9 มกราคม 2554 06:39 น.
สีลมัย
เป็นละอองสายหมอกกล้าหยอกแสง
ตะวันแรงสาดส่องละอองสลาย
กลับเป็นหยาดน้ำทิพย์ที่พร่างพราย
ทอประกายรับแสงเพื่อแบ่งปัน
ค่อยค่อยซึมค่อยค่อยซาบอาบแสงอุ่น
สิ่งไม่คุ้นกับเคยคุ้นอุ่นไอฝัน
ประสานเรียวเกี่ยวก้อยร้อยคืนวัน
ทอถักฝันด้วยสายใยใจเบิกบาน
.....ได้ยินไหม?
สกุณากลางไพรร้องขับขาน
เป็นบทเพลงสู่ดอกหญ้าข้างป่าธาร
ดอกดวงกร้านคืนหอมกรุ่น..ละมุนละไม..
สีลมัย
28 กรกฎาคม 2553 12:49 น.
สีลมัย
เบิกบานยิ่งนักมอบรักให้
ความห่วงใยแนบมิตรสนิทสนม
ความจริงใจร้อยรักถักให้ชม
ฝากผ่านลมผัดกระจายรอบกายเธอ
ยิ้มละไมซาบซ่านปานดอกไม้
แผ่กำจายหอมจรุงหมายมุ่งเพื่อ-
ส่งความสุขสู่เธอ เธอและเธอ.....
.....สุขยิ่งนักเมื่อรักเธอ.....
26 กรกฎาคม 2553 08:34 น.
สีลมัย
หากจะมีความหวังดั่งที่ว่า
ปรารถนาสิ่งเล็กน้อยมาร้อยฝัน
เพียงจดจำวันคืนเคยชื่นกัน
แม้หลับนั้นลอบยิ้มแสนอิ่มอุ่น
ยังแอบแฝงด้วยแรงแห่งรู้สึก
ถลำลึกกอดแขนแทนหมอนหนุน
ขอบคุณกาลเวลาที่นำพารู้จักคุณ
สิ่งเคยคุ้นยิ่งคุ้นเคยเผยสิ่งใน
กุหลาบแย้มกลีบบางบนลานฝัน
สื่อถึงกันส่งตอบเพื่อมอบให้
ส่งคำถาม..ขอคำตอบ..อย่างจริงใจ
คุณคือใคร? ในนิยามของ...ความรัก...
กวีเถื่อน.
27 มิถุนายน 2553 18:25 น.
สีลมัย
สุดแสนคิดถึงพร้อมบูชา
ก่อเกิดมา คือ ผู้ให้
น้อมกราบบูชาท่านด้วยหัวใจ
ให้มี...สีลมัย...ผู้ทรนง.....
รอยแย้มยิ้มแสนอบอุ่น....
เสียงกล่อมเนื้อละมุนให้ลุ่มหลง..
วันก่อน...วันนี้ ..ยังคง....
สร้างผู้หนึ่ง.....ผู้ซึ่งทรนงให้ยังคงก้าว....เพื่อไกล.....
กวีเถื่อน
16 มิถุนายน 2553 15:32 น.
สีลมัย
.คงไม่ต้องกล่าวคำใด...เพราะเจ้าไม่ได้สูญเสียสิ่งใด
เธอกล่าวมิใช่หรือ..ทุกๆสิ่งจะดีขึ้นกว่าที่เคยเป็น.....
คงมิใช่คำตอบ...รึคำถาม?
อย่างไรก็ตาม...ดอกไม้งามยังถามหา
รอผีเสื้อปีกสวย...ช่วยกลับมา
ถึงแม้....มิอาจมีเวลาที่เช่นนั้น...
โค้งรุ้ง...ยังทอดรอเจ้า
เป็นสะพานดาวกลับสู่ฝัน.....
ทราบ...มิอาจมีสิ่งใดเป็นนิรันดร์
เมื่อได้ฝัน..เพียงหวัง..สุขเหนืออื่นใด........
....ยื่นมือมาซิ ขอมอบอบอุ่นพร้อมปรารถนา...ดี..