28 ตุลาคม 2545 17:14 น.
สาวบ้านนา
มนุษย์เรานี้แสนดีนักหนา
ขายไร่ขายนาแถมขายภูเขา
แปรรูปแปรร่างไม้เคยงามเงา
เป็นตู้โต๊ะเอาเก้าอี้แปลกตา
เปลี่ยนเทือกเขาเป็นทิวตึกได้
เปลี่ยนดอกไม้หวานหอมในราวป่า
รองเท้านารีงามบาดใจงามบาดตา
เพาะพันธุ์มากมีค่าส่งนอกออกไทย..
นายทุนหมุนวนจนเงินมากล้นฟ้า
ยังคิดอีกว่าหาให้ลูกหลานไว้
ขายเหล้าขายเบียร์ลามเลียดั่งไฟ
เยาวชนไทยไม่มีสติสตังค์..
คนไทยรึเปล่าชอบกินชอบดื่ม
มอมเมาให้ลืมแสนดีสอนสั่ง
แค่นี้มากพอแม่พ่อทุกข์ประดัง
ใครตายช่างมันขอแค่ข้ามีเงิน เงิน และเงิน.....
28 ตุลาคม 2545 17:05 น.
สาวบ้านนา
ฤดูกาลผ่านมาก็ผ่านไป
กี่ร้อนใจกี่ฝนหนาวกี่เศร้าฝัน
ฤดูกาลดอกไม้หวานบานร่วงพลัน
ชีวีสั้นใช่ยืดยาวราวฤดูกาล..
ใบไม้ร่วงควงสู่พื้นซ้ำแล้วก็ซ้ำเล่า
มากเรื่องราวในราวใจไหวผันผ่าน
ทั้งสุขโศกโลกหยิบยื่นฝันตระการ
ทั้งแสนหวานแสนเศร้าคลุกเคล้าใจ
มีใบไม้มากมายนักในโลกนี้
ทั้งใบดีหนอนชอนไชไม่ถึงไหน
มีใบหนึ่งฉันซึ้งค่าในราวไพร
ใบสวยใสใจน้ำค้างพร่างระวี
เป็นใบไม้ในราวป่าเลอค่ายิ่ง
ธรรมชาติจริงธรรมดาใจใครคนนี้
สร้างคุณค่าคืนพสุธายอดคนดี
หวังพร้อมพลีฝากชีวีและร่างกลางสายธารนิพพานธรรม.......
28 ตุลาคม 2545 16:43 น.
สาวบ้านนา
ฝนโปรยสายใบไม้ไพรผลิเขียวใส
ละออใบไหวก้านบานรับฝน
แก้วร่วงร่วงกราวพราวพื้นหอมพร่างพรม
เด็ดดอมดมชมจำปีที่พ้อใจ..
เสียงสายฝนหล่นปรอยปรอยเปาะเปาะแปะ
ผีเสื้อแวะดูดดื่มหวานรานกิ่งไหว
กุหลาบงามแม้นมีหนามยอมแพ้ใจ
ธรรมชาติใดงามไหนเล่าเท่าเทียมรัก..
ฟ้าครืนครางห่างไกลในโพ้นฟ้า
สะดุ้งหาอ้อมแขนใจแน่นหนัก
อ้อมกอดใครอุ่นเท่าเล่ายอดรัก
โพยภัยจักมลายหายวับไปใจมีเธอ..
กระท่อมไพรจำได้ไหมในคืนหนึ่ง
สายฝนซึ้งแสงตะเกียงริบหรี่ไหว
พราะจันทร์หวานผ่านดวงมาลย์ใจหลอมใจ
ทั้งราวไพรอวยพรฝันวันวิวาห์เพื่อสองเรา..
28 ตุลาคม 2545 16:34 น.
สาวบ้านนา
ทะเลน้ำตา.
สาวบ้านนา
นอนเดียวดายดูดาวพรายชายหาดกว้าง
ใจอ้างว้างร้างไร้สิ้นทุกสิ่ง
ทะเลดาวพราวฟ้าลมหยุดนิ่ง
มิไหวติงหญิงคนเศร้าหนาวน้ำตา..
ดาวพริบพราวราวรับรู้สู้เถอะนะ
ใครไหนจะมาเคียงไหล่ใจห่วงหา
โลกหมุนไปรู้ถอดใจทิ้งเหว่ว้า
ทิ้งทะเลตรงหน้าระทมทับที่ดับใจ...
น้ำค้างพราวดาวยามดึกสะอึกสะอื้น
หนาวร่างชื้นรื้นน้ำตารินลาไหว
เราคนเก่งคนกล้ามาแต่ไร
แค่ล้างใจไม่อ่อนแอพ่ายแพ้รัก...
โอ้เกณฑ์ชะตาฟ้าดินผู้กำหนด
สร้างงามงด ภายใน ใจแน่นหนัก
ลูกเกิดมายอมรับกรรมช้ำชอกนัก
ไร้อ้อมตักไร้รักแท้มีแผลใจ..
ไม่เป็นไร..โลกสายฝันวันแสนดียังมีหวัง
แม้นเซซังซมซานรานร้าวไหว
จะขอฝันวันคืนถิ่นแมกไม้ไพร
หวังมีใจใครคนดี...คอยนำทางคอยอวยพร
28 ตุลาคม 2545 15:58 น.
สาวบ้านนา
ดั่งหนึ่งเม็ดทรายฝากไว้ในลำธารหวาน
ดอกไม้ไพรบานร่วงพรูสู่ธารหอม
ลมระรินกลิ่นไม้ป่าหอมขจร
พรานไพรร่อนเร่หยุดพักหนักร้าวราน...
เหนื่อยก็พักหนักก็วางเคียงข้างฉัน
ลำธารฝันปันน้ำใจสวยใสหวาน
พระพายโชยชื่นฉ่ำร่ำดวงมาลย์
เสียงสายธารปานดนตรีสวรรค์ฝันฝากไพร..
นกโพระดกร้องโฮกป้กปกป้องขวัญ
ลบคืนวันฝันเศร้าเคยร้าวไหว
มวลภมรร่อนภิรมย์ดอกไม้ไพร
เคียงข้างใจไม่ไหวหวั่นฝันฝากงาม..
ขอเริงร่ายในสายธารหวานเช่นนี้
เคียงคนดีชีวีฉ่ำพร่ำวาบหวาม
ในราวไพรสองดวงใจเฝ้าติดตาม
ซึ้งความงามยามธรรมชาติสวยบาดใจ...
ดาวดวงสวยโปรยสายร่ายมนต์เสน่หา
ลบเหว่ว้ามลายวับกับหวามไหว
ในอ้อมกอดอ้อมฝันยอดดวงใจ
สุขกับไพรวอนใจเธอเพ้อเป็นจริง