10 มีนาคม 2548 15:19 น.
สาว พฤษภ
รู้สึกเหงาบ้างไหม
เมื่อเราอยู่ห่างไกลกันอย่างนี้
รู้สึกอ้างว้างไหมคนดี
เหมือนฉันคนนี้ที่รู้สึกตลอดมา
9 มีนาคม 2548 19:54 น.
สาว พฤษภ
อดีต...
อาจทำให้ฉันเจ็บปวดและโหยหา
อดีต...
ฉันเคยเสียน้ำตา
ชีวาไร้ความหมาย
เดี๋ยวนี้....
ฉันไม่เจ็บปวด
ฉันไม่โหยหา
ไม่มีแม้น้ำตา
และเดี๋ยวนี้...ฉันพบว่า
ฉันอยู่อย่างมีค่า
โดยไม่มีเธอ....
9 มีนาคม 2548 19:48 น.
สาว พฤษภ
............เหงานะ.............
ฝนหลงฤดูโปรยเม็ดลงมา
พร้อมกับน้ำตาของคนเหงา
เปล่าหรอก...ไม่ได้คิดถึงใคร
แต่มันเหงา...อย่างมากมาย
น้ำตาก็เลยไหล เท่านั้นเอง
9 มีนาคม 2548 16:45 น.
สาว พฤษภ
ทุกคืนวัน ฉันคิดถึงเธอ
ไม่ว่าจะอยู่ใต้แสงจันทร์
หรือใต้ดวงอาทิตย์
ไม่ว่าจะอยู่ไกล้ หรือไกล
ไม่ว่าฉันจะอยู่ที่ไหน
ฉันคิดถึงเพียงแต่เธอผู้เดียว
.........ตลอดไป............
@ แด่แม่ผู้เป็นที่รักของลูกตลอดกาล นิรันดร์ @
9 มีนาคม 2548 14:19 น.
สาว พฤษภ
ก็ได้แต่แอบคิดถึง
แอบลึกซึ้งจนอ่อนไหว
แต่จะไม่ให้คุณรู้ถึงหัวใจ
ว่ารักคุณแค่ไหน...ไม่บอกเลย
ก็กลัวคุณจะหนีหาย.....
ให้คุณรู้ไม่ได้จึงต้องเฉย
ทำตัวให้เหมือนเคย..เคย
เพราะไม่อยากให้คุณละเลย
...........จากฉันไป............