28 กุมภาพันธ์ 2546 18:21 น.
สีน้ำฟ้า
ฝนตกข้างนอกหน้าต่าง
ห้องหับอ้างว้างหนักหนา
ฝนกระเซ็นใส่กระจกบานใสเป็นฝ้า
เราเขียนคำว่า เหงา ลงบนนั้น
อะไร อะไรก็ดูคล้ายทำให้ว้าเหว่
คนเคียงข้างก็มาเกเรแปรผัน
ไม่โทรมาหาตั้งหลายวัน
ปล่อยให้ไหวหวั่นอยู่ทำไม
ฝนตกข้างนอกหน้าต่าง
แล้วน้ำตาก็ค่อย ๆ พรูพร่างรินไหล
จะต้องให้บอกอีกมั้ยว่าทำไม
ถึงร้องไห้..ในวันที่ไม่มีเธอ
11 กุมภาพันธ์ 2546 00:02 น.
สีน้ำฟ้า
ดอกไม้.. สีขาว ใบดอกออก..สีแดง
ยิ้มทักทายแสงตะวันบ่าย
อยากเด็ดดอกหญ้า..ที่ไร้ความหมาย
มาเป็นของขวัญง่าย ๆ ให้คุณ
ดอกไม้ยิ้มรับแสงตะวันทอ
ขอนะ..ขอ..จะเก็บไปให้คนของความอบอุ่น
แทนน้ำใจ..แทนคำขอบคุณ
วันที่เขาการุณ..อาทรมากมาย
10 กุมภาพันธ์ 2546 21:31 น.
สีน้ำฟ้า
สวัสดี..........วันนี้ตั้งใจมาหา
หอบความคิดถึงมาเต็มเปี่ยม
เสียดาย..ไม่ได้หอบดอกไม้มาเยี่ยม
ขอบคุณที่เตรียมอะไรไว้อย่างดี
ทะเล..สวยเหมือนที่คิดไว้
ทะเล..คงเต็มใจเหมือนคนที่นี่
ขอบคุณสำหรับน้ำใจที่มี
กลับไป..กี่ปี..กี่เดือนจะไม่เลือนลืม
7 กุมภาพันธ์ 2546 00:11 น.
สีน้ำฟ้า
รู้นะ.. ว่าคุณไม่อยู่
แต่ก็รู้ไว้..ใครคิดถึง
มองฟ้า..มองดาว..รำพึง
คิดถึง..คิดถึง..คิดถึง
6 กุมภาพันธ์ 2546 23:30 น.
สีน้ำฟ้า
หนทางข้างหน้า
ทอดยาวแค่กาลเวลาดุ่มเดิน
อย่าให้ชีวิตระหก..ระเหิน
มาจูงมือกันเดินก้าวไป
เมื่อความผูกพันเดินทาง
โลกรอบข้างก็สว่างไสว
มีเพียงฉันเธอก็สามารถมั่นใจ
เพื่อนไม่เลือนหายไปจากเธอ
เดินล่วงหน้าไปบ้าง..พักบ้าง
แต่ในเส้นทางจะมีฉันเสมอ
เหลียวมองทางไหนก็ได้เจอ
มา..กล้า ๆ ยื่นมือเธอ..ส่งมา
หน้าส่วนตัว
1409
