23 มีนาคม 2549 18:17 น.
สุกรวดี
เป็นข่าวดีที่รอข้อคำตอบ
ลุ้นหลายรอบสอบสวนล้วนมุ่งหวัง
กว่าจะถึงวันนี้กี่คราวครั้ง
ผู้คนนั่งประท้วงทวงกลับคืน
คำสั่งศาลผ่านออกบอกชัดว่า
หุ้นไฟฟ้า"ของไทย"ใช่คนอื่น
เป็นของรัฐจีรังอยู่ยั่งยืน
ยิ้มสดชื่นเต็มหน้าประชาชน
ไม่ต้องนั่งประท้วงทวงเช้าค่ำ
ตั้งใจทำงานไปไม่สับสน
หมดปัญหาคาค้างกลางสร่างทุกข์ทน
คือเหตุผลที่ขอข้อฎีกา
เป็นข่าวดีข่าวเด่นเน้น"ข่าวด่วน"
พวกเราล้วนสุขใจได้รู้ว่า
ศาลปกครอง"ระงับ"รับตีตรา
ไม่ขายหุ้น"ไฟฟ้า"ค่าควรเมือง
ประชาชนคนไทยในวันนี้
ต่างโห่ร้องยินดีที่ทราบเรื่อง
เลิกประท้วงทวงไฟไทยรุ่งเรือง
เลิกขุ่นเคืองขัดข้องร้องเพลงเพลิน
สมกับที่"พวกเรา"เฝ้าต่อต้าน
ร่วมประสานศรัทธามานานเนิ่น
บัดนี้จบเรื่องแล้วแนวดำเนิน
"จงเจริญ"เถิดสถาน"ศาลปกครอง"
3 กุมภาพันธ์ 2549 23:56 น.
สุกรวดี
ก.่ไก่หมายถึงไก่ใช่เรื่องแปลก......ข.ไข่ใครแตกใช่เรื่องขำ
ฃ.ขวดเลิกใช้เขาไม่ทำ................ค.ควายนำไถนาอยู่ทุกวัน
ค.คนขึงขังยังไม่ช่วย..................ฆ.ระฆังแสนสวยด้วยสีสัน
ง.งูใจกล้าถูกฆ่าฟัน....................จ.จานนั้นมีไว้ใส่แกงงู
ฉ.ฉิ่งตีดังฉั่งฉิงฉับ....................ช.ช้างไม่ขยับยืนมองอยู่
ซ.โซ่ล่ามไว้ให้คนดู....................ฌ.กระเฌอขึ้นคู่อยู่ริมราง
ญ.หญิงโสภาน่าถนอม................ฎ.ชฎาสวมพร้อมงามมิสร่าง
ฏ.ปฏักปักไว้ใกล้ใกล้นาง.............ฐ.ฐานสร้างเอาไว้ใช้นั่งนอน
ฑ.มณโฑหน้าขาวสาวเมียยักษ์.....ฒ.ผู้เฒ่าหลงรักดวงสมร
ณ.เณรเคร่งครัดจัดจีวร...............ด.เด็กง่วงนอนร้องไห้กวน
ต.เต่าห ังตุงแทนพุงป่อง............ถ.ถุงใส่ของจนพองอ้วน
ท.ทหารถือหอกและถือทวน.........ธ.ธงล้วนนิยมสมชื่อไทย
น.หนูมากมายได้เคยเห็น............บ.ใบไม้ยามเย็นลมพัดไหว
ป.ปลาว่ายวนพ่นน้ำไป...............ผ.ผึ้งบินใกล้ต้องรีบแจว
ฝ.ฝาทนทานชำนาญปิด..............พ.พานตั้งชิดอยู่เป็นแถว
ฟ.ฟันครบคู่ดูวาวแวว................ภ.สำเภาพร้อมแล้วเริ่มเดินทาง
ม.ม้าเอาไว้ขี่ดี่ที่หนึ่ง.................ย.ยักษ์หน้าบึ้งตึงตาขวาง
ร.เรือพายงัดคัดท้ายพลาง...........ล.ลิงค่อนข้างจะซุกซน
ว.แหวนแสนสวยช่วยกันแจก........ศ.ศาลามีแขกพักหลบฝน
ษ.ฤาษีีรักการดัดตัวตน...............ส.เสือไม่มีขนคนไม่มอง
ห.หีบใส่ผ้าสีขาวเด่น..................ฬ.จุฬาน่าเล่นคลายหม่นหมอง
อ.อ่างล่ำลือชื่ออ่างทอง............. ฮ.นกฮูกไยต้องมีตาโต.
