11 กุมภาพันธ์ 2548 08:42 น.

ขวัญใจพี่หลวง..!


http://www.kapook.com/musicstation/newmusicstation/play.php?id=4225
(ขวัญใจพี่หลวง)

สาวนาสู้ฝืนไข้มาก่อนฟ้าสางเพื่อร่างรจนาเรื่องนี้
อยากให้เปิดเพลงคลอพร้อมอ่านผ่านตาไปด้วยกันนะจ๊ะ
จะได้อารมณ์ละมุนละไมที่รานร้าวเศร้าซึ้งสาสะใจดีพิลึกจ๊ะ

*เธออ้อร้อได้แนบเนียน..พี่ช้ำเหลือเกินกานดา
โถแก้วตา..อยู่นั้ย..ไยเธอมาลืมคำ*
*************




อากาศยามเช้า
หนาวมาก
ท้องทุ่งนาและรวงเรียว
ราวถูกห่มคลุมด้วยสายหมอกขาว
ที่พราวพรายบางเบาราวสายไหมสายไยฝัน



และ..
สาวนาก็ไม่สบายมาหลายวันแล้ว
หาก
ไม่ยอมแพ้ยอมนอนพัก
คิดว่าจะรักษาตัวเอง
โดยวิธีธรรมชาติแบบสาวนาๆ

ที่ไม่จำต้องพึ่งพายาแผนปัจจุบัน
ที่จะได้ประหยัดเงิน
ที่สาวนาแสนหายากหาเย็น



สาวนา
ก็คิดว่าแค่ดื่มน้ำอุ่นน้ำสะอาดมากๆ
และ
ก็พยายามทำงานให้เหงื่อออก
เพื่อขับไข้ก็คงหายไปเอง
แต่จริงๆแล้วสาวนาหารู้ไม่ว่า
แท้เทียวแล้วสาวนาคงมิได้แค่ป่วยเพียงกาย



หากคงเป็นเพราะทั้งหนาวใจหนาวกาย
จนต้องยอมแพ้พ่ายยอมนอนระทมระบม
ด้วยความตรมตรอมใจ
ที่ทั้งไหนจะพิษไข้และพิษรัก
ที่แสนหนักหนามารุมเร้า
ให้สาวนารานร่างไปทั้งกายและใจ

ที่คิมหันตร์ผ่านไปและเหมันตร์ผ่านมา
ก็ยังหามีข่าวและวี่แววของอ้ายไม่



ใกล้สาง  
สาวนาได้ยินเสียงครางแผ่วของดุเหว่า
ที่ฟังแล้วไม่แว่วหวานอย่างเคย

สาวนานอนดูดาวเฉยๆนิ่งนิ่งแล้วน้ำตาริน
และค่อยๆควานคว้าไปเปิดเพลง..ยามเช้า
จากวิทยุทรานซิสเตอร์เครื่องเก่าฟัง



แล้ว
หัวใจก็ยิ่งรานร้าวเมื่อฟังเพลงนี้
ที่ราวอยากให้อ้ายมาตัดพ้อต่อว่าเหมือนยามคราวที่
สาวนาลามาเรียนและไม่ยอมกลับบ้าน
ปล่อยให้ซมซานด้วยรักรออยู่พักใหญ่
************



http://www.kapook.com/musicstation/newmusicstation/play.php?id=4225
ขวัญใจพี่หลวง

เธอแหลงให้รอสี่ปีให้เธอเรียนจบ
แล้วเธอจะหล้บ..มาพบที่เมืองลูกตอ
ทุกๆคำที่แหลงมา..พี่ยังตั้งตาเฝ้ารอ
และเชื่อใจ..เสมอว่าเธอนั้นแคร์กัน

พี่แลจดหมายของเธอทุกๆฉบับ
พี่คอยนั่งนับทุกคืนทุกวันเวลา
รอเธอกลับ..หวนคืน...ที่เดิมที่เธอจากลา
ที่ห้าปีกว่าก็ยังไม่เห็นแม้เงา..

ไปอยู่ที่หนาย...ขวัญใจพี่หลวง
โอ้แม่พุ่มพวง..เธอลืมพี่หลวง..แล่วหม้าย

ที่เธอยืนยันเป็นนักเป็นหนา
ว่าสี่ปีจะหวนมาใหม่
แล้วนี่อะไร...
ไยเธอลืมสัญญา.....

