25 ตุลาคม 2545 13:14 น.
สาวบ้านนา
ทุ่งรวงทองระบัดใบไกวรวงฝัน
พรายพระจันทร์ต้องรวงข้าวพราวพลิ้วไหว
ลมหอมงามยามราตรีพัดผ่านไป
ระริกไหวทะเลข้าวราวทองทา...
หุบเขาเขียวเรียวหม่นฝนสั่งฟ้า
วสันต์ลาพาดวงใจใครห่วงหา
ดูเดือนเสี้ยวเกี่ยวใจใครจากลา.
เสี้ยวค้างฟ้าคือเสี้ยวจันทร์ฝันฝากไพร...
เพียงเสี้ยวใจไหวครองเศร้าร้าวหม่นหมอง
คนเคยปองครองคู่อยู่หนไหน
นกขมิ้นไม่คืนคอนร่อนเร่ไป
สะเทือนใจไม่กลับมาในราตรี....
อรุณแรกแทรกลมหนาวแผ่วผ่านผิว
ใจปลิดปลิวขวัญเคว้งคว้างร้างแรมหนี
แก้วร่วงกราวพราวพื้นพ้อคนดี
คิมหันต์นี้ชีวีช้ำย้ำ...หนาวเดียว...
เส้นทางสายใหม่สายไหมสายสีทองของนาข้าวลบรานร้าวใจยามเดินทางไกลไปจากเมืองหลวง..เมืองลวง..
ดูเดือนเสี้ยวแล้วเกี่ยวใจให้คิดถึงน้องเสี้ยว..ที่เคยเป็นหนึ่งในใจในไทยโพเอมนะคะ ฝากใจไปกับดาวเดือนนะว่าคิดถึงและคิดถึง..
25 ตุลาคม 2545 10:35 น.
สาวบ้านนา
ทุ่งรวงทองราวทะเลที่เหว่ว้า
น้ำเหนือมาท่วมนาน้ำตาไหล
ทะเลทองของชาวนาเลี้ยงชาวไทย
แสนเสียใจในวันนี้ที่ฝนครวญ..
ธรรมชาติพิโรธโกรธกริ้วลิ่วลมฝน
ลงทัณฑ์จนสาสมตรมไห้หวน
ชาวนาเอ๋ยเคยอยู่มาแต่พอควร
กระดูกล้วนสันหลังฝังเหงื่อไคล..
กี่ปีกี่ชาติสิ้นทุกข์ยากได้เงยหน้า
หลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดินสิ้นร้าวไหว
ทั้งหนี้สินมากมายกู้เขาไป
ทำอย่างไรในวันนี้ไม่มีนา......
นั่งดูนาก้มหน้าซุกซบเข่า
มันเงียบเหงาเฉาใจไยเหนื่อยล้า
น้ำตานองสองแก้มแกล้มกับนา..แต้มท้องนา
พร่ำบอกเทวดาและฟ้าฝน..ไม่จนใจ...
จะสู้แล้วสู้เล่าเฝ้าแผ้วถาง
ยึดแนวทางองค์ในหลวงไม่หวั่นไหว
ยึดหลักธรรมคำสอนลุกสู้ใหม่
สู้ต่อไป..เลี้ยงไทยทั้งชาติ ให้ปราศจากความอดตาย...
8 ตุลาคม 2545 01:25 น.
สาวบ้านนา
นั่งโดดเดี่ยวเปลี่ยวใจริมทะเลกว้าง
โลกอ้างว้างร้างไร้ใจสลาย
ขอบฟ้าไกลน้ำจรดฟ้ายิ่งเดียวดาย
ใจสลายคล้ายเศษแก้วแล้วนะใจ...
ก้มลงกอบหัวใจหวังคืนกลับ
เศษแก้วยับกับธุลีที่ร้าวไหว
หยาดน้ำตาราวหยาดฝนตกต้องใจ
หยาดเลือดไหลไหวสะเทือนเตือนเจ็บจำ..
ใจดวงงามนิ่งงันกับฝันร้าย
โลกสลายหายวับรับรอยช้ำ
ใจดวงหวานรานร้าวทุกข์ระกำ
จนบอบช้ำย้ำรอยแผลแพ้ทั้งใจ...
ทรุดกายลงแหงนวอนฟ้าท้าลมฝน
พระเบื้องบนทอดทิ้งลูกฤาไฉน
ร่างทั้งร่างทั้งเลือดเนื้อและหัวใจ
ท่านใช่ไหมรู้ดีที่เป็นมา..
ก้มลงกราบกินดินทรายขอหมายมาด
กี่ภพชาติให้ลูกพ้นพิพากษา
จากคำคนผู้ไม่รู้ไม่เห็นในวิญญาญ์
ลูกเหว่ว้าหาทางธรรมน้อมนำใจ..
สวดขอพรกี่พันครั้งหาทางออก
ลบช้ำชอกสร้างพลังเริ่มหวังใหม่
ลืมเงาเศร้าลบรอยร้าว เคี่ยว..เนื้อใจ..
หวังหว่านไถเพาะพืชพันธุ์สร้างฝันดีมอบโลกงาม