23 พฤศจิกายน 2548 08:40 น.
สี่แยก
ด้วยสองมือเข้มแข็งกล้าแกร่งเหลือ
คอยจุนเจือเอื้ออาทรทั้งสอนสั่ง
เป็นแรงใจให้ไขว่คว้าชีวายัง
เป็นกระทั่งลมหายใจให้ชีวี
ยากหาความรักใดไปเปรียบเทียบ
ไม่เคยเหยียบและย่ำซ้ำวิถี
ให้เจ็บช้ำต่ำต้อยถอยฤดี
กลับจะมีแต่แรงใจให้พลัง
เมื่อยามท้อขอแรงใจไม่เคยขาด
ทั้งเก็บกวาดความทุกข์ใจไปกักขัง
ให้ลูกพบแต่สิ่งดีมีกำลัง
พ่อคอยฟังสุขทุกข์เศร้าคลายเหงาใจ
อยากให้พ่อประจักษ์รักที่สุด
ไม่ขอหยุดรักพ่อรอวันไหน
เป็นรักแท้แน่จริงยิ่งสิ่งใด
ไม่รักใครเท่าแม่พ่อขอสัญญา
23 พฤศจิกายน 2548 08:16 น.
สี่แยก
รักของใครคงไม่ยิ่งใหญ่เท่า
พ่อรักเจ้าเฝ้าดูแลเอาใจใส่
อาจมีบ้างถูกตีด่าว่ากันไป
เพราะอยากให้ลูกยาข้าได้ดี
พ่อยอมเหน็ดและเหนื่อยแม้เมื่อยล้า
เพื่อแก้วตาไม่ด้อยถดถอดถอยหนี
ให้เจ้ามีเท่าเทียมเปี่ยมชีวี
สุขฤดีไม่แพ้ใครที่ไหนเลย
เพราะอยากเห็นอนาตดลูกสดใส
หวังในใจพ่อไม่อยากเฉลย
ทั้งรักหวงห่วงใยเจ้าเหมือนเคย
ยากจะเอ่ยสิ่งใดใช้ทดแทน
เพราะซาบซึ้งหนึ่งใจในรักพ่อ
ลูกจะขอทดแทนให้ใจสุดแสน
กตัญญูรู้บุญคุณทดแทน
ด้วยอ้อมแขนพ่ออุ่นการุณมิคลาย
22 พฤศจิกายน 2548 09:21 น.
สี่แยก
ความรู้สึกไม่ตรึกตรองเฝ้าปองหมาย
คนใกล้กายหวังจ้องมองสับสน
แอบเป็นชู้ทางใจให้ทุกข์ทน
แสนร้อนรนทนผิดในจิตใจ
ความนึกคิดจิตยั้งยังฝังแน่น
เข้าถึงแก่นชั่วดีที่มีให้
จึงระงับดับดับอุราพาตัวไกล
ใจจึงไม่เฝ้าคิดผิดศีลธรรม
หากรู้สึกนึกคิดในจิตใจได้
ทางบั้นปลายพบสุขสนุกขำ
เอาธรรมะเข้าข่มล้มอธรรม
กายใจล้ำความสุขทุกเวลา
21 พฤศจิกายน 2548 08:09 น.
สี่แยก
อากาศเย็นเป็นใจให้อ้างว้าง
หมอกไม่จางปกคลุมรุมมิหาย
จิตก็สั่นหวั่นในใจและกาย
หนาวมิคลายกายทุกข์ไม่สุขใจ
เห็นน้ำค้างพร่างพรมจมใบหญ้า
ดุจน้ำตาร่วงหล่นทนหม่นไหม้
มีความเหงาโดดเดี่ยวเปลี่ยวจิตใจ
ได้อาศัยเป็นเพื่อนเตือนทุกครา
ถึงอ้างว้างร้างไร้ให้ใจเงียบ
ดูราบเรียบเรื่อยไปใจฟันฝ่า
ไม่หดหู่ท้อแท้แน่อุรา
คงคุณค่ามั่นไว้ในตนเอง
20 พฤศจิกายน 2548 09:05 น.
สี่แยก
ถึงวันนี้คนไทยใจเศร้าหมอง
มารมาครองจองสิทธิ์ผิดวิสัย
ทั้งคดโกงโยงกันเป็นสายใย
เอื้อผลให้พวกพ้องพี่น้องตน
เพราะคนไทยโดนหลอกบอกให้เชื่อ
ลืมคิดเผื่อเชื่อใจให้สับสน
คนชั่วเลยครองชาติอนาจคน
ต้องจำทนจนช้ำระกำทรวง
นับแต่นี้ตั้งใจเอาไว้ว่า
สิทธิ์ของข้าคงไว้ใจห่วงหวง
จะเลือกใครมั่นไว้ใจหนึ่งดวง
คำเขาลวงจะไม่หลงจงมั่นใจ
จะตั้งใจเลือกที่อภิสิทธิ์
เพราะในจิตคิดว่าพายิ่งใหญ่
ช่วยกู้ชะตาเลวร้ายด้วยกายใจ
ตั้งหวังไว้ที่ประชาธิปัตย์เอย