ไม่พรื้อหรอกน้อง
ถ้าเธอจะลืมคนเก่า
จะลื้มเรื้องราวที่เธอนั่นเคยสัญญา

เธออ้อร้อ..ได้แนบเนียน..พี่ช้ำ..เหลือเกินกานดา
โถแก้วตา..อยู่นั้ย..ไยเธอมาลืมคำ
.............
..............
ไปอยู่ที่หนาย..ขวัญใจพี่หลวง
โอ้แม่พุ่มพวงเธอลืมพี่หลวง..แล่วหม้าย

ที่เธอยืนยันเป็นหนักเป็นหนา
ว่าสี่ปีจะหวนมาใหม่
แล้วนี่อะไร
ไยเธอลืมสัญญา...

ไม่พรื้อหรอกน้อง
ถ้าเธอจะลืมคนเก่า
จะลื้มเรื่องราว..ที่เธอนั่นเคยสัญญา

เธออ้อร้อ..ได้แนบเนียน..พี่ช้ำ..เหลือเกินกานดา
โถแก้วตา..อยู่นั้ย..ไยเธอมาลืมคำ

โถแก้วตา..อยู่นั้ย..ไยเธอมาลืมคำ
โถแก้วตาอยู่ไหนไยเธอ..ถึงลืมกัน!
****************



และ
สาวนายังจำได้..อ้ายเคยบอกสาวนาว่า
หากยังรักอ้ายให้มองฟ้าหาดาวประจำเมือง
แล้วจะเห็นดวงตาอันแสนห่วงใยของอ้ายที่ฝากผ่านมา
เพื่อย้ำรอยเตือนให้หัวใจสาวนาอย่าได้ว้าเหว่เดียวดาย



แต่ทำไมเล่า
ใกล้อุษาราตรีนี้
ดาวถึงดูริบหรี่ลางเลือน
ราวลางสังหรณ์มาย้ำเตือนว่า
หัวใจอ้ายคงเบื่อสาวนาและพรากลาไปไกลสุดกู่แล้ว
คงไม่หวนกลับมา..



ช่างเถอะนะ 
สาวนารู้แล้ว
ตั้งแต่วันที่เพื่อนสาวนาให้ยืมมือถือ
เพราะเพื่อนไปสืบข่าวให้สาวนา
จนได้รู้ข่าวว่าอ้ายอยู่ที่ไหน

ที่สาวนากดเท่าไรก็กดไม่เป็น
แสนจะเชยกับเทคโนโลยี่
และ
เพื่อนแสนดีก็พยายามโทรให้สาวนา
เพื่อให้ได้ฟังแค่เสียงสายว่างหาก แต่ว่าอ้ายหารับสายไม่
ปล่อยให้สาวนาฟังเสียงโทรเก้อ 
ไม่มีแม้แต่จะโชว์เบอร์กลับมา...แล้วมีหรือจะโชว์ใจ..


สาวนารำงับใจแบบสาใจในโลกวนว่าย
ให้รักหน่ายมาถ่ายเทพอเซแล้วก็ซ้ำ
แบบเพลง*จูบไม่หวาน*เลย



สาวนา..หักใจแล้ว..
ค่อยๆคลี่ผ้าทอผ้าผวยผืนใหม่
ที่อ้ายเคยชมว่า
ยามคลี่คลุมบนร่างสาวนาแล้ว
แสนงามแถมแสนหอม
ราวกับพวงพะยอมไพร
ที่อ้ายอยากดอมดมพรมจูบทั้งวันทั้งคืนไม่เบื่อเลย




สาวนา
พยายามค่อยๆพาตัวเองลุกขึ้นไปก่อกองไฟริมกระท่อม
แล้วเปิดวิทยุฟังข่าวเกษตรในวันนี้
ที่ได้รับความรู้ดีได้ทันข่าวเหตุการณ์



ที่ให้ความรู้เกี่ยวกับการเกษตร การปลูกพืช ไม้ดอกไม้ประดับ
และ
สอบถามปัญหา การเกษตร 
แหล่งรวบรวมข้อมูลโรงสีข้าวในประเทศไทย 
และ
ให้โรงสีต่างสมัครเป็นสมาชิก
เพื่อประชาสัมพันธ์โรงสีและสินค้าได้ฟรี 

