28 เมษายน 2553 23:45 น.
สีลมัย
ฝูงนกนางนวลสึดำ......โบยบินรับแสงอาทิตย์ยามเช้า.....
ล้อเล่นกับสายลมกลางทะเลใส...นี่คือภาพซ้ำซ้ำที่น่าจดจำ..........
ที่ไม่อยากละสายตา.......เช่นเธอ.....คือมโนภาพซ้ำซ้ำ..........
ที่ยังคงวนเวียนอยู่ภายใน....ความรู้สึก....ชั่วนิรันดร์........
24 มิถุนายน 2552 09:59 น.
สีลมัย
หลังเลี้ยงพระเช้าในวันคล้ายวันเกิดที่แสนสนุกสนาน
แม่นั่งบนเตียงไม้เล็กๆที่นั่งประจำ...พ่อค่อยๆเดินมาเกาะเสา
ตรงหน้าที่แม่นั่ง ต่อหน้าแม่........
เสียงใครถามจำไม่ได้- ตาเป็นอะไร
เสียงตอบ----จะตาย
ร่างนั้นค่อยทรุดตามเสาไปกับพื้น.......
หมอ-----บอกเป็นระยะๆเรื่องอาการ
..........................................................................
..........................................................................
หมอ ....ต้องปล่อยแล้วนะ ปั้มหัวใจ................
ไม่ทราบหมอพูดอะไรต่อ.......................................
เข้าไป...พ่อยังหายใจอยู่นี่นา.........ฉันคิด..............
พร้อมประสานมือพ่อบีบไว้แน่น......หน้าท่านซีด.....
มีเหงื่อชึมเล็กๆทั่วผิวหน้า........
ใครอีกคน....เดินผ่านหัวเตียง
ดีงสายอย่างหนึ่งออก.....
พ่อๆ....ค่อยผ่อนลมหายใจออก...ร่องรอยจากหน้าอกไปยังท้อง
ทุกอย่างหยุด....เงียบ...มันเย็นเฉียบเหมือนเชือดให้เลือดไหล
ทั้งปวดลึกร้าวทั่วเนื้อหัวใจ....วันทำไม ช่างมืดยืดยาวนัก.....
หน้าส่วนตัว
1370
