7 พฤศจิกายน 2547 14:24 น.
สาวดำ-รำพัน
ร่างระทม..ซมซาน..ผ่านมาถึง
เพียงหวังพึ่ง..พาน้ำใจ..ใครแถวนี้
ใจแสนเปราะ..เพราะรักช้ำ..ถูกย่ำยี
ช่วยฉันที..พี่อย่าโกรธ..โปรดเห็นใจ
ขอแค่แวะ..และพึ่งพามาหานั้น
ด้วยตัวฉัน..ช้ำล้น..เกินทนไหว
อยากมีใคร..ให้จิต..คิดยื่นใจ
ช่วยให้ใคร..คนหนึ่ง..พ้นทรมาน
เอามาส่งการบ้านนะคะ..จิจิ
4 พฤศจิกายน 2547 22:10 น.
สาวดำ-รำพัน
บอกตามตรงว่าฉันมันอิจฉา
ที่เธอมากับใครให้ฉันเห็น
แอบรักปองมองเธออยู่เช้าเย็น
สิ่งที่เป็นเห็นแล้วแววแห้วมา
มัวมองจองในจิตเลยผิดหวัง
ผิดพลาดพลั้งยั้งใจเกินไขว่คว้า
คนนี้หรือที่เราปองเฝ้ามองมา
แท้เห็นท่าว่าแพ้แน่อย่างจัง
สิ้นเลยหวังครั้งนี้ที่เฝ้ารอ
อดใจท้อรอฝันวันที่หวัง
เจ็บคราวนี้แม้มันโดนอย่างจัง
เจ็บอีกครั้งก็หวังยังไม่ท้อ
คุณครู คับ..สาวดำเอาการบ้านมาส่งคราบ
3 พฤศจิกายน 2547 18:43 น.
สาวดำ-รำพัน
เธอคงไม่รักฉันอย่างจริงใจ
ที่พูดไว้กลับกลายเป็นไร้ค่า
สิ่งที่เธอพร่ำบอกคงหลอกตา
สัญยิงสัญญาถึงคราห่างไกล
แรกมาบอกรักให้ใจใฝ่หา
ทวงสัญญาทีท่าก็พาอื่น
ไม่รักมาบอกใยให้ใจชื้น
เหลียวหาพาสะอื้นสุดฝืนใจ
เธอทำไมถึงทำร้ายกันได้
ค่าความหมายคงลดหมดแค่ฝัน
สิ่งที่เหลือต่อนี้ไม่มีกัน
สิ้นแล้วเหลือแค่ฝันยังหวั่นใจ
1 พฤศจิกายน 2547 18:32 น.
สาวดำ-รำพัน
เขาบอกว่าเราเป็นน้องสาวที่น่ารัก
ไม่เสียทีที่ได้รู้จักได้คบหา
เพียงเท่านี้หรือสิ่งที่เราเฝ้ารอมา
ใจอ่อนล้าแทบสลายเมื่อได้ฟัง
พี่ก็พี่ไม่เป็นไรยังได้หวัง
ขอสักครั้งที่ได้พบและคบหา
ได้ใกล้ชิดกันอย่างนี้ทุกเวลา
พี่ก็พี่ไม่ว่าขอได้เห็นหน้ากัน
ปล.ขอบอกว่ากลอนนี้ได้แรงบัลดาลใจมาจากกลอนพี่ชายของ
พี่เมกกะ อ่ะค่ะม่ายค่อยเพราะเท่าไหร่คงม่ายว่ากานนะคะ
31 ตุลาคม 2547 15:03 น.
สาวดำ-รำพัน
ในคืนนี้ท้องฟ้าสวยดีนะ
กลางนภาก็มีดาวสกาวใส
พระจันทร์ยิ้มดูอิ่มพลิ้มละมัย
สุขใจคลายเหงาเศร้ายามเรามอง
เฝ้าคิดถึงใครคนไกลอยู่ไหนหนอ
เจ็บปวดท้อบ้างหรือปล่าวยามเหงาหงอย
อย่าลืมนะว่ามีเราคนนี้ที่เฝ้าคอย
ถึงเหงาหงอยทนเศร้าก็เฝ้าอยู่
ฝากบอกดาวที่พราวอยู่กลางฟ้า
ช่วยหน่อยหนาพารักไปฝากเขา
ฝากบอกทีว่าคนนี้นี่คือเรา
คนที่เฝ้าคอยเขาจะกลับมา
หน้าส่วนตัว
818