มีข้อมูลเกี่ยวกับอัตราการรับซื้อขายข้าว 
ของโรงสีต่าง ๆ ประวัติของกล้วยไม้ 
ประวัติการเลี้ยงกล้วยไม้ 
แนะนำมือใหม่เลี้ยงกล้วยไม้ 
การปลูกเลี้ยงกล้วยไม้ 
โรคของกล้วยไม้และการป้องกัน 
แนะนำสวนกล้วยไม้ และรวบรวมรูปกล้วยไม้

รวบรวมความรู้งานวิจัยเกี่ยวกับกระดาษสา 
และมีธูปไล่ยุงจากใบเสม็ดขาว 
ราคาสินค้าการเกษตร 
ข่าวการเกษตร และวารสารการเกษตร 

ข้อมูลเกี่ยวกับโรคปศุสัตว์ 
สุกร โคนม โรคแอนเทรกซ์ 

โรคอื่นๆ ของสัตว์ โรคและศัตรูพืชทางการเกษตร
การเกษตรชีวภาพปลอดสารพิษ 
ข่าวสารข้อมูลความรู้เกี่ยวกับ 
การเกษตรชีวภาพ 
หรือเกษตรอินทรีย์ บอร์ดการเกษตร ผลิตภัณฑ์ชีวภาพ

ที่สาวนาแสนจะชอบรับฟังเพื่อได้เรียนรู้นำมาปฎิบัติ
ให้ทันสมัยทันเหตุการณ์งานนา..ในทุกวัน
********



แล้วสาวนายังได้ฟังเพลงไพเราะๆรับลมหนาวตามมา
ที่แสนมีเนื้อหาทำให้หัวใจสาวนายิ่งละเมียดละมุน



http://www.kapook.com/musicstation/newmusicstation/play.php?id=4227

ถือว่าเป็นอีกปีที่ฉันพอใจ...


รู้ตัวเองอีกที ก็ผ่านพ้นมาจนปีใหม่
ฉันยังคงตื่นใจ กับลมหนาวในเดือนธันวา
รู้สึกว่าปีนี้ ไม่เหมือนปีที่เคยผ่านมา
เหมือนมันมีบางอย่าง ที่ขาดหายไป

เสียงข้างนอกถนนบอกว่าทุกคนมีความสุข
เหมือนจะเป็นอีกปีที่มีเรื่องดีๆ มากมาย
ฉันอยู่กับตัวเอง มองทบทวนเรื่องที่ผ่านไป
ข้ามนาทีปีใหม่ โดยไม่มีเธอ

* มองขึ้นไปบนฟ้า เห็นพลุสว่างไสว
มันจะดีแค่ไหน ถ้าเธอนั้นยังอยู่
เราคงทำเหมือนกัน ที่จะหันมองดู
พลุสวยงามตาใต้ฟ้าเดียวกัน

รู้ตัวเองว่าเหงา แต่ผ่านพ้นไม่ยากเท่าไหร่
ฉันมีความตั้งใจ อยากฉลองคนเดียวซักวัน
** ทุกอย่างก็ดีพร้อม เพียงแค่ไม่มีเธอเท่านั้น
ถือว่าเป็นอีกปีที่ฉันพอใจ
(*, **, **)



http://www.kapook.com/musicstation/newmusicstation/play.php?id=3706
: ผู้หญิงดิน ดิน
อัลบัม/Album : ปุ้ย ผู้หญิงดิน ดิน
ศิลปิน/Artist : ปุ้ย ณฐิชา ทะวะลัย
เนื้อร้อง 

ก็ฉันมันดิน ไม่คู่ควรเธอได้ยินมั้ย 
จะว่าอะไรก็มีไม่เท่ากับเธอ
ฉันรู้ตัวดีว่าในไม่ช้า หมื่นพันปัญหาที่เจอ 
ก็จะส่งให้เธอต้องเลิกกัน

ก็ฉันมันจน เหตุผลแม้ฟังไม่เอาไหน 
เธอสูงเกินไป แต่มันก็เป็นยังงั้น
วันนี้เธอทนคนมองยังไหว แต่คงทนได้ไม่นาน 
แล้ววันหนึ่งวันนั้น จะเป็นยังไง

