12 พฤษภาคม 2550 21:34 น.
สิริน
พรหมลิขิต ชักมา ให้พานพบ
คิดจะหลบ กลับพา ให้เพลินฝัน
วาดหวังไว้ มิเจอใคร ไม่นานวัน
เรา..พบกัน ด้วยใจ รักใฝ่ปอง
เธอรักฉัน ฉันรักเธอ เพ้อพร่ำนัก
สุดจะหัก ห้ามใจ เราทั้งสอง
ต้องห้ามรัก หักใจ ตามครรลอง
ด้วยเจ้าของ ของเธอ ยังคงมี
ต้องเจ็บช้ำ น้ำตา มาอีกหน
รินร่วงหล่น พรั่งพรู อีกหรือนี่
รักซับซ้อน ซ่อนลึก ร้าวฤดี
อีกกี่ที สมหวัง ดังตั้งใจ
อย่าร้องให้ ครวญคร่ำ น้ำตาตก
ถึงหัวอก หม่นหมอง ร้องร่ำให้
จงทำดี ทำถูก แม้ทุกข์ใจ
เก็บรักไว้ ลิ้นชักใจ ทั้งสองคน
หากวันหนึ่ง ดวงตา ฟ้าลิขิต
ชุบชีวิต ชื่นมา ฟ้าหลังฝน
คงได้พบ คนมีค่า คู่กมล
ทิ้งทุกข์ทน ครองคู่ อยู่นิรันดร์
รักได้ .....แต่อย่าเอามาครอง คนมีเจ้าของ เขาก็หวง