18 มิถุนายน 2549 19:38 น.
สี่แยก
ผู้ชายที่ดีมากหายากนัก
แค่จะทักก็ลำบากยากหาได้
เพราะที่ดีมีจริงยิ่งห่างไกล
จะหาได้ในฝันที่ฉันเจอ
ในความจริงสิ่งที่เห็นเป็นกันหมด
ใจแสนคดปดวาจามาเสมอ
พร่ำคำหวานหว่านมาว่าอยากเจอ
เฝ้าละเมอหลงเพ้อเมื่อห่างไกล
พอลับหลังยังเห็นนั่งกับสาวอื่น
ต้องสะอื้นขื่นขมสุดข่มได้
เพราะหลงเชื่อคารมตรมฤทัย
หลอกกันได้ข้ามคืนวันฉันโง่เอง
18 มิถุนายน 2549 10:51 น.
สี่แยก
เพราะเป็นเพียงแค่ผู้ชาย
ไม่ได้มีความหมายหนักหนา
ได้เห็นพฤติกรรมก็ยิ่งระอา
ทั้งต่อหน้าลับหลังช่างหลอกลวง
หาว่าผู้หญิงร้อยเล่ห์มายา
ผู้ชายกลับร้ายกว่าหลายช่วง
สร้างภาพปกปิดความโบ๋กลวง
ทั้งลวงทั้งหลอกล่อทำท้อใจ
เมื่อแรกรักชี้อะไรได้ตามสั่ง
แม้นอนนั่งขอให้ได้อยู่ใกล้
ไม่เห็นหน้าข้ามวันพลันสิ้นใจ
หากได้ไกลใจสวาทแทบขาดรอน
แต่เมื่อวันเปลี่ยนไปใจก็เปลี่ยน
รักเริ่มเอียนทำให้ใจถ่ายถอน
อยากอยู่ห่างต่างกันนั้นสักตอน
เล่นละครตบตาหารู้ทัน
ผู้ชายดีมีไม่มากในโลกนี้
ในชีวีแจ้งประจักษ์ในรักนั่น
ไม่มีรักของใครที่สำคัญ
พ่อแม่ฉันเท่านั้นที่รักจริง
17 มิถุนายน 2549 21:05 น.
สี่แยก
เมื่อหัวใจสมหวังยังมีสุข
ไม่ว่าลุกยืนนอนนั่งทั้งฝันหา
ลมหายใจเข้าออกบอกทุกครา
คิดถึงกว่าผู้ใดก็ไม่ปาน
แต่ไม่นานกาลเปลี่ยนไปไม่เหมือนเก่า
ที่เคยเฝ้าเอาใจให้หักหาญ
ยิ่งอยู่ใกล้กลับทำให้ใจรำคาญ
คืนวันผ่านเท่าใดให้ระอา
ในโลกนี้ไม่มีอะไรแน่
รักที่แท้ยังแปรไปไม่ห่วงหา
ปล่อยให้เป็นตามจังหวะเวลา
จะรู้ค่าความหมายหายมืดมัว
17 มิถุนายน 2549 10:22 น.
สี่แยก
เมื่อวานเธอบอกว่าขาดฉันไม่ได้
วันนี้เธอกลับหายหน้าหาไม่เห็น
พรุ่งนี้จะตั้งตารอเช้าจรดเย็น
เพราะเธอเป็นยิ่งกว่าลมหายใจ
มาวันนี้เธอเปลี่ยนไปไม่ยอมบอก
ทำให้ชอกช้ำระกำหม่นไหม้
หากรู้แต่แรกจะได้ไม่มีใจ
มอบรักให้ดูไร้ค่าราคาไม่มี
เมื่อรักมาทายทักชักเจ็บลึก
เพิ่งรู้สึกเมื่อเปลี่ยนไปไม่เหมือนที่
แรกรู้จักรักกันนั้นสุขดี
พอนานทีเธอเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม
16 มิถุนายน 2549 08:26 น.
สี่แยก
พอให้หวยอยู่บนดินแทบสิ้นชื่อ
ตัวไหนลือกันจังยังควานหา
แม้ต้องทุ่มสุดตัวมัวอุรา
ยอมแม้ค่ากับข้าวก็ร้าวราน
วันที่หนึ่งกับสิบหกยกเว้นไว้
กิจการงานใดก็ไม่สาน
เพราะเที่ยวไปขอหวยอวยบนบาน
ทิ้งลูกหลานครอบครัวไม่กลัวเกรง
หากตัดใจเลิกบ้าท้าพนัน
จะสุขสันต์ไม่มีใครมาข่มเหง
พยายามลดละเลิกด้วยตนเอง
คนดีเก่งจะได้รับคืนกลับมา