* จบเถอะนะ บอกลาผู้หญิงดินดินคนหนึ่ง 
คนที่ครั้งหนึ่งเคยโชคดีมากมาย จบตรงนี้
ช่วยเอาชีวิตดีๆ คืนไป เกลียดกลัวสายตาที่ใครๆ 
จะถามว่าฉันไม่เจียม
สวรรค์มีตาส่งให้เธอมาเป็นคนรัก 
แต่ฉันต่างหากไม่มีค่าพอวันนี้
ถึงรักและอยากเก็บเธอไว้ แต่ตอนสุดท้ายที่มี 
รู้ตั้งแต่วันนี้จะจบยังไง
( * )
ภูมิใจเธอรู้มั๊ย ว่าเคยได้รักกัน
จะจำมันจะเก็บมันไว้จนตาย
( * )
************




ตามมาด้วยทุกบทเพลง
ที่ทำให้หัวใจสาวนาแทบร้องไห้ตาม
ด้วยความเจ็บเหน็บหนาวในใจ
ด้วยความร้าวระบม



สาวนานั่งผิงไฟ
และรับสายอุษาสีทองอย่างอ้างว้างดายเดียว
ให้มาปลอบปลุกให้อย่ารออ้ายที่ผลุบๆโผล่ๆ
ให้มีชีวิตลุกขึ้นสู้อีกครา



ทั้งๆที่ในเรียวตายังซึมซึ้ง
ด้วยน้ำตาและร่างกายยังไม่สร่างไข้
เพราะ
สาวนาต้องอยู่แบบเข้มแข็งให้ได้
เพื่อทำหน้าที่ของชีวีชีวิต
ที่สาวนาไม่มีสิทธิ์จะหลบเลี่ยงหนี
......

สาวนาสวดมนต์ทำวัตรเช้า
และเฝ้าสมาธิภาวนา
ให้ดวงใจสาวนาดวงใสซื่อ
ได้ยึดมั่นยึดถือทำแต่กรรมดี
ให้ดวงชีวีสาวนางามสว่างกระจ่างใส
และพบแต่ความงามใจโรจน์รุ่งดั่งดวงตะวันฉาย



สาวนา
มองเห็นฟ้ายามใกล้รุ่งทอสายแสงงาม
และราวกับ
*บทเพลงพระราชนิพนธ์แสนงามยามใกล้ปีใหม่*
จะเปิดคลอมาให้แว่วหวาน
ไปทุกชานเรือนท้องถิ่นไทยแดนดินแห่ง
ความสงบร่มเย็นอันแสนงามแสนสุขใจนี้


 

และ
แล้ว...
สาวนา
ก็ได้แต่นั่งร้องไห้ราวสิ้นไร้แรง..
แข่งกับแสงดาวเดือนที่กำลังจะลาลับลา..!

**********

3098

love

comment

10 กุมภาพันธ์ 2548 23:19 น.

ดวงดอกเอื้องแซะสาวนาผ้าซิ่นไหมสีฟ้าอมโศก!

สาวบ้านนา

http://thaipoem.com/web/songshow.php?id=646
(สิ้นกลิ่นดิน)
***************

ราตรีนี้เป็นราตรีเพ็ญบุญ
รัศมีจันทราทาทาบ
อาบไปทั่วทุ่งทองปองขวัญสวรรค์หวาน
วิมานบ้านนาบ้านไพร
อวดงามละไมสุกปลั่งส้มชัด
ในคืนอันแสนสงัดเงียบเฉียบเย็นด้วยพราวน้ำค้าง

จันทร์ดวงงามกระจ่าง
ราวเทพีนภาประดับใจ

แขวนฟ้าท้าดวง...เด่นเพ็ญพิลาส
สะอาดโฉมประโลมหล้า
หยาดสายแสงเสน่หาหวานจัด..

