14 มิถุนายน 2550 21:38 น.
สิริน
ลมหวิวไหว ยอดไม้ ไหวเอนอ่อน
ใบลอยร่อน ร่วงหล่น ละห้อยหา
ละลิ่วลับ ลาต้น ถมพสุธา
อย่างเชื่องช้า ดั่งลา ด้วยอาลัย
แสงแดดอ่อน โลมไล้ ใบยอดหญ้า
กลิ่นอุษา โชยมา พาหวลให้
กลีบแรกแย้ม ขยายดอก หยอกเย้าใจ
คิดถึงใคร ครวญใคร่ ให้จดจำ
13 มิถุนายน 2550 22:47 น.
สิริน
คือน้ำผึ้ง อาบน้ำตา หรือยาพิษ
คือหยาดน้ำ อัมฤต หรือคิดฝัน
คือความสุข เคลือบทุกข์ ใจจาบัลย์
ใครเสกสรรค์ เติมแต่ง หรือแกล้งทำ
จะสุขล้ำ น้ำตาตก หรืออกชื่น
จะหวนคืน ฝืนกลับ หรือร้องร่ำ
จะยินดี ปรีดา หรือหลาบจำ
จะครวญคร่ำ รำพัน หรือหวั่นกลัว
เหตุไฉน ทำไม ให้ใจช้ำ
รักลึกล้ำ ย่ำใจ ให้ปวดหัว
รักปลิ้นปลอก หลอกให้ ใจเมามัว
รักหยอกยั่ว ยวนเย้า ให้เศร้านัก
รักทำไม........ให้ใจช้ำ.....
12 มิถุนายน 2550 22:32 น.
สิริน
มวลมนุษย์ ใดใด ในหล้าโลก
สุขกับโศก มิมีสิ้น อย่าสงสัย
ทุกวันนี้ ชีวี ดำเนินไป
ไม่มีใคร กำหนด จงโปรดจำ
จะดีชั่ว มัวเมา เขลาหรือโหด
ชีวิตโฉด โรจน์ร่วง หรืองามขำ
ชนนิยม หรือเหยียบย่ำ ใช่ใครทำ
จะถลำ ลงลึก หรือตรึกได้
อยู่ที่ตัว ของเราใช่ ใครลิขิต
กำหนดจิต สะกดใจ ไม่หวั่นไหว
พฤติกรรม จะนำสู่ ประตูชัย
หรือร่อนไหล หลุดลง อเวจี
หากจะทำ สิ่งใด ให้ยั้งคิด
รู้ถูกผิด อย่ากระทำ หยามศักดิ์ศรี
หมั่นทำบุญ ค้ำจุน บารมี
เลี่ยงหลีกหนี อบาย คลายระทม
สร้างกุศล ผลบุญ เกื้อหนุนก่อ
หนทางรอ ก้าวเดิน เพลินสุขสม
ผิวพักตร์ผ่อง ผุดผาด มาดขำคม
ประชาชม พรมพร่าง ต่างยินดี
++++รู้ไหมว่า......ใครลิขิต.....ชีวิตข้าฯ+++++
10 มิถุนายน 2550 21:09 น.
สิริน
ดวงอาทิตย์ ลับลา ฟ้าหมองหม่น
คิดถึงคน เคยชิด พิสมัย
จากกันแล้ว ลาลับ หรืออย่างไร
ทิ้งหัวใจ ดวงนี้ ที่เฝ้าคอย
ฟ้ามืดมิด เหมือนคน ที่หม่นหมอง
น้ำตานอง ดวงหน้า พาเศร้าสร้อย
พรหมลิขิต บิดเบือน เลือนล่องลอย
โลกเหงาหงอย คอยตะวัน แทนจันทรา
เมื่อไรหนา ถึงครา ฟ้าหลังฝน
รักที่หล่น ร่วงไหล ใจอ่อนล้า
กลับคืนฟื้น ดั่งสุริยัน เยี่ยมเมฆา
นิมิตมา ให้ฝัน เป็นดั่งจริง
ขอกราบไหว้ ปวงเทวา ทั่วหล้าโลก
คลายทุกข์โศก อวยพรให้ ได้ทุกสิ่ง
ให้เธอกลับ คืนมา ข้าแอบอิง
คงสุขยิ่ง เหมือนกระต่าย ในดวงจันทร์
10 มิถุนายน 2550 17:26 น.
สิริน
อยากจะลอง หารัก อีกสักครั้ง
อยากจะหวัง เจอใคร ได้สักหน
อยากจะพบ คนดี คู่กมล
อยากคบคน เคียงคู่ จูงมือไป
ก็แค่อยาก หวังไว้ แต่ใจหวั่น
ฤทัยพรั่น กาลอดีต วิเวกไหว
กลัวจะซ้ำ รอยเก่า ให้เศร้าใจ
เพิ่มรอยใหม่ ดวงฤทัย คงแหลกราน
หัวอกหมอง หม่นไหม้ ใจวิโยค
เมื่อคราวโศก หวังไว้ สองสถาน
ทางเลือกหนึ่ง ทิ้งชิวิต ให้วายปราณ
สองทิ้งทาน ทำบุญ เกื้อหนุนกรรม
ในคราวนี้ จะลองดี ให้ประจักษ์
ว่าความรัก จะทำให้ ใจเจ็บช้ำ
หรือรักจริง จากใคร ใด้จดจำ
รักเหลือล้ำ จนกว่าชีพ จะวายวาง
อีกสิบชาติ จะเจอมั้ยเนี่ย.............อิอิ
หน้าส่วนตัว
1930
