9 มกราคม 2550 13:10 น.
สาว พฤษภ
มืดมิด...หวั่นไหว
ฉันคิดถึงเธอรู้ไหม...คนดี
วันวาน...กับวันนี้
เธอคนดี...เปลี่ยนแปลงไป
อ่อนไหว...ร้องไห้
เพราะไม่เหลืออะไร...สักอย่าง
เธอกระชากหัวใจ..ปล่อยละวาง
ทิ้งคนข้าง ข้าง...ร้าวรานใจ
ร้องไห้...ท้อแท้
น้ำตาคนอ่อนแอ...รินไหล
เพราะคนที่เคย...รู้ใจ
กลับมาทิ้งกันไป...ไม่ใยดี
3 มกราคม 2550 16:29 น.
สาว พฤษภ
เปราะบางเหมือนแก้ว
และแล้วก็เข้มแข็ง
บางครั้งก็อ่อนแรง
แห้งแล้งจนโรยรา
ช่วงหนึ่งก็หนาวเหน็บ
เจ็บ..เจ็บเพราะห่วงหา
ก็มีบ้างบางเวลา......
ที่น้ำตา..ต้องไหลริน
มีความหวานปนความเศร้า
มีความเหงาไม่เคยสิ้น
หลายครั้งที่ชาชิน...
แต่บางครั้งเจียนสิ้นใจ
หน้าส่วนตัว
1396
