1 ตุลาคม 2547 18:36 น.
สาวดำ-รำพัน
เข้าใจนะ...ว่าเธอมีเวลาน้อย
เข้าใจนะ...ว่าต้องคอยเธองานยุ่ง
เข้าใจนะ...ว่าต้องติดคุยธุระกับเพื่อนฝูง
เข้าใจนะ...ว่าเธอยุ่งซะ..จริงจริง
เข้าใจไหม...ว่าคนคอยมันอ่อนล้า
เข้าใจไหม...ว่าเวลาอยู่กับฉันมันน้อยไป
เข้าใจไหม....ว่าฉันอาจเข้าใจเธอผิดก็เป็นได้
เข้าใจไหม...ว่าเวลาที่อยู่ใกล้ใกล้กันฉันก็ต้องการ
30 กันยายน 2547 15:14 น.
สาวดำ-รำพัน
ให้นะ...อยากให้หัวใจฉัน
ให้นะ...อยากให้ความผูกพันเมื่อวันก่อน
ให้นะ...อยากให้สำเนียงเสียงออดอ้อน
ให้นะ...หนุนนอนตรงตักฉัน
ขอนะ...ได้ไหมหัวใจเธอ
ขอนะ...เพียงแค่เธออยู่กับฉัน
ขอนะ...สำเนียงเสียงความผูกพัน
ขอนะ...ให้ใจฉัอยู่ใกล้..หัวใจเธอ
@จะขออะไรจากใครก็ต้องเริ่มให้ก่อนค่ะ@
30 กันยายน 2547 11:24 น.
สาวดำ-รำพัน
เรามันแค่ดอกดิน
ต้อยต่ำติดพื้นหญ้า
เธอมันดอกฟ้า..สูงส่ง
คงสดใส
เรามันกา..เธอมันหงษ์
คงห่างไกล
เธออยู่สูงสุดใจ
เราอยู่ต่ำสุดดิน
คงผิดกัน
@@@ ต่างกันเนอะอีกคนอยู่สูงแทบติดฟ้าอีกคนอยู่ต่ำแทบติดดิน @@@
29 กันยายน 2547 22:46 น.
สาวดำ-รำพัน
รักใครรักจริง
รักไม่จริงรักทำไม
รักใครรักด้วยใจ
รักทำไมถ้ารักไม่จริง
29 กันยายน 2547 22:38 น.
สาวดำ-รำพัน
ไม่เอาคืนหรอกนะ...หัวใจที่เคยให้
ไม่เอาคืนหรอกนะ...ความห่วงใยที่ห่วงหา
ไม่เอาคืนหรอกนะ...วันเวลาที่มีค่า
ไม่เอาคืนหรอกนะ...สายตาที่ภักดี
ไม่เอาคีนได้ไหม...หัวใจเธอ
ไม่เอาคืนได้ไหม...ความพร้ำเพ้อเธอกับฉัน
ไม่เอาคืนได้ไหม...ความผูกพัน
ไม่เอาคืนได้ไหม...เวลานั้นฉันมีเธอ
หน้าส่วนตัว
715
