27 มิถุนายน 2553 18:25 น.
สีลมัย
สุดแสนคิดถึงพร้อมบูชา
ก่อเกิดมา คือ ผู้ให้
น้อมกราบบูชาท่านด้วยหัวใจ
ให้มี...สีลมัย...ผู้ทรนง.....
รอยแย้มยิ้มแสนอบอุ่น....
เสียงกล่อมเนื้อละมุนให้ลุ่มหลง..
วันก่อน...วันนี้ ..ยังคง....
สร้างผู้หนึ่ง.....ผู้ซึ่งทรนงให้ยังคงก้าว....เพื่อไกล.....
กวีเถื่อน
16 มิถุนายน 2553 15:32 น.
สีลมัย
.คงไม่ต้องกล่าวคำใด...เพราะเจ้าไม่ได้สูญเสียสิ่งใด
เธอกล่าวมิใช่หรือ..ทุกๆสิ่งจะดีขึ้นกว่าที่เคยเป็น.....
คงมิใช่คำตอบ...รึคำถาม?
อย่างไรก็ตาม...ดอกไม้งามยังถามหา
รอผีเสื้อปีกสวย...ช่วยกลับมา
ถึงแม้....มิอาจมีเวลาที่เช่นนั้น...
โค้งรุ้ง...ยังทอดรอเจ้า
เป็นสะพานดาวกลับสู่ฝัน.....
ทราบ...มิอาจมีสิ่งใดเป็นนิรันดร์
เมื่อได้ฝัน..เพียงหวัง..สุขเหนืออื่นใด........
....ยื่นมือมาซิ ขอมอบอบอุ่นพร้อมปรารถนา...ดี..
หน้าส่วนตัว
1781
