19 เมษายน 2547 18:13 น.
สิดามัน
ดุจพญครุฑราช อาจอง
น่าพิศน่าลุ่มหลง ยิ่งนัก
อิทธิฤทธิ์พิศวง แพ้พ่าย มนตรา
ได้แต่พร่ำเพ้อหนัก คลั่งไคล้สิดามัน
@ร่ายมนต์ดลจิตให้ ใฝ่ฝัน
ครุ่นคิดทุกคืนวัน ร่ำไห้
แม้เราอยู่ห่างกัน ห่วงเพื่อนเสมอ
ฝากมิตรภาพไว้ บ่คิดลืมเลือน
6 เมษายน 2547 17:02 น.
สิดามัน
กะละปังหา งามตามใต้ ใกล้ริมหาด
ที่แสงสาด ส่องถึง คะนึงหา
เธอรอรักรอใคร ใช้เวลา
เธอมองหา มองรัก ยิ่ง กว่าสิ่งใด
แม้เธอเกาะ กอดเกี่ยว ใกล้กับหิน
ก้านยึดสิ้น สานเกาะด้วย ช่วยยึดไว้
เหมือนยึดรัก ยึดอยู่ ยึดหมดใจ
เธอมั่นใจ ในรักไม่หักครื้น
ถึงมีคลื่น ในทะเล ที่คอยซัด
เธอยังจัด เธอแน่วแน่ ตั้งมั่นไว้
เรียงระยับ พลัดกิ่ง แพร่ด้วยใจ
ต้านกระแส น้ำไหล ไม่ไหวเอน
6 เมษายน 2547 16:51 น.
สิดามัน
พิษงูร้ายพิษร้ายยิ่งทุกสิ่งม้วย
พิษส่งช่วยให้ทุกสิ่งดับอาศัลย์
แต่พิษรัก ปักใจให้ชีวัน
ทุกสิ่งพลันสูญสิ้นยิ่งพิษงู
6 เมษายน 2547 15:15 น.
สิดามัน
ทำงานหนักมิพักมิหยุดหย่อน
อดตาหลับขับตานอนมิท้อถอย
สู้กับงานงานก็หนักต่างก็คอย
ทำบ่อยบ่อยทำแต่งาน พักบ้างนะ
5 เมษายน 2547 13:18 น.
สิดามัน
เจ้าสาวน้อยลอยละล่อง ท่องสวรรค์
อยากรู้จังว่าคนดี หนีไปไหน
ออนกี่ทีก็ไม่พบไม่เจอใคร
รู้บ้างไหมรู้ซะทีว่าฉันคอย
หน้าส่วนตัว
1399
