19 ตุลาคม 2547 23:56 น.
สาวดำ-รำพัน
เกิดเป็นชาย ชาตรี นี้ลำบาก
หารูยาก ที่เหมาะสม ไว้เจาะแหย่
เจอรูหลวม ก็กลัวหลุด ระวังแจ
เจอรูคับ ลำบากแย่ แหย่ยากจัง
แหย่รูแรก มันคับไป ไม่ค่อยคล่อง
แหย่รูสอง มันแน่นไป ใจแทบคลั่ง
แหย่รูสาม ก็น่าเบื่อ เหลือกำลัง
แหย่รูสี่ ยิ่งผิดหวัง หลวมเกินไป
รูหนึ่งสอง มันคับไป ไม่ได้ที่
รูสามสี่ ก็ยิ่งหลวม ยามสวมใส่
ลองหลายรู ไม่ค่อยมั่น ชักหวั่นใจ
ต้องหาใหม่ เข็มขัดที่ พอดีเอว
สาวดำต้องขอโทษด้วยนะคะถ้ากลอนบทนี้ออกไปทางสองแง่สองง่ามมากเกินไป
15 ตุลาคม 2547 18:10 น.
สาวดำ-รำพัน
อ่อนล้าอ่อนแรงอ่อนไหว
อ่อนใจความรักแบบนี้
เริ่มกี่ครั้งลงท้ายช้ำทุกที
รอทุกทีรักทุกครั้งพังทุกราย
หัวใจคงมีรอยของความช้ำ
หรือเป็นกรรมปางก่อนซ่อนเอาไว้
หรือชีวิตเป็นทาสของความพ่าย
อยู่เหมือนตายคล้ายคล้ายไม่ต่างกัน
คนพ่ายรักอกหักดังสนั่น
เหมือนเสียงสวรรค์ฟันฟาดบาดกลางใจ
คนขี้แยอ่อนแอแพ้พ่ายให้แก่ชาย
สิ่งที่หมายผิดพลาดที่คาดไว้
ไม่เป็นไรยังไงก็คงแพ้
สิ่งที่แน่ไม่ต้องใช้การคาดหมาย
เพียงสิ่งเดียวที่ซึ้งรู้อยู่ข้างใน
เราคนพ่ายยังไงก็คงแพ้
^OO^แพ้เป็นพระชนะเป็นชี..หรือเปล่าค่ะ^OO^
11 ตุลาคม 2547 12:38 น.
สาวดำ-รำพัน
อีกแล้ว..ที่ใจนี้คิดถึงเขา
ทนปวดร้าวเฝ้ารอท้ออย่างนี้
กี่ครั้งกี่วันกี่เดือนกี่ปี
ใจดวงนี้ที่ท้อรอเรื่อยไป
นี่ใจของเขาจะเป็นอย่างเราไหม
คิดถึงกันบ้างไหมใจเธอนี้
เคยไหมเสี้ยวหนึ่งของวินาที
คิดถึงคนคนนี้ที่ห่างไกล
^OO^ โอ้ย..คนปวดร้าวมาอีกแล้วเจ้าค่า ^OO^
11 ตุลาคม 2547 12:37 น.
สาวดำ-รำพัน
อีกแล้ว..ที่ใจนี้คิดถึงเขา
ทนปวดร้าวเฝ้ารอท้ออย่างนี้
กี่ครั้งกี่วันกี่เดือนกี่ปี
ใจดวงนี้ที่ท้อรอเรื่อยไป
นี่ใจของเขาจะเป็นอย่างเราไหม
คิดถึงกันบ้างไหมใจเธอนี้/font>
font color=#F000C4>เคยไหมเสี้ยวหนึ่งของวินาที
คิดถึงคนคนนี้ที่เฝ้ารอ
^OO^ โอ้ย..คนปวดร้ามาอีกแล้วเจ้าค่า ^OO^
6 ตุลาคม 2547 11:06 น.
สาวดำ-รำพัน
เฝ้าลอยคอรอคอยอย่างหมดหวัง
หมดพลังแรงกายใจทดท้อ
เฝ้ารอคอยรอเขาเราเฝ้าเรอ
หัวใจท้ออ่อนล้าแทบหมดแรง
ใจเคยแกร่งหมดแรงแทบสลาย
คิดถึงเขามิคลายใจเริ่มท้อ
อกหัก.ปวดร้าว.เพราะเราเฝ้าแต่รอ
เจ็บไม่ท้อ..จะขอรอ..เธอกลับคืน
@@@..เหนื่อยจัง..กับการรอคอยแบบนี้..@@@
หน้าส่วนตัว
1130
