23 มีนาคม 2547 00:14 น.
สิดามัน
เธอกับฉัน กับวันวาน ที่เลยผ่าน
อาจไม่นานไม่เก่าเท่า เล่าความหมาย
อีกคนหนึ่ง รักคนหนึ่ง รักแทบตาย
ส่วนอีกคนรักมากมาย ไม่แพ้กัน
อีกคนหนึ่ง นั้นรักว่า ไม่กล้าบอก
ส่วนอีกคน กลับบอกรัก เป็นร้อยหน
คนหนึ่งรัก คงหนึ่งหลอก บอกกับตน
แล้วสองคน จะรักได้ ง่ายอย่างไร
22 มีนาคม 2547 23:49 น.
สิดามัน
มีคำถามบาง คำอยากจะรู้
อยากจะถาม เธอดูว่ารักไหม
เธอไม่บอก ไม่ตอบ ไม่เป็นไร
แค่ฉันรักหมดใจ ให้กับเธอ
22 มีนาคม 2547 23:41 น.
สิดามัน
แม้คนรัก อยู่ไม่ไกล จากตรงนี้
รู้ไหมมี คนที่รัก เฝ้าห่วงหา
เฝ้าคิดถึง เฝ้าคนึง ทุกเวลา
รู้ไหมว่า ห่วงหาอยู่ คู่กับเธอ
22 มีนาคม 2547 18:54 น.
สิดามัน
ฟ้ากาง ฟ้ากั้นได้ ใดลือ
รักคือรักผ่านส่งไป ถึงท่าน
ใจรักฝากลมไป ส่งถึง
เธอรับไปหมดใจ รักแท้ ทนทาน
22 มีนาคม 2547 14:22 น.
สิดามัน
สุดวิญญาณขอบฟ้ากว้าง เพียงใด
สุดหัวใจถวิลหา เวลารัก
สุดจะพัก สุดจะหวัง ดังที่คิด
สุดชีวิตสุดล้าฟ้า ห่างไกล
ไม่มีเส้นอันใดกั้น ปันเขตแดน
เธอไกลแสนห่างสุดฟ้า จะตามพบ
ให้มาคบประสบรัก กันอีกหน
แม้ไม่รักไม่ใส่ใจ ใช่ว่าคน
ฉันจะทนบากหน้าอยู่ ให้ดูใจ