4 กันยายน 2549 13:46 น.
สุชาดา โมรา
ถึงแก๊งลูกกระเดือกบาน...
ครูจัดให้แล้วนะคะ...แต่ไม่ใช่กลอนสัมผัส ครูสอนอะไรไปจำได้หรือเปล่า กวีนิพนธ์น่ะ...ยังไงคะ...แล้วเมล์หาครูนะ
ทำอย่างไรให้เขารู้ว่าเรารัก
ทำอย่างไรให้เขารู้เป็นห่วงเสมอ
ทำอย่างไรเมื่อใกล้ชิดและพบเจอ
ไม่กล้าเลยที่จะบอกว่าห่วงใย
ทำยังไงดีนะกับคนรัก
ทำอย่างไรที่ฉันจะพร่ำเฉลย
ทำอย่างไรเมื่อได้พบคนคุ้นเคย
ไม่กล้าเฉลยความในไอเลิฟยู
...........................
เพราะทุกวินาที ทุกลมหายใจ...
ใครคนนี้อยากจะบอก...
ฉันน่ะชอบเธอมากนะ...คุณหนู ๆ
ตั้งใจเรียนเพียรศึกษานะทรามเชย
ครูจะเป็นกำลังใจให้นะคนดี...
.....................................
เมื่อหนู ๆ ลูกรักครูอยากได้
ก็จัดให้แล้วนะแม่คนสวย
จงตั้งใจเรียน เป็นคนดีนะ...ลูก ๆ ของครู
แม่/ครู/พี่ จะคอยให้กำลังใจ
.....................................
แสงสว่างใดจะสว่างเท่า
แสงสว่างทางปัญญานะเธอเอ๋ย
จงเป็นคนดี มีวินัยนะ...
แม่คนนี้จะรอวันภาคภูมิใจ (ของลูก ๆ)
ครูรักพวกเธอเสมอนะ...ตั้งใจเรียนนะคะ ครูหวังเป็นอย่างยิ่งว่าเธอจะเป็นแสงสว่างที่จะนำพาครอบครัว วงศ์ตระกูล และประเทศชาติไปสู่ความเจริญรุ่งเรืองในอนาคต ครูคิดถึงพวกเธอมาก ๆ เลย แป้ง ยี่ นุสรา อนุสรา นนท์ หมิว และนักเรียน ม.2/2 (อดีต)ทุก ๆ คน...
ส่วน ม.2/1 (อดีต) ก็อย่าน้อยใจไปนะคะคนดี ครูก็รักพวกเธอเช่นกันจ่ะลูกรัก โดยเฉพาะ ต้อม สุนทร ผึ้ง นุช วรรณิสา โกวิท และเจ้าอะไรนะ ผู้หญิงตัวสูง ๆ น่ะ...
ส่วน ม.1/1 และ ม.1/2 (อดีต) ครูก็รักพวกเธอเหมือนกันนะ ไม่ต้องน้อยใจนะ อ้อ! เจ้าแฝดนรกของครู เลิกเกเราได้แล้วนะ...ตั้งใจเรียนนะคะ เพื่ออนาคตของตัวเอง ไม่ต้องมาเรียน ๆ เล่น ๆ อีกนะจ๊ะ...เดี๋ยวมาเสียใจภายหลังจะไม่ดี และอย่าคิดแค่ว่าเราเรียนจบมาจะเป็นสาว/หนุ่มโรงงาน ขอให้คิดให้ไกลกว่านั้น เรียนสูง ๆ จบมาจะได้สบาย มีงานทำที่ดี ไม่ต้องไปแบกหาม... เพราะยุคนี้ เรียนปริญญาตรียังตกงานเสียค่อนประเทศแล้ว ฉะนั้นอย่าหยุดคิดเรื่องเรียน และตั้งใจต่อไปนะ สู้เขา สู้ ๆ สู้เพื่อตัวเราเองนะ...
อืม...เกือบลืมเลย ม.3/1 และ 3/2 (อดีต) ครูจำเธอได้ทุกคนและรักพวกเธอเสมอ เมื่อไปเรียนที่ใหม่แล้วก็ขอให้ตั้งใจเรียนให้ดี ๆ นะคะที่รักของครู
ขอบใจพวกเธอมากที่เข้ามาอ่านและให้กำลังใจครูเสมอ อีกทั้งอุดหนุนงานเขียนของครู ทำให้ตีพิมพ์ครั้งที่ 16 แล้ว ครูดีใจมาก ๆ จ่ะ...
