10 พฤศจิกายน 2548 08:33 น.
สี่แยก
บรรยากาศอาจเป็นใจให้พลาดพลั้ง
ความยับยั้งชั่งใจอาจหดหาย
อาจหลงสร้างตราบาปตราบวันตาย
เพราะมอบกายให้เขาชมสาสมใจ
ลอยกระทงจงปล่อยความทุกข์เศร้า
ให้บรรเทาความยุ่งยากอย่ามาใกล้
ความไม่ดีมีมาจงลาไกล
ให้สุขใจแทนที่ดีทุกประการ
อย่าลงในวาจาว่าแสนรัก
จะทุกข์หนักประจักษ์ใจให้สงสาร
มอบทั้งกายทั้งใจไปก่อนกาล
จะประจานตัวเจ้าเฝ้าอับอาย
จงรู้จักยับยั้งชั่งใจก่อน
อย่าใจอ่อนผ่อนไปน่าใจหาย
ให้คุณค่าอยู่กับตัวไปจนตาย
อย่าให้เขาว่าเราง่ายแล้วหน่ายเอย
8 พฤศจิกายน 2548 23:13 น.
สี่แยก
ในดวงใจอาจมีใครในส่วนลึก ยังนั่งนึกถึงใครไม่ห่างหาย
แม้เวลาผันผ่านชั่วกาลกลาย ก็ไม่คลายระลึกถึงยังซึ้งใจ
หากกลับมาพบกันนั้นอีกหน ยังสับสนต้องทนอย่าหวั่นไหว
ถึงแอบรักห่วงเธออยู่ในใจ ก็จะไม่เอ่ยวาจาว่ารักเธอ
ขอรักเธอในฝันนั้นดีกว่า ไม่โศกาพาใจให้พลั้งเผลอ
อาจจะมีอ่อนไหวเมื่อได้เจอ แอบละเมอในฝันเท่านั้นพอ
8 พฤศจิกายน 2548 09:50 น.
สี่แยก
อาจจะดูเหมือนฉันนั้นเข้มแข็ง มีเรียวแรงหยัดยืนไม่ลื่นไหล
แต่ใครจะรู้ความจริงในจิตใจ น้ำตาไหลเอ่อล้นท้นดวงตา
กับสภาพจิตใจที่เหนื่อยอ่อน ขอพักผ่อนให้ใจหายอ่อนล้า
เพื่อพรุ่งนี้กับความหวังตั้งอุรา เช็ดน้ำตายิ้มต่ออย่าท้อใจ
5 พฤศจิกายน 2548 12:01 น.
สี่แยก
หากวันนี้คนดียังอ่อนล้า ให้รู้ว่าใครยังห่วงหวงแค่ไหน
อาจมีบ้างทางที่เดินเผชิญภัย ขอส่งใจดูแลเจ้าเฝ้าเอ็นดู
แม้ตัวไกลแต่ใจยังส่งถึง ให้ซาบซึ้งความรักประจักษ์อยู่
ความคิดถึงมากมายพรายพร่างพรู ให้เจ้ารู้ว่าห่วงดั่งดวงใจ
3 พฤศจิกายน 2548 20:21 น.
สี่แยก
เสียงพ่อแม่ดุด่าพร่ำว่าบ่น ลูกจำทนเบื่อฟังทั้งหนวกหู
แต่เจ้ารู้บ้างไหมใจเอ็นดู คอยอุ้มชูดูแลเจ้าเท่าทรวงใน
อยากเห็นเจ้าได้ดีเป็นที่หนึ่ง จะซาบซึ้งตรึงตราค่าแค่ไหน
คนอื่นพูดพร่ำหวานสักปานใด ก็คงไม่เท่าแม่พ่อตัดพ้อเอย