ให้มวลมนุษย์นับพันล้าน
ได้สานต่อก่อกอรักปันภักดีพลีฝัน...
ฝากปันแบ่งแรงใจไปกับแสงจันทร์สวย

แม้นรักนั้นจะแสนไกลห่าง
หากทว่ามิเหว่ว้าอ้างว้างว่างใจ
หากสองดวงใจยังหนักแน่นมั่นคงจงรักภักดี

มีจันทร์ให้ฝันฝากใจ
มีดาวพราวดวง..สุกใสสว่าง
ระยิบระยับวะวับแวมแต้มแตะท้องนภา
ฟ้าสีกำมะหยี่ให้ดูโลกนี้อย่างมีชีวิตชีวา

ให้ผู้รอท่าเฝ้าคอย
ได้หลอมรวมใจไปรวมกันที่จันทร์ดวงงาม

ในทุกราตรี...
ให้ยังมีหวังหวาน
ผ่านกาลเวลา ผ่านภพ
จนกว่าจะจบด้วยคำว่าได้พบกันอีก..ครั้งครา..

สาวนา..
คิดถึงบทเพลงมากมาย
เกี่ยวกับใจเกี่ยวกับจันทร์

หากทว่าค่ำคืนนี้..
ไฉนใจถึงได้ยิน...
เพียงเสียงเพลงซึ้งๆติดตรึงใจดวงนี้

ที่ขับขานครวญคร่ำระร่ำริน
มากับลำประโดง
กับโค้งฟ้าไกลฟากฟ้ากว้าง

ที่ราวหวานแว่วแผ่วมา
ราวใจรำพันขวัญฝันรำพึงฝากซึ้งมา
เพื่อไปตราจิตให้ชีวิตอ้ายที่พรากลาสาวนา...ได้พลอยรับรู้
.............

*แรงใจในเงาจันทร์*..คุณ ต่ายอรทัย*

สัญญา คืนฟ้ามีจันทร์วันจาก
หอมกรุ่นไอรัก ยากนักสิลืมลงได้
อ้ายยืนมองตา สัญญาต่อหน้าเดือนหงาย
บอกน้องคอยเบิ่งฟ้าเอาไว้ เมื่อยามใดที่คิดฮอดกัน
แสงจันทร์ หอบฝันสองเฮาตามส่อง
ใจอ้ายใจน้อง บ่หมองเพราะมีฮักมั่น
สู้งานเมืองไกล ซ่อนใจฝากในเงาจันทร์
ห่างแค่กายใจใกล้เคียงกัน
เมื่อมีจันทร์สื่อสัญญาณใจ
หนักงานเพียงใด อยู่ได้เพราะใจมีกัน
ได้สบตาดวงจันทร์ก็เหมือนได้สบตาอ้าย
ยืนบนดาดฟ้า หลังคาตึกสูงเมืองใหญ่
ในคืนที่เป็นทุกข์ใจ ให้จันทร์ส่องใกล้ใจเหงา
สองเฮา กอดเหงาในคราวต้องห่าง
แต่ใจบ่ร้าง ก็เพราะมีจันทร์คอยเฝ้า
น้องมีแรงใจ เพราะมีอ้ายตามเป็นเงา
เบิ่งฟ้างามคืนจันทร์หยอกเย้า
สายตาเฮาหยอกกันบนฟ้า
*************

และ
นานแล้ว.....
ที่สาวนา นอนดายเดียวเหว่ว้าน้ำตาริน
ถวิลรักถวิลรอ....
พ้อหาเพียงแต่*อ้าย*

แต่มานะบัดนี้*สาวนา*ชักชาชิน
กับการอยู่คนเดียวเปลี่ยวเหงา
หากให้งามเงียบ
และเรียบเย็น

ได้มีเวลาย้อนรำลึกตรึกตรอง
มองโลกย์ผ่านโศกสุข

ที่อ้ายได้ฝากบทเรียน
ให้สาวนาได้รู้ลึกด้วยตนเองถึงรสพระธรรม
อันดำดื่มราวหยาดน้ำใสจากเพชรสรวง
ที่พร่างร่วงพราว
มาให้ดื่ม...มาให้ประดับใจ..ให้ใสงามดั่งอัญมณี

ที่สาวนานี้ต้องนำมาน้อมนำใจ
สอนมิให้ไหวครวญหวนไห้รู้รำงับดับวาง
รู้ปล่อยวางว่างจากทุกผัสสะที่มากระทบ
ให้เพียรลบลืมระทมทับดับทันกับกรรมเก่าวิบากใจ
พาให้จำพรากไกลจำลาจากอ้าย
คล้ายอยู่กันคนละโลก...โศกมิรู้จบ..ทบทวี