คนเก่งย่อมแพ้คนขยันนะคะ...
4 กันยายน 2549 13:26 น.
สุชาดา โมรา
วินาทีแห่งรักชักนำชีวิต
ขีดลิขิตเส้นทางตามความฝัน
จุดประกายสร้างเสริมเติมพลัง
รักชักนำจุดกำเนิดแห่งความดี
เปรียบสายรุ้งโค้งยาวบนฟากฟ้า
ชักนำพาสองเราแต้มแสงสี
ขีดสายใยผูกผูกพันสร้างไมตรี
คูณทวีต้นรักตราตรึงใจ
แม้นกายไกลสุดฟ้ายังคิดถึง
เฝ้ารำพึงห่วงหาและฝันใฝ่
ถึงกาลเวลาจะผันแปลไปอย่างไร
แต่หัวใจยังมั่นคงเสมอมา
ดุจดวงใจที่แข็งแก่งดั่งภูผา
ให้สัญญาผูกพันธ์เสมอหมั้น
เป็นแรงใจให้กันทุกคืนวัน
เธอและฉันรักกันนิรันดร
4 กันยายน 2549 10:31 น.
สุชาดา โมรา
ใครหนอ...ใคร...ทำให้ฉันเฝ้าคิดถึง
คอยคำนึงห่วงหาและฝันใฝ่
อยากได้ความรักความเมตตาความจริงใจ
อยู่ข้างในใจของเธอเพียงผู้เดียว
ใครหนอ...ใคร...ทำให้ฉันต้องลุ่มหลง
คอยพะวงเป็นห่วงเธอเสมอ
เหนื่อยบ้างไหมคนดี...ฉันรักเธอ
มั่นเสมอหัวใจที่ให้กัน
ภาพความหลังเลือนลางเพราะมีรัก
เธอปกปักรักษาฉันเสมอ
หวั่นไหวทุกคราที่พบเจอ
เพราะว่าเธอเป็นหัวใจของฉันเอง
จะสิบปียี่สิบปีเธอรอได้
ฉันเชื่อมั่นในสัจจะอธิฐาน
เพราะความรักของเธอคอยบันดาล
ความสุขสราญให้รักเราเติมเต็ม
ฟากฟ้าโพ้นทะเลอันกว้างใหญ่
จะข้ามไปด้วยกันจริงน่ะหรือ
จะลอนดอนยุโรปเราพบเจอ
ไปเรียนด้วยกันเสมอจนแต่งงาน
ขอให้ใครคนนี้ที่ฉันคิดถึง
พูดจริงใจดังคำว่า...
ฉันจะลองเชื่อใจดูสักครา
ขอเพียงเธอนั้นอย่าหลอกลวง
จากเพื่อนแปรเปลี่ยนเป็นคนรัก
ฉันเชื่อมั่นในคำที่เธอเอ่ย
เฉลยรักมากกว่าข้อสอบอันเชยเชย
แล้วลงเอยด้วยรักเธอจริงใจ
รู้ดีว่าหัวใจฉันเคยช้ำ...
ฉันยังนั่งคร่ำครวญ...ใครคนนั้น
แต่มีเธอให้กำลังใจฉัน...
ภาพวันนั้นจึงเลือนลางเสียเต็มที
สุดขอบฟ้าสุดนิยามแห่งคำรัก
มันในภักดิ์รักดีเธอคนนี้
เธอจะอยู่ในใจฉันนะคนดี
ทุกวินาทีเพื่อเธอเสมอมา
1 กันยายน 2549 15:50 น.
