22 กันยายน 2548 16:13 น.
...สียะตรา..
......ปลิด...มวลดอก " ตันหยง "...ลงคารวะ
...หรีดระดะแทบ " บาทา " ผู้กล้าหาญ
...เกียรติประวัติจักเนานิจสถิตย์มาน
...อุโฆษขานทหารราชย์...ชาติ..นาวี
( ตันหยง..........คำแปล............ดอกพิกุล )
17 กันยายน 2548 15:53 น.
...สียะตรา..
......รอยบาทยาตรทั่วแคว้น.......................มลายู
...ทรงสยบผองริปู.......................................พ่ายแพ้
...ปถพีทุกอณู..............................................ตกสู่ สยามเฮย
...ตราติดจารถ่องแท้.....................................อัคนิราชเจ้ารายา
......ชาวมลายูนั้นคงจะเกรงพระเดชานุภาพของพระนเรศวร์ยิ่งนักถึงกับขนานพระนามาภิไธยว่า
" รายา อาปี " แปลง่ายๆว่า " พระเจ้าไฟ " หรือจะแปลให้เพราะก็เห็นจะต้องแปลว่า " พระอัคนิราช "..................
ชาวมลายูเรียกพระนเรศวร์เป็นเจ้าว่า " พระอัคนิราช " อันหมายถึง ไฟ ...อันไฟนั้นย่อมมีทั้งความร้อน มีพลังงาน และมีแสงสว่าง พระบรมราชกฤษฏาภินิหาร ของพระนเราศวร์ เป็นเจ้า ก็เป็นดังนั้น...ถึงแม้ว่าจะมีสิ่งใดมาบดบัง แสงสว่างอันเจิดจ้านั้นก็ยังส่องออกมาให้เห็นปรากฏแก่ตาแก่ใจคนจนได้...พระบรมราชกฤษฏาภินิหารของพระนเรศวร์เป็นเจ้า จึงเป็น ...กฤษฏาภินิหารอันบดบังมิได้ ด้วยประการฉะนี้......
( ข้อความคัดจากหนังสือ " กฤษฏาภินิหารอันบดบังมิได้ " ของ ม.ร.ว คึกฤทธิ์ ปราโมช )
หน้าส่วนตัว
2302
