14 สิงหาคม 2550 09:52 น.
สืบพงษ์
น้องเอยพี่เคยเฝ้าสั่งสอนเจ้า
พี่พูดทุกค่ำพี่พร่ำทุกเช้า
พี่อยากเห็นเจ้าสมชายชาตรี
วันนี้เต็มปลื้มจนพี่ลืมโศกี
น้ำตาอาบหน้าไหลปรี่
โปรดรู้ว่าพี่นี้เปรมปลื้มใจ
หลับเถิดหนาเจตนาพี่จะสานต่อ
ไม่ต้องห่วงเเม่เเลพ่อ
ความดีที่ก่อจะทอต่อไป
สายเลือดของเเม่อยู่บนผ้าเเพรธงไทย
ตรงเเถบสีเเดงริมท้ายมีเลือดน้องชาย
อยู่ในเเพรเเดง
7 สิงหาคม 2550 12:30 น.
สืบพงษ์
ให้กราบก็เอาเลิกเมาก็ได้
ขอเพียงเเค่ให้เริ่มใหม่อีกหน
อย่าพึ่งสิ้นสุดเลยความอดทน
ช่วยสงสารคนที่ยังไม่ชิน
6 กรกฎาคม 2550 11:00 น.
สืบพงษ์
ว่ากล่าวเราก็โกรธ ทั้งถือโทษเกลียดโกรธพ่อ
ขึงขัดทั้งตัดพ้อ กลับป้อยอกับคนไกล
ลืมเเล้วเสียซิหนอ ลืมคุณพ่อไปตามวัย
ขาเเข็งยืนเองได้ จึงลืมไปใครหัดเดิน
สองมือพ่อเคยยก ร่างกระดกหกหาวเหิน
วันนี้มันหนักเกิน ทั้งยศศักดิ์สารพัน
4 กรกฎาคม 2550 09:04 น.
สืบพงษ์
ดอกโสนจิ้มน้ำพริกดอกจิกจิ้มป่น
สะเดาเผาไฟลนจิ้มป่นจิ้มน้ำพริก
น้าตารินไหลเหงื่อไหลซิกซิก
อร่อยน้ำพริกเสียงขลุกขลิกช้อนขอด(เด็กนากิน)
กระดูกไก่เเทะเศษกระดูกเป็ดเเทะหนัง
ไม่มีกะตังค์เลยมานั่งขอเศษ
เขาว่าเปรตว่าผีก้ยังดีกว่าอด
ยกชามขึ้นผามซด กินหมดไม่เหลือเศษ(เด็กนากิน)
!!!!!!ไอ้เด็กเหลือขอ !! เหลือขอ เหลือเศษ!!!!!!
ขอเรียนถามท่านผู้เจริญท่านกินกันเเบบไหน
18 มกราคม 2550 12:24 น.
สืบพงษ์
ดอกไม้จะบานวันพรุ่ง
ยามรุ่งจะเกิดเเสงฉาน
พรุ่งนี้จะมีตะวัน
เเลฉันก็จะกลับไป
รอฉันรอก่อนนะเเม่
อีกเเค่วันเดียวรอได้
รออีกสักครึ่งอึดใจ
เเล้วจะคลาไคลกลับเรือน
ยังก่อนคืนนี้เหน็บหนาว
ขืนคาวกระหน่ำเชือดเฉือน
ย่ำรุ่งจะมุ่งสู่เรือน
ดูเดือนต่างพักตร์ก่อนนา
...........................................................................................................
ดอกไม้บานเเล้ววันนี้
ฟ้ามีตะวันส่องฉาน
ยังเเต่ยายเเก่ดักดาน
เหมือนไร้วิญญาณเหม่อมอง
น้ำตาอาบนองเนืองหน้า
อุรารานร้าวเศร้าหมอง
วาดฝันละเมอเหม่อมอง
กวาดตามองสองข้างทาง
กี่ปีเเม่นี้รอได้
หากยังมิตายเสียก่อน
จากเช้ากลายสายบ่ายคลอน
จนตะวันรอนลับไป...........