรม และปติมากรรมศิลาที่เป็นรูปเคารพเปรียบเทียบได้กับศิลปะนครวัต จัดเป็นโบราณที่มีอายุเก่าแก่ที่สุดในเมืองสุโขทัย
พระบรมราชานุสาวรีย์พ่อขุนรามคำแหงมหาราช ลักษณะพระบรมรูปพ่อขุนรามคำแหงมหาราช เป็นพระบรมรูปหล่อด้วยโลหะทองเหลืองผสมทองแดงรมดำ ประทับนั่งห้อยพระบาท
บนพระแท่นมนังคศิลาบาตร พระหัตถ์ขวาถือคัมภีร์ พระหัตถ์ซ้ายอยู่ในท่าทรงสั่งสอนประชาชน แท่นด้านซ้ายมีพานวางพระขรรค์ไว้ข้าง ๆ ลักษณะพระพักตร์เหมือนอย่างพระพุทธรูปสมัยสุโขทัยตอนต้น
อุทยานแห่งชาติศรีสัชนาลัย เดิมชื่อป่าคา เป็นชื่อที่ชาวบ้านเรียก มีความหมายว่า ป่าคาหลวง หรือสันกลางแม่น้ำวังช้าง มีลักษณะเป็นทุ่งหญ้าคาขนาดใหญ่ เป็นต้นน้ำของแม่น้ำท่าแพ ภายในอุทยานแห่งชาติศรีสัชนาลัยมีแหล่งท่องเที่ยวน่าสนใจได้แก่ น้ำตกตาดเดือน น้ำตกตาดดาว น้ำตกทรายขาว ถ้ำธาราสันต์ โป่งเดือด ถ้ำค้างคาว
นอกจากนี้ยังมีสถานที่น่าท่องเที่ยวอีกหลายแห่งมากมาย และนอกจากนี้ยังมีของที่ระลึก เช่น เครื่องสังคโลก เครื่องปั้นดินเผาทุ่งหลวง ทองโบราณ เงินโบราณ ขนมเกลียว ถั่วทอด กล้วยอบเนย ผ้าหาดเสี้ยว ผลิตภัณฑ์หินอ่อน
เมืองสุโขทัยเป็นเมืองที่น่าสนใจ และเป็นที่ภาคภูมิใจของคนไทยอีกเมืองหนึ่ง ที่เราควรทำความรู้จักไว้ก็ไม่เสียหลาย
17 กุมภาพันธ์ 2548 15:38 น.
สุชาดา โมรา
หนังสือขายดี Lisa (ลิซ่า) วางแผงทุกวันพฤหัสบดี เป็นรายสัปดาห์ มีความหนาของหนังสือประมาณ 108 หน้า ประมาณ 52 แผ่นรวมปก ราคา 40 บาท กลุ่มเป้าหมายของหนังสืออายุประมาณ 15 ปีขึ้นไป
เนื้อหารสาระภายในหนังสือ เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับความรู้ด้านต่าง ๆ ที่ให้ทั้งสาระความรู้ ความบันเทิง เช่น การป้องกันโรคภัย การแนะนำความรู้เรื่องสุขภาพ เรื่องการทำงาน เคล็ดลับความสวยความงาม เคล็ดลับการเพิ่มเสน่ห์สำหรับผู้หญิง คือจะมีเคล็ดลับต่าง ๆ ที่มีสาระความบันเทิงที่น่าอ่านและเพลิดพลินพลัดเปลี่ยนกันอยู่ตลอดเวลา และยังมีเรื่องเกี่ยวกับแฟชั่นล่าสุดที่กำลังฮิตของวัยรุ่น หรือตอนนี้วัยรุ่นกำลังนิยมสนใจสิ่งใดอยู่ เช่น ทรงผม สไตล์การแต่งกาย เครื่องใช้ต่าง ๆ และยังมีรูปภาพแฟชั่นที่เป็นภาพสีสวยงามคือ นางแบบนายแบบเป็นดาราวัยรุ่นแต่งกายด้วยชุดหลากหลายรูปแบบ และมีราคาบอกว่าชุดนี้ราคาเท่าไร ถือว่าเป็นการโฆษณาขายเสื้อผ้า
หนังสือ Lisa (ลิซ่า) มีการรับสมัครสมาชิกหนังสือได้อย่างสะดวกโดยถ้าผู้ใดสนใจเป็นสมาชิกหนังสือ Lisa (ลิซ่า) สามารถกรอกใบสมัครแล้วตัดชิ้นส่วนส่งมาไปได้ และมีการเล่นเกมส์ทายปัญหาแล้วร่วมสนุกได้ โดยการส่งคำตอบมาแล้วชิงของรางวัล มีดวงให้อ่านว่าใครเกิดราศีใด ดวงช่วงนี้เป็นอย่างไรบ้าง และจะมีโฆษณาประเภท เครื่องใช้ เครื่องสำอางค์สอดแทรกอยู่ตามหน้าต่าง ๆ ของหนังสือ
สิ่งที่สำคัญสุดท้ายนี้คือ เอกลักษณ์เฉพาะตัวของหนังสือ Lisa (ลิซ่า) คือทั้งเล่มจะเป็นกระดาษมันและมีความหนานิดหน่อย ภาพสีทั้งหมดทุกแผ่น และราคาถูก
13 กุมภาพันธ์ 2548 19:37 น.
