29 พฤศจิกายน 2549 20:32 น.
สี่แยก
วันที่ห้าประชาไทยใจมุ่งมั่น
สายสัมพันธ์โยงใยไปทุกที่
เหนือใต้ออกตกปกปฐพี
ร่วมธรณีดุจพี่น้องท้องเดียวกัน
สามัคคีพี่น้องต้องเป็นหนึ่ง
จงซาบซึ้งเพื่อให้ไทยสุขสันต์
เลิกเสียทีที่รบราเที่ยวฆ่าฟัน
จะห้ำหั่นให้มันได้อะไร
ถวายเป็นของขวัญในวันพ่อ
ยิ่งกว่าก่อวีระกรรมทำยิ่งใหญ่
เพื่อพ่อหลวงของปวงประชาไทย
พ่อชื่นใจให้ลูกผูกสามัคคี
6 พฤศจิกายน 2549 21:00 น.
สี่แยก
ได้เป็นเพียงเพื่อนคนหนึ่งก็ซึ้งจิต
เป็นหนึ่งมิตรชิดใกล้ไม่เหินห่าง
พรหมลิขิตขีดชิวิตคนละทาง
จำอ้างว้างห่างแค่กายใจผูกพัน
แม้เวลาผ่านไปไม่เคยเปลี่ยน
ใจยังเวียนวนไปให้ใฝ่ฝัน
ต้องได้กลับมาเจอเธอสักวัน
แล้วที่ฝันผูกพันมันเป็นจริง
เธอเกินเพื่อนธรรมดาไม่กล้าบอก
กลัวช้ำชอกเพราะกายามาเป็นหญิง
ต้องระวังทั้งใจตัวมัวประวิง
เพราะยากยิ่งเกิดเป็นหญิงยิ่งระวัง
จนเวลาเลยผ่านมานานแล้ว
ต้องคลาดแคล้วปวดใจให้ถูกขัง
เธอมีใครที่ใจต้องจริงจัง
ฉันหันหลังปาดน้ำตาลาจากจร
แต่มิตรภาพระหว่างเรายังคงอยู่
จะชื่นชูเรื่อยไปไม่ไถ่ถอน
แม้ส่วนลึกในใจยังอาทร
อยากวิงวอนให้เราย้อนมาเหมือนเดิม
4 พฤศจิกายน 2549 21:44 น.
สี่แยก
มิตรภาพในความเป็นเพื่อน
ไม่เคยเลือนลางจางไปไหน
ยังคงความรู้สึกดีในใจ
มีสายใยคงมั่นไม่ผันแปร
เพราะคิดว่าเธอคือคนที่ใช่
แม้เวลาผ่านนานเพียงใดใจแน่วแน่
ถึงคราวที่หัวใจฉันมันอ่อนแอ
เธอก็แก้ไขเติมไฟให้ทุกที
ขอบคุณในความเป็นเพื่อน
ไม่เคยเลือนเพื่อนในใจทุกที่
ขอมอบความหวังตั้งใจและไมตรี
รู้สึกดีที่มีให้เธอเรื่อยไป
2 พฤศจิกายน 2549 10:34 น.
สี่แยก
อยากเห็นเยาวชนคนรุ่นใหม่
มาใส่ใจบ้านเมืองเรื่องหนักหนา
แต่ละพรรคเชื่อไม่ได้หน่ายระอา
คอยแต่หาผลประโยชน์ที่โปรดปราน
พวกเราเป็นเจ้าของครองประเทศ
ทุกแคว้นเขตทุกข์ใจให้สงสาร
ถูกกดขี่เป็นหนี้ทรมาน
ทั้งลูกหลานมีหนี้สินเที่ยวดิ้นรน
เด็กยังต้องเผชิญเดินหน้าสู้
ให้ตนรู้คู่ปัญหาพาสับสน
เอาตัวเองแทบไม่รอดวอดวายชน
บ้างหลงตนตามกระแสแย่เต็มที
ด้วยห่วงใยเยาวชนคนของชาติ
จงฉลาดรู้ทันกันทุกที่
อย่าหลงใหลในสิ่งที่ไม่ดี
คงศักดิ์ศรีคนไทยไว้นิรันดร์
19 ตุลาคม 2549 08:00 น.
สี่แยก
อยากเห็นข้าราชการไทย
ยึดมั่นในศีลธรรมนำวิถี
ทำคิดพูดในทางที่ดี
มอบชีวีเพื่อแผ่นดินไทย
คงเป็นเพียงในความฝัน
จะหาคนเช่นนั้นได้ที่ไหน
ความเป็นจริงรู้อยู่แก่ใจ
ไม่ว่าใครก็คำนึงถึงสิ่งตอบแทน
ประชาชนคนหาเช้ากินค่ำ
ต้องระกำเจ็บช้ำเหลือแสน
เจ้าของประเทศทั่วเขตแดน
กลับแร้นแค้นอำนาจคอยต่อรอง
เพราะเป็นชนชั้นธรรมดา
เป็นประชาชนคนชั้นที่สอง
ไม่มีสิทธิ์ใช้ความคิดไตร่ตรอง
ได้แต่มองครองทุกข์ลุกลามใจ