หากคิดไม่เป็นไม่รักเย็นรักให้งาม
สร้างนิยามใจเสียใหม่
ให้เป็นรักงามใสสว่าง
นำทางสู่รอยธรรมรอยทอง

เพียรภาวนาลอยล่อง
ท่องนาวาทิพย์นาวาชีวิต
ไปสถิต*เป็นดั่งรักนิรันดร์*
สู่แดนขวัญนิรพาน
แดนพรายพร่างด้วยดวงแก้วแพรวประภัสร์
ระยับยิบวะวิบวับงามจับจิตจับใจไสวพร่างสว่างเย็น

หลุดพ้นทุกข์มิต้องมุดลงมาเกิดใหม่
ในแดนต่างๆ
ตามกาลกรรมที่เคยกระทำกันไว้
ให้ชดใช้มิรู้สิ้นรู้จบ
ทบทวีนานชั่วกาลกัปป์กัลป์อันแสนน่าเบื่อหน่าย

สาวนา..
เพิ่งอ่านหนังสือที่หลวงพ่อได้เมตตาให้ยืมมา
ชื่อว่า *เนื้อนาบุญ*ที่แสนหอมกรุ่นหอมงาม
ด้วยข้อคิดเพื่อการใช้ชีวิตขจัดทุกข์
และ
สร้างความสุขความเจริญ
ด้วยธรรมโอวาทจากพระอริยสงฆ์ที่คนไทยนับถือ

มี*หลวงพ่อเจริญ หลวงปู่แหวน หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี
หลวงปู่โต๊ะ พระธรรมดิลก หลวงปู่เงิน*
และอีกมากมายหลายพระคุณท่าน
ที่เรียบเรียงโดย คุณ ศ.ธรรมรัตน์

และ
สาวนาได้เพียรนำมาประดับจิตประดับใจ
ให้ใสพราวสว่างวาวราวดาวดวงประกายพรึก
..........

และ
ก่อนคืนวันเพ็ญบุญนี้
กับยามสนธยาฟ้าใกล้ค่ำ

*สาวนา*ผู้มีมีหัวใจดวงละมุนละม่อม
จึงยอมไปเลือกเด็ดดวงดอกไม้หอมๆ
ที่มากมายรายล้อม
รอบกระท่อมลั่นทมที่กำลังให้หอมอวล

มาร้อยเรียงเป็น...
*มาลาทิพย์*ให้สวยใสประชันงาม

เพื่อน้อมศิระกรานกราบพลีบูชา
ยามสวดมนต์ทำวัตรภาวนาสมาธิ

มีทั้งมะลิลามะลิซ้อน
กุหลาบกลีบบางอรชรพร่างกลิ่นกอมแรง
ดาวเรืองแทนสีแห่งความเรืองรุ่งมุ่งมั่น
ในศีลธรรมคุณงามความดี
คล้ายสีจีวรรุ่งโรจน์ฉายโชติชัชวาลย์ประภัสสร

กับ
พุดซ้อนนวลดอกพราวขาวระยับงามจับใจ
แม่ดวงดอกไม้ไพรแสนพิสุทธิ์
ที่อยากหยุดอ้อนวอนรักใครเสียที

มีแต่เพียง
*ยอดมงกุฎยอดพระรัตนตรัย*
ไสวนำทาง
มาคอยกำกับ..คุ้มใจคุ้มเกล้า
เป็นมิ่งขวัญสิริมงคล..มิให้วกวนหลงทาง
อ้างว้างลอยคอหลงกลางทะเลโลกย์โศกสุขอีกต่อไป

และ
ก่อน.ราตรี..
ที่เวทีฟ้า
จะเล่นแสงสีแสงสวยแสนสวย..อวดสาวนา
ที่ยืนทอดทัศนาทุกทิศทาง
รายรอบในราวไพรในราวป่าแต่เพียงลำพัง

ที่นะบัดนี้ถูกประดับประดา
ด้วยสีสันอันพร่างใสแจ่มจรัสไสวราวเรียวรุ้ง
ด้วยทุ่งทองปองขวัญ

