พุ่มดอกไม้ไม่ทันโรยวันโปรยเถ้า เหยียบขยี้ด้วยเท้าเดียรถี กล้วยไม้ลีบกลีบจะร่วงไปกี่ที ก็ยังมีที่จบงบประมาณ ไม่ต้องถามต้องทายตายกี่ศพ ดินยังมีให้กลบเกินครบด้าน ซ่อนกลิ่นหอมก็ยังหอมไปอีกนาน มาลาลาดไม่ขาดลาน มาหลายปี ระยิบไฟใล่ใส่ไฟกระพริบ แต่ไฟทนเถื่อนดิบ กลับริบหรี่ ป่วยการบ่นพ่นคำพร่ำความดี น้ำตาเหือดเลือดปรี่ให้ผีฟัง ริดกล้วยไม้ให้ลดจนหมดป่า แลกกับดวามไร้ค่าของบ้าคลั่ง แสนยาพลบนเลือดมีพลัง สันติภาพผูกรั้งด้วยลูกปืน
หน้าส่วนตัว
2148
