16 มิถุนายน 2552 22:42 น.
สีลมัย
เย็นยะเยือกคล้ายเปลื้องผ้าคราหน้าหนาว
น้ำค้างพราวตกกระแทกแยกจับแข็ง
ระทดท้อโหยให้ไร้เรี่ยวแรง
โลกหนอใยกลั่นแกล้งรู้สึกนี้
11พ.ย.50
11พ.ย.50 วันดีดี ที่ปวดร้าว
ความอบอุ่นร้อยพันทวี
ขอมอบอบอุ่นนี้ให้ยอดรัก
โปรดอย่าปวดร้าวยาวนานนัก
ความรัก คือ เบิกบานนะคนดี
อุ่นอารมณ์ภายใต้อุโมงค์รุ้ง
วันรุ่งรับอบอุ่นเช่นวันนี้
สู่สวรรค์ พลบพรุ่งทุกทิวาราตรี
ทุกความรักรู้สึกที่มีหลอมส่งใจ
เก็บไว้ได้เพียงความรู้สึกนี้
เก็บไว้ส่วนลึกมากเท่าที่จะเก็บไว้ได้
ผสานมือกระชับแน่นก่อนสิ้นสายใย
สิ่งแน่นอนนั้นไซร้คือ หยุดลง
กวีเถื่อน
หน้าส่วนตัว
1306