สุชาดา โมรา
ศาสดาแห่งรักอยู่ไหนหนอ
เหตุใดก่อความรักขึ้นมาได้
ไม่รู้ว่ารักเกิดขึ้นได้อย่างไร
แต่กลางใจฉันมีเธอก็เพียงพอ
สุดสายธารสุดขอบฟ้าจะร้องขอ
ฉันนั่งรอความรักอันยิ่งใหญ่
สุดไขว่คว้าเอื้อมมือตามเธอไป
แต่หัวใจใครคนนี้ก็รักเธอ
แม้นกายไกลสุดฟ้าเอื้อมไม่ถึง
ความรักจึงโบยบินส่งไปหา
บอกว่ารักเบียร์จริง ๆ นะกาลเวลา
ถึงจะล้า...ก็อยากบอกว่ารักเธอ
ฝากความรักไปกับลมที่ลอยล่อง
แล้วกู่ก้องรำพันหวานไว้แทนเพื่อน
บอกว่ารักภักดีจริงไม่บิดเบือน
เพราะเธอคอยเตือนให้ฉันอยู่และอดทน
รักเบียร์เสมอนะ...จากเพื่อนสามารถเปลี่ยนเป็นแฟนได้ ขอบคุณสำหรับ 10 ปีที่ให้กันนะ ชินจัง!!!! ต่อไปนี้โลกทั้งใบก็จะมีแต่เรา ไม่ว่าเราจะไปไกลขนาดไหนเบียร์ก็จะตามเราไปเสมอ... ขอบคุณนะสำหรับ 10 ปีที่ผ่านมา จนวันนี้เรารู้แล้วว่าเบียร์คือคนที่ดีที่สุดสำหรับเรา อีกอย่างเบียร์ก็ดีกว่าใครบางคนที่ใจร้ายด้วย ดีกว่าเยอะเลย
1 กันยายน 2549 15:38 น.
สุชาดา โมรา
เกิดเป็นชายชาติทหารชาญนักรบ
ต้องมาจบเพราะผลกรรมที่ทำไว้
ชาติจะดีเพราะมีคนคอยดูใจ
เป็นอย่างไรคนชั่วต้องกลัวตน
เกิดเป็นหญิงควรระวังวาจาผล
แม่น่ามลอย่าได้ทำอย่าเพิกเฉย
มีสมองไว้กลั่นกรองวาจาเชย ๆ
อย่าละเลยเลิกด่าว่าผู้อื่น...เป็นไหม
ทั้งผู้หญิงแลผู้ชายต้องมีศักดิ์
อย่าได้เกะกะระรานผู้อื่นเขา
อย่าให้คนอื่นเขาว่าไม่มีญาติคอยอบรมเรา
ต้องระวังอย่าโง่เขลาใครจะนินทา
นอกจากจะระวังปากและต้องระวังคำสัจ
พูดอะไรก็รู้จักให้ยอมรับ
อย่าให้เขาว่าเรานั้นเป็นคนชั่ว
พูดกลับกรอก...โอ้...ไม่น่าดู
คนรสสตอร์เป็นอย่างนี้เอง
จำไว้นะคะเด็ก ๆ โดยเฉพาะกับคนที่ชื่นุ่นที่อยู่อุดร คนฉลาดเขาไม่ต้องไปเกะกะระรานใคร คนฉลาดต้องไม่วุ่นวายกับใครเขา ต้องรู้จักอยู่เฉย ๆ จะดีกว่าเพราะว่าอย่าให้ใครเขาว่าว่าไม่มีญาติคอยอบรมสั่งสอน
นักเรียนบ้านม่วงของครูรับทราบไหมคะ
แล้วคนที่อ้างตัวว่ามีการศึกษาแต่ไร้การศึกษาอย่างยัยนุ่นล่ะคะ รู้จักคำว่าผู้ดีเขาไม่อวดตัวไหมคะ และผู้ดีต้องรู้จักรักษาสัญญา ผู้ดีต้องไม่ด่าคนอื่นว่าตอ...นะคะ และผู้ดีเขาต้องไม่อวดตัวว่าเป็นลูกผู้มีอิทธิพล หากอวดอีกจะแจ้งทักษิณเลย จะได้ไปกวาดล้างผู้มีอิทธิพล อ้อ...ผู้ดีต้องรู้ว่าอะไรควรไม่ควร
แล้วละดารับทราบหรือยัง...เพื่อนจัดการให้แล้วนะ
หน้าส่วนตัว
1186
Lovers
0 คน เลิฟสุชาดา โมรา
