5 มีนาคม 2548 16:02 น.
สาว พฤษภ
รันทดท้อแท้
เมื่อพ่ายแพ้กับความหวัง
อ่อนล้าไร้กำลัง
เมื่อพลาดหวังที่ต้องการ
เบื่อหน่ายกับชีวิต
ที่พลาดผิดสุดขับขาน
อยากพักชั่วกาลนาน
แต่วันวานคอยท้วงติง
หากไม่รู้จักล้ม
ไม่เคยขื่นขมต่อบางสิ่ง
คงไม่ได้พบความจริง
ว่าทุกสิ่งเป็นเช่นไร
5 มีนาคม 2548 15:42 น.
สาว พฤษภ
มืดมิด...หวั่นไหว
ฉันคิดถึงเธอรู้ไหม...คนดี
วันวาน...กับวันนี้
เธอคนดี...เปลี่ยนแปลงไป
อ่อนไหว...ร้องไห้
เพราะไม่เหลืออะไร...สักอย่าง
เธอกระชากหัวใจ..ปล่อยละวาง
ทิ้งคนข้าง ข้าง...ร้าวรานใจ
ร้องไห้...ท้อแท้
น้ำตาคนอ่อนแอ...รินไหล
เพราะคนที่เคย...รู้ใจ
กลับมาทิ้งกันไป...ไม่ใยดี
5 มีนาคม 2548 11:36 น.
สาว พฤษภ
ตอนนี้ใจเธอเป็นอย่างไร
แผลใจเลือนหายไปหรือยัง
ฉันขอบอกเธออีกครั้ง
อย่าเก็บความหลังให้ฝังใจ
ลืมไปเลยว่าเคยรักฉัน
เพราะฉันไร้ค่าไร้ความหมาย
แค่ผู้หญิงที่จากเธอไป
ขอเธอลืมให้ได้อย่าจดจำ
3 มีนาคม 2548 16:50 น.
สาว พฤษภ
เธอไม่จริงใจกับฉันหรอก
ใคร ๆ เขาก็บอกฉันอย่างนี้
......ตัวฉันเองก็รู้ดี........
แต่ไม่มีสิทธิ์ว่าอะไร
.....เพราะเธอก็คือเธอ......
ไม่ว่าเธอจะทำร้ายใจฉันแค่ไหน
ไม่ว่าเธอจะเผลอปันใจไปให้ใคร
เธอก็ยังเป็นคนในใจฉันเช่นเคย
@ มีคนเค้าต่อว่าสาวพฤษภมา @
2 มีนาคม 2548 19:44 น.
สาว พฤษภ
ที่รัก...ฉันยอมรับว่าฉันผิด
ด้วยยังติดภาพเก่า เก่า..
เมื่อครั้งยังมีเขา....คนนั้น
แม้ตอนนี้จะมีเธออยู่ทุกวัน
แต่ยอมรับ ใจฉันยังอาวรณ์
ขอโทษ...จะโกรธฉันก็ไม่ว่า
เพียงแต่ขอเวลาสักนิดก่อน
ขอทำใจให้ไม่อาลัยอาวรณ์
คงไม่นานเกินร้าวรอนหรอกคนดี