สุชาดา โมรา
แม้เวลาจะผ่านไปหลายปีแล้วก็ตาม วัน เดือน ปี ไม่เคยทำให้ความรัก ความสุข ที่พ่อแม่มีต่อลูกจืดจางลงเลย ถึงแม้ตอนนี้เริ่มโตเป็นผู้ใหญ่ ความรักที่พ่อแม่มอบให้ก็ยังเหมือนเดิม นับตั้งแต่เรียนจบมัธยมปลายที่โรงเรียนชัยบาดาลวิทยา และได้ก้าวเข้ามาเรียน ณ สถาบันราชภัฏเทพสตรี ลพบุรี มีความรู้สึกภาคภูมิใจอย่างมากที่ได้เรียนการศึกษาแห่งนี้ ตลอดเวลาที่มาเรียน ฉันชอบนั่งคิด๔งพ่อแม่เป็นประจำ เพราะพ่อแม่บอกว่ายามใดที่ลูกคิดถึงพ่อแม่ พ่อแม่จะคิดถึงลูกมากกว่าหลายเท่า เมื่อถึงวันศุกร์ทุกสัปดาห์ พ่อแม่จะนั่งรอด้วยใจจดจอ เมื่อไรลูกจะกลับมาถึงบ้านสักที พอถึงบ้านก็สวัสดีพ่อแม่ โอบกอดพ่อแม่อย่างมีความสุข อ้อมกอดใดเล่าจะอบอุ่นเท่าอ้อมกอดพ่อแม่ พ่อแม่จะเตรียมอาหารกับข้าวของโปรดของลูกไว้เยอะมาก พ่อแม่จะยิ้มอย่างมีความสุขตลอดเวลาที่ลูกสาวได้กินข้าวหมดจาน และตอนเย็นก็มานั่งคุยปรึกษากัน พูดคุยสนทนาอย่างมีความสุข ที่สำคัญคือจะพยายามไม่นำเรื่องไม่สบายใจมาเล่าให้พ่อแม่ฟังเลย เพราะไม่อยากให้พ่อแม่ต้องมาทุกใจกับเราด้วยเมื่อมีความทุกข์จะเก็บความทุกข์และแก้ไขด้วยตนเอง จะไม่นำมาไว้ในครอบครัว เพราะครอบครัวของเรามีแต่ความสุขที่มอบให้กัน ฉันเคยนำความทุกข์ความไม่สบายใจมาเล่าให้พ่อแม่ฟัง เท่าที่สังเกตใบหน้า เหมือนท่านทุกข์กับเรามาก ก็เลยคิดว่าต่อไปนี้จะไม่นำสิ่งที่ไม่สบายใจมาเล่าให้พ่อแม่ฟังอีกต่อไป
วันหยุดพักผ่านไปอย่างรวดเร็ว เช้าตรู่ของวันอาทิตย์พ่อแม่จะเตรียมอาหารการกินเพื่อให้ลูกนำมาไว้กินไว้ใช้หอพักทุกครั้ง ความรู้สึกของพ่อแม่ไม่อยากให้ลูกไปไกลอยากให้ลูกอยู่ใกล้ ๆ แต่เพื่ออนาคตของลูกพ่อแม่ยอมทุกอย่าง ถึงแม้จะคิดถึงมากมายแค่ไหนก็ตามฉันสอบติด มหาวิทยาลัยศิลปกร แต่เพราะความคิดถึงของพ่อแม่และเราก็คิดถึงพ่อแม่ด้วยจึงไม่ได้ไปเรียนที่ศิลปกร ได้มาสอบที่สถาบันราชภัฏเทพสตรี ลพบุรี สอบได้ก็ได้เรียนภูมิใจมากที่ได้เรียนสถาบันราชภัฏเทพสตรี ได้เรียนได้ศึกษาและที่สำคัญได้อยู่ใกล้พ่อแม่ด้วย แม้จะใกล้ไกลแค่ไหนความรักความคิดถึงที่พ่อแม่มีต่อลูกก็ยังเหมือนเดิม
ในชีวิตได้ให้คำมั่นสัญญากับตัวเองว่า ไม่ว่ามั่งมี สูงศักดิ์ ร่ำรวย ยากดี มีจน จะไม่มีวันทิ้งพ่อแม่โดยเด็ดขาด ที่เติบโตเติบใหญ่ได้ เรียนสูงถึงระดับนี้ ก็เพราะพระคุณของพ่อแม่ ความรักความห่วงใยที่มีต่อลูก ทำให้เรามีชีวิตที่ดีเพียบพร้อมทุกอย่างก็เพราะท่านทั้งสอง ลูกคนนี้ขอสัญญากับพ่อแม่ว่าจะเรียนให้จบ เมื่อสำเร็จการศึกษามีงานทำที่ดีจะคงเป็นลูกที่ดีอย่างนี้ตลอดไปและจะไม่ทำให้พ่อแม่ต้องเสียใจและผิดหวัง...ลูกคนนี้ขอสัญญา
รักและคิดถึงพ่อแม่ที่สุดในชีวิต ไม่มีใครมาแทนที่ท่านได้ กลอนนี้อยากจะมอบให้พ่อแม่ จากใจลูกถึงใจพ่อแม่บุคคลที่สำคัญที่สุดในชีวิตของผู้หญิงคนนี้ ความสุขที่ได้รับทุกเวลาทุกนาทีจากพ่อแม่ คือ ความรัก ความสุขที่ยิ่งใหญ่ไม่มีที่เปรียบ
เก็บเวลาในดวงใจ เก็บความห่วงใยเท่าที่มี เก็บความคิดถึงและรู้สึกดี. ดี.เก็บไว้ทั้งหมดนี้ที่พ่อแม่ทั้งสองคน
Lovers
0 คน เลิฟสุชาดา โมรา
หน้าส่วนตัว
5753