ถูกรายล้อมด้วยดวงดอกไม้งามราวสวรรค์สรวง
ในยามค่ำแห่งเหมันตฤดู
พากันชันชูช่อแข่งกันอย่างมิพรั่นใคร

นั่น..
กัลปพฤกษ์..ราว*ซากุระเมืองไทย*
ที่มีดอกตูมเต่งแย้มบานหวานขาวพราวพวง
ไล่โทนสีชมพูเข้ม..อ่อน..
อ้อนอวดองค์เป็นดงสะพรั่งพรึบริมนา

กับ
ฟ้าหวานปานสายไหม ธรรมชาติไพร
ที่แสนมีเมตตามากน้ำใจ
ใจดีหยิบยื่นไมตรีให้มวลหมู่มนุษย์ได้หยุดเฝ้ามองดู
และ
ปองเก็บดอกพราวพรูไปเป็นพุทธบูชาพระ
อย่างในสมัยสุโขทัยที่นิยมกัน

โน่น..
ต้นแคขาว ที่บางคราวให้นามตามถิ่นว่าลั่นทมขาว
ที่พราวกิ่งออกช่อประดับป่าหน้าแล้ง
ให้แต้มเขียวไพลพรมห่มหอมไปทั้งราวป่าแห้งแดงน้ำตาล
มองเห็นขาวงามแต่ไกล

ไหนจะ*กุหลาบพันปี*
ที่*สาวนา*ได้พันธุ์มาจากยอดดอย
รอคอยดอกออกฤดูนี้

ที่จะออกแดงช่อกลมพรายพรม
อวดโฉมประโลมหล้าละไมละมุน

แล้ว
นั่น..แคร์ฝรั่งอ่อนช้อย
ห้อยพวงดอกรูปถั่วทั้งขาวหรูชมพูพรายพริ้ง
กำลังสะบัดสะบิ้ง
ทิ้งตัวร่ายรำฟ้อนอ้อนสายลมในยามค่ำ

พร้อมกับชมพูพันทิพย์ที่งามล้ำ
ด้วยดอกดกสดใสแสนหวาน
ปานประหนึ่งโลกนี้มีแต่สีชมพู้ชมพู

และ
นี่
ประดู่แดงดอกสีเพลิงเริงโรจน์
ร่วงพรูอยู่งามได้ภายในวันเดียว
ราวไฟรัก..ไหม้ลามเลียแสนรวดเร็วไร้อาลัยไยดี

ตัดสีกับนนทรีสีเหลืองทองผ่องผุดคล้ายช่อฉัตร
ที่พัดโปรยโรยกลีบร่วงพวงพรมพร่างห่มพื้นพสุธา
เตือนให้นิสิตมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
ได้รู้ว่า
*เวลาแห่งการสอบปลายภาคใกล้มาเยือนแล้ว*
ยามแย้มบานอวดหวานหอมละมุนไปทั่วทิศสนิทนวล

อีกมากมายแมกไม้ในป่าดงพงไพรพฤกษ์
ที่....
สาวนากำลังรู้สึกราวกับกำลังฝันไป
ว่าได้ท่องไปใน
*พิมานสรวงแสนขวัญสวรรค์สรวง*
กับดวงดอกไม้ป่าตระการพรั่งถะถั่งริน
มิสิ้นสายหวานหอม

ให้มวลหมู่ภมรว่อนภิรมย์
มาดอมดมพรมจูบด้วยรักกลางกลีบเกสรงาม

สาวนา..สัมผัสงามด้วยดวงใจใสฉ่ำเย็น
กับดวงทิวากร..
ที่กำลังรอนรอนแสงสุริยา
ลาฟากฟ้าอย่างพิร่ำพิไร

สาวนา..คิดๆไป...คิดๆไกล
ยามทิ้งใจทิ้งตาทอดทัศนาธรรมชาติไพรลำพัง
ว่า...
ช่างแสนน่าอัศจรรย์นัก
ราวชีวิตรักของสาวนากับอ้าย

หากเปรียบได้ดั่งยามทิวาราตรี
ดั่ง..*เทพสุริยมณี..กับ..เทวี รติกัลยา*
ที่มิเคยจะมีสักวัน
จะได้มาพบพ้องพาน
ได้มาหวานหวังสร้างพลังพร้อมกัน

