2 กรกฎาคม 2548 10:42 น.
สาวดำ-รำพันรัก
เธอรำคาญกันบ้างไหม
ที่ฉันคอยห่วงใยเธออย่างนี้
โทรหาเกือบแทบทุกทุกห้านาที
ฉันเป็นแบบนี้เธอรำคาญไหม
แล้วเธอจะให้ฉันทำอย่างไรได้
ก็ในเมื่อหัวใจฉันมันคิดถึง
ไม่มีเหตุผลใดที่ฉันต้องอ้ำอึ้ง
โดยไม่บอกความคิดถึงให้เธอรู้
ถ้ามันเป็นการรบกวนฉันขอโทษ
แต่เธออย่าเพิ่งโกรธฉันคนนี้
เพราะความคิดถึงของฉันรวมกันเท่าทีมี
คงลดโทษความผิดนี้ได้บ้างในบางคราว
บางทีความคิดถึงมันไม่จำเป็นต้องเก็บไว้รู้เพียงคนเดียวก็ได้นิ...จิงม่ะ
27 มิถุนายน 2548 16:32 น.
สาวดำ-รำพันรัก
คุณส่งสายตาหวานซึ้งตราตรึงจิต
ฉันปล่อยชีวิตรื่นรมณ์ชมหลงไหล
คุณเอ่ยคารมคำคมชวนคลั่งไคล้
ฉันหวั่นไหวใจซ่านร่านอุรา
ฉันหารู้ไม่สายตาที่คุณส่ง
ชวนให้หลงเพ้อฝันกระสั่นหา
ทั้งคำพูดหวานหยดสะกดมา
เพิ่งรู้ว่าป็นน้ำกรดราดรดทรวง
9 มิถุนายน 2548 01:01 น.
สาวดำ-รำพันรัก
คิดแล้วเหนื่อยเมื่อยล้าระอาแสน
หลงรักแฟนคนอื่นไม่รื่นจิต
รู้ทั้งรู้ตัวเขามีคู่คิด
ยังยึดติดไขว่คว้าเพื่อมาครอง
จะให้ทำอย่างไรกันได้เล่า
เมื่อรักเขาจนเพ้อเผลอใจหมอง
แค่คิดฝันเท่านั้นหมดสิทธิ์จอง
เพียงแอบมองห่างห่างหนทางไกล
เปรียบดังเรือขาดพายไปไม่ถึง
รักหวังพึ่งเพียงจิตคิดบ้างไหม
ของคนอื่นไม่รื่นชื่นหัวใจ
ขอรักใหม่มีไหมคนใจเดียว
มาแว้วววว .... คิดถึงบ้านหลังนี้จังเลยค่ะ
18 มีนาคม 2548 17:19 น.
สาวดำ-รำพันรัก
แล้วเธอก็เดินไปจากฉัน
แม้คำคำนั้นไม่มีออกมา
คำที่เอ่ยก่อนไปคือจากลา
ยังไม่เผยออกมาคงยากเย็น
คนที่แกร่งเข็มแข็งดั่งหินผา
เกินจะกั้นเก็บน้ำตาที่ซ่อนเร้น
เรื่องจริงไม่เป็นไปอย่างที่เห็น
น้ำตาเร้นรินล้นท่วมท้นใจ
พูดไม่ออกบอกไม่ถูกลุกไม่ขึ้น
ยากจะฝืนกั้นเก็บอารมณ์ไหว
หยดน้ำตาไหลรินเอ่อเผลอล้นใจ
เขาต้องการจากไกลไม่เอ่ยลา
ต่อจากนี้วันนี้นาทีนี้
ตัวฉันนี่จะอยู่ได้อย่างไรหนา
เจ็บช้ำเพราะคนรักเดินจากลา
หยดน้ำตาไหลมาเกินยั้งใจ
14 มีนาคม 2548 12:37 น.
สาวดำ-รำพันรัก
อยู่เหมือนลวงทรวงในฤทัยหม่น
กับหนึ่งคนจนทนเกินทานไหว
รักที่มากเหมือนยิ่งน้อยถดถ้อยไป
ดูห่างไกลห่างตาเวลาเจอ
เฝ้าละเมอเก้อคอยเหม่อลอยหา
กาลเวลาล่วงเลยเฉลยเพ้อ
ห่างสายตาพาไกลใจละเมอ
คอยหลงเพ้อเพียงเฝ้าน่าเศร้าใจ
จากเคยรักลาไกลเหมือนไม่เคย
รอเธอเผยเอ่ยพร่ำน้ำคำไหน
รักที่บอกเอ่ยมาวาจาใจ
แล้วไฉนห่างไปไกลสายตา