11 กรกฎาคม 2545 16:04 น.
สาแก้ว
ท่ามกลางค่ำคืนที่ไร้ดาว
ความหนาวห่อหุ้มกายฉัน
โอบกอดเกี่ยวพัน
ยามฉันเดียวดาย
ท้องฟ้าที่กว้างใหญ่
ดวงดาวเจ้าหลบหาย
ก่อนมีมากมาย
หลบหายไปที่ใด
หรือว่าดาวเจ้าหลงฟ้า
หลงทางไปที่ไหน
หรือว่าจงใจจะจากไป
เหมือนกับใครบางคน..ที่ไม่ลา
11 กรกฎาคม 2545 16:04 น.
สาแก้ว
รักคำนั้น............ฉันรู้ว่ามันไม่มีความหมาย
รักที่เธอ..............บอกว่ามีค่ามากมายสำหรับฉัน
รักที่เธอ...............บอกว่าเธอเฝ้าทนุถนอมมัน
รักที่ฉัน...............ถูกแบ่งปันมาจากใคร
รักของใคร.....คนนั้นที่เธอแบ่ง
รักที่ฉัน................ต้องมาแก่งแย่งเอาใช่ไหม
รักคำสั้นสั้น..........แต่ไม่เคยมีหัวใจ
รักหรือหรอก.........บอกได้ไหม...
........อย่าปล่อยให้ฉันตาย
.........เพราะคำว่ารักของเธอ
9 กรกฎาคม 2545 10:39 น.
สาแก้ว
คนดีของผมหยุดร้องไห้นะครับ
ผมจะซับน้ำตาให้
เพียงซบลงตรงหัวไหล่
ให้หัวใจผมปรอบประโลม
หลับตานะคนดี
หลับอยู่ตรงนี้กับผม
ขอให้น้ำตาหายไปกับสายลม
ให้ความซ้ำตรมจมลงแผ่นดิน
8 กรกฎาคม 2545 17:54 น.
สาแก้ว
ถามทำไมว่ารักไหม
เมื่อหัวใจเธออยู่ที่เขา
ถามเพื่อให้ฉันเศร้า
หรึอเพียงถามให้เหงา..เดียวดาย
อย่าถามเลยได้ไหม
ถ้าคำว่ารักที่ตอบไปเธอไม่ต้องการ
หรึอถามเพียงให้หัวใจฉันสะท้าน
หรือต้องการถามเพียงลองใจ
8 กรกฎาคม 2545 17:43 น.
สาแก้ว
ไม่เคยกังวลกับสิ่งที่เกิดขึ้น
ไม่เคยรื้อฟื้นความหลัง
แม้หัวใจเธอจะไม่จริงจัง
ฉันไม่เคยหวังในตัวเธอ
ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะเหมาะสม
กับเธอผู้เลอโฉมมากค่า
กับการที่เธอมีใหม่แล้วจากลา
ฉันจะไม่ว่า เพราะฉันเอง ก็มีใหม่เหมือนกัน
หน้าส่วนตัว
612