ได้มาเคล้าเคลียคลอเคียง
เป็นคู่อยู่ในอ้อมฝันอ้อมใจ..ไปนิรันดร์ในชีวิตจริง

หากทุกสิ่งคือสัจจธรรม
ราวตอกย้ำคำว่า
*หน้าที่ต้องมาก่อนหัวใจเสมอไปเสมือนเรา..*

ที่ต่างคือเงาจิตนิรมิตขวัญ
และหวังหากสวรรค์เมตตาปรานี

คงมีสักเสี้ยววินาทีนึง..
ไม่ว่ากี่กาลกัปป์กัลป์กี่สวรรค์สวาท
กี่ภพกี่ชาติที่สาวนาหลงรักหลงรออ้าย

หวังคงได้สัมผัสอ้อมขวัญสวรรค์หวาน
ปานวิมานสรวงอันแสนอบอุ่นอ่อนหวาน
ปานประหนึ่งสถิตในแดนทิพย์
ที่มีรวงดาวราวแก้วแวววะวับระยับยิบ
เลื่อมประภัสสรประดับพราว
มิให้หนาวใจอีกต่อไป...

ราตรีมาเยือนแล้ว
ขวัญแก้วขวัญใจใครกันละหนอ
ที่งามใส*ดั่งดวงมณีไพร*

ยืนนิ่งละออร่างรับลมสะท้าน
ให้..
ลมไล้ร่างงามในชุด...เสื้อผ้าฝ้ายสีขาว
กับงามพราวด้วยผ้าซิ่นไหมสีฟ้าอมโศก
รับนัยน์ตาวิโยคหวานเศร้าซึ้งราวน้ำผึ้งรวง

ผมยาวสยายดั่งแพรไหม
ถูกพันทบตลบมุ่นมวยด้วยดวงดอกเอื้องแซะ
และทิ้งชายปลิวไสวไปทางเบื้องหลัง
ทิ้งให้วงหน้าเรียวนวลผ่องผุดพิลาส
สะอาดงามสงบ ราวรูปสลัก

ตระลบล้อมด้วยหอมหวานแห่งมวลดอกไม้ละมุน
กรุ่นกลิ่นเศร้าเคล้าเกศเคลียแก้มในยามนี้..ลำพัง

ที่มีเพียงฟ้าดินอินทร์พรหม..เพียงนั้น
กำลังปันพลี...หยาดน้ำค้างแทนหยาดน้ำตามาโปรยพร..!

มาพร่างพรมมาห่มหอมให้
ด้วยมากเมตตาแสนปรานีนัก
กับรักนี้ที่แสนดีที่แสนงาม..

*เป็นดั่งตำนานขวัญมหัศจรรย์รัก*

**********************

http://thaipoem.com/web/songshow.php?id=646
สิ้นกลิ่นดิน

โฉม ยง เจ้าคงไม่รักเราจริง
เรา ซิเชื่อทุกสิ่ง
รักจริงแต่เจ้าแจ่มจันทร์
รู้ ไหม ใครเขาคอยเฝ้าฝัน
คิดถึงเจ้าทุกวัน
แจ่มจันทร์เจ้าไม่กลับมา
โบย บิน ลืมสิ้น คนท้องนา
เดี๋ยวนี้เจ้าเป็นดารา
เรียกหาเจ้าไม่ได้ยิน
โฉม ยง เจ้าคงจะลืมเราสิ้น
ค่าของเราเพียงดิน
ได้ยินแต่คำนินทา

โฉม ยง เจ้าคงไม่รักเราจริง
เราซิเชื่อทุกสิ่ง
รักจริงแต่เจ้าแจ่มจันทร์
รู้ ไหม ใครเขาคอยเฝ้าฝัน
คิดถึงเจ้าทุกวัน
แจ่มจันทร์เจ้าไม่กลับมา
โบย บิน ลืมสิ้น คนท้องนา
เดี๋ยวนี้เจ้าเป็นดารา
เรียกหาเจ้าไม่ได้ยิน
โฉม ยง เจ้าคงจะลืมเราสิ้น
ค่าของเราเพียงดิน
ได้ยินแต่คำนินทา...