13 มกราคม 2549 19:12 น.
สุกรวดี
เคยหลงรักคนที่มีเจ้าของ
เฝ้าหมายปองครองจิตคิดสับสน
ได้เห็นเขาคลอคู่อยู่สองคน
ดวงกมลปวดร้าวทุกคราวไป
บ้านอยู่ชิดติดกันยามฉันเศร้า
มีเพียงเขาเป็นคอยดูอยู่ชิดใกล้
เขาเมตตาอารีย์มีน้ำใจ
ฉันจึงได้หลงผิดจิตผูกพัน
คิดว่ามีเยื่อใยให้ฉันอยู่
มิเคยรู้เขามีที่ใฝ่ฝัน
เป็นรักคุดอุดอู้อยู่นานวัน
เขาคนนั้นมีหญิงอื่นชื่นชิดชม
ฉันหมองหม่นทนยืนฝืนยิ้มทัก
แค่อกหักไกลหัวใจไม่ขื่นขม
จะปล่อยรักลอยไปกับสายลม
มิซานซมให้เห็นเช่นวันวาน
เส้นทางรักระหว่างเขากับฉัน
จะขีดกันให้เป็นเส้นขนาน
มินานคงเลือนลับไปกับกาล
สู่สถานนิยามความเป็นจริง
11 มกราคม 2549 22:22 น.
สุกรวดี
ช่วงชีวิตคนเราเขาว่าไว้
ผ่านเร็วไวไม่อาจคิดคาดหวัง
วันนี้สุขพรุ่งนี้ทุกข์รุกประดัง
อนิจจังไม่เที่ยงแท้นั้นแน่จริง
สองสิ่งในชีวิตคิดไว้เถิด
อะไรเลิศอย่างไรในสองสิ่ง
หนึ่ง...ความดีทำไว้อย่าได้ทิ้ง
สอง...อย่าอิงความชั่วมั่วอบาย
เจตนาทำดีเป็นที่ตั้ง
กลับพลาดพลั้งเกี่ยวเนื่องเรื่องเสียหาย
ทางที่เคยเดินเที่ยวกลับเปลี่ยวดาย
ตลอดสายเส้นทางร้างผู้คน
แต่ยังดีมีใจไปเป็นเพื่อน
ใจคอยเตือนสติมิสับสน
ก้าวต่อไปไม่พลั้งไม่กังวล
รู้เหตุผลกลในเพราะใจเรา
สองข้างทางที่เห็นเป็นแต่ป่า
ทั้งเสือสิงห์ลิงฬานกกาเหว่า
ช่อดอกไม้สดสวยช่วยบรรเทา
แผ่ร่มเงาพักผ่อนคลายอ่อนใจ
ช่วงชีวิตหนึ่งช่วงดวงชีวิต
มีถูกผิดอยู่ทั่วมัวและใส
แต่ละช่วงห่วงหามากอาลัย
พอหมดช่วงล่วงวัยไร้อัตตา ! ฯ
2 มกราคม 2549 10:36 น.
สุกรวดี
เก็บผกามาลีสีสลับ
ค่อยเรียงทับจับชมผสมผสาน
ผูกเป็นช่อสูงต่ำด้วยชำนาญ
บรรณาการขานต่อขอขอบคุณ
รับผกามาลีช่อนี้ไว้
เป็นมาลีจากใจให้กลิ่นกรุ่น
ขอเอามาลีร้อยเป็นสร้อยบุญ
เพื่อให้หอมละมุนให้อุ่นใจ ฯ
แทนสร้อยทองคล้องไว้ให้มองเห็น
ทั้งยังเป็นผลงานกานท์ชิ้นใหม่
ที่ร่วมกันสรรสร้างอย่างวิไล
เผยแผ่ไปในแห่งแหล่งวงศ์วรรณ
ส่งอินเตอร์เนตล่องฟ่องเวหา
ใส่เว็บไซด์ลอยฟ้าเสริมค่าฝัน
มิตรนักกลอนเปิดดูอยู่ทั่วกัน
ไม่มีวันลืมเลือนเพื่อนนักกลอน ฯ
เป็นรางวัลปันผลการค้นหา
ทั้งเห็นค่าควรรักษ์ซึ่งอักษร
ให้อยู่ยงคงมั่นนิรันดร
สืบสุนทรภู่ไว้ไม่อับจน
รางวัลงามตามฝันที่สรรค์ให้
ประคองจับรับไว้มิให้หล่น
เป็นบรรณาการล้ำฉ่ำกมล
จะเวียนวนเตือนใจมิให้ลืม ฯ
หน้าส่วนตัว
1722
