28 ตุลาคม 2545 16:43 น.

กระท่อมไพร .

ฝนโปรยสายใบไม้ไพรผลิเขียวใส
ละออใบไหวก้านบานรับฝน
แก้วร่วงร่วงกราวพราวพื้นหอมพร่างพรม
เด็ดดอมดมชมจำปีที่พ้อใจ..

เสียงสายฝนหล่นปรอยปรอยเปาะเปาะแปะ
ผีเสื้อแวะดูดดื่มหวานรานกิ่งไหว
กุหลาบงามแม้นมีหนามยอมแพ้ใจ
ธรรมชาติใดงามไหนเล่าเท่าเทียมรัก..

ฟ้าครืนครางห่างไกลในโพ้นฟ้า
สะดุ้งหาอ้อมแขนใจแน่นหนัก
อ้อมกอดใครอุ่นเท่าเล่ายอดรัก
โพยภัยจักมลายหายวับไปใจมีเธอ..

กระท่อมไพรจำได้ไหมในคืนหนึ่ง
สายฝนซึ้งแสงตะเกียงริบหรี่ไหว
พราะจันทร์หวานผ่านดวงมาลย์ใจหลอมใจ
ทั้งราวไพรอวยพรฝันวันวิวาห์เพื่อสองเรา..

774

love

comment

28 ตุลาคม 2545 16:34 น.

ทะเลน้ำตา

สาวบ้านนา

ทะเลน้ำตา.
สาวบ้านนา
นอนเดียวดายดูดาวพรายชายหาดกว้าง
ใจอ้างว้างร้างไร้สิ้นทุกสิ่ง
ทะเลดาวพราวฟ้าลมหยุดนิ่ง
มิไหวติงหญิงคนเศร้าหนาวน้ำตา..

ดาวพริบพราวราวรับรู้สู้เถอะนะ
ใครไหนจะมาเคียงไหล่ใจห่วงหา
โลกหมุนไปรู้ถอดใจทิ้งเหว่ว้า
ทิ้งทะเลตรงหน้าระทมทับที่ดับใจ...

น้ำค้างพราวดาวยามดึกสะอึกสะอื้น
หนาวร่างชื้นรื้นน้ำตารินลาไหว
เราคนเก่งคนกล้ามาแต่ไร
แค่ล้างใจไม่อ่อนแอพ่ายแพ้รัก...

โอ้เกณฑ์ชะตาฟ้าดินผู้กำหนด
สร้างงามงด ภายใน ใจแน่นหนัก
ลูกเกิดมายอมรับกรรมช้ำชอกนัก
ไร้อ้อมตักไร้รักแท้มีแผลใจ..

ไม่เป็นไร..โลกสายฝันวันแสนดียังมีหวัง
แม้นเซซังซมซานรานร้าวไหว
จะขอฝันวันคืนถิ่นแมกไม้ไพร
หวังมีใจใครคนดี...คอยนำทางคอยอวยพร

852

love

comment

28 ตุลาคม 2545 15:58 น.

ลำธารหอม

สาวบ้านนา

ดั่งหนึ่งเม็ดทรายฝากไว้ในลำธารหวาน
ดอกไม้ไพรบานร่วงพรูสู่ธารหอม
ลมระรินกลิ่นไม้ป่าหอมขจร
พรานไพรร่อนเร่หยุดพักหนักร้าวราน...

เหนื่อยก็พักหนักก็วางเคียงข้างฉัน
ลำธารฝันปันน้ำใจสวยใสหวาน
พระพายโชยชื่นฉ่ำร่ำดวงมาลย์
เสียงสายธารปานดนตรีสวรรค์ฝันฝากไพร..

นกโพระดกร้องโฮกป้กปกป้องขวัญ
ลบคืนวันฝันเศร้าเคยร้าวไหว
มวลภมรร่อนภิรมย์ดอกไม้ไพร
เคียงข้างใจไม่ไหวหวั่นฝันฝากงาม..

ขอเริงร่ายในสายธารหวานเช่นนี้
เคียงคนดีชีวีฉ่ำพร่ำวาบหวาม
ในราวไพรสองดวงใจเฝ้าติดตาม
ซึ้งความงามยามธรรมชาติสวยบาดใจ...

ดาวดวงสวยโปรยสายร่ายมนต์เสน่หา
ลบเหว่ว้ามลายวับกับหวามไหว
ในอ้อมกอดอ้อมฝันยอดดวงใจ
สุขกับไพรวอนใจเธอเพ้อเป็นจริง

846

love

comment

25 ตุลาคม 2545 22:54 น.

ความในใจ

สาวบ้านนา

ฉันเขียนเรื่องนี้นาทีนี้ บนบ้านต้นไม้
ในราตรีที่ดาวยังพรายแสงพราวพริบตาล้อเลียน
จันทร์เสี้ยวแขวนฟ้า ขับราตรีให้เหว่ว้า ดูราวเฝ้าแอบดูใครสักคน
ไม่นานดอกหนา ทิวาก็จะหมุนมาพาให้จันทราหยาดหวานลบหมองหม่นในคืนเพ็ญเด่นดวง ราวส้มสุกสีทอง

จำปีหวานเศร้าเคล้าอวลมากับสายลมหอมรำไร
แสงเทียนในตะเกียง วะวิบไหววะวับแวม แกล้มล้อมวลดาราราย
กับดอกไม้ไทยราวไพรกว้างรายรอบบ้าน

ฉันเอนอิงพิงไหล่กับหมอนขวานราวสาวโบราณย้อนยุค
หลับตานิ่งทิ้งใจดื่มด่ำ กับงามง่ายใกล้ตัว
เอื้อมมือเด็ดจำปี มาแซมผม ดอมดมพรมจูบละเมียดละไม
หวานไปถึงใจดวงละมุนละม่อม
ฝากดาวพราย ฝากสายลม พร่างพรมจูบให้ไออุ่นกับคนดีที่แสนรักทุกคน
ในด้วยดวงใจ ไม่ว่าไกลใกล้
ด้วยจิตวิญญาณแห่งความโอบเอื้อไออุ่นให้โลกนี้หมุนไปด้วยอ้อมกอดแห่งรักนี้ที่มิมีวันรู้จบ

712

love

comment

25 ตุลาคม 2545 16:02 น.