8 มีนาคม 2548 20:15 น.
สาว พฤษภ
หลายหลายคนไม่ชอบความเหงา
เพราะมันเปล่าเปลี่ยวและเศร้าสร้อย
ผลักดันให้ท้อถอย....
และรอคอยอย่างอ้างว้าง
หากแต่ฉันกลับชอบ
และรู้สึกอยากขอบคุณความเหงาบ้าง
เพราะทำให้ฉันรู้สึกถึงความแตกต่าง
ในบางความรู้สึกที่ปะปน
เพราะความเหงาทำให้ฉันได้รู้จัก
และตระหนักคุณค่าของใครบางคน
คนที่ฉันไม่เคยคิดถึงเลยสักหน
จนเมื่อวันที่เขาจากไปไกล
@ มอบให้หนุ่มที่อยู่ไกล คนละขอบฟ้า @
7 มีนาคม 2548 17:01 น.
สาว พฤษภ
ต่อหน้าเธอ อาจทำได้
ไม่ร้องไห้ ให้เธอเห็น
แต่ลับหลัง ซิยากเย็น
เกินจะเร้น ซุกซ่อนไว้
ต่อหน้าเธอ อาจหัวเราะ
ก็เพียงเพราะ หลอกใครใคร
แต่ลับหลัง เธอรู้ไหม
ยิ้มฉาบไว้ ด้วยน้ำตา
หนาวเหน็บ เจ็บร้าวนัก
ยากที่จัก เอ่ยออกมา
ปล่อยทิ้งไว้ ให้ชินชา
ให้น้ำตา รักษาใจ
7 มีนาคม 2548 12:58 น.
สาว พฤษภ
ไม่มาก...ไม่มาย...
ไม่ฟูมฟายเหมือนคนอื่น
มีบ้าง...น้ำตารื้น...
เพราะไม่เคยฝืนความรู้สึกในใจ
ไม่ถึงจะเป็นจะตาย
ใจหายบ้างเพราะอ่อนไหว
ใครบ้างนะ...ไม่เสียใจ
อยู่อยู่ก็จากไป..จู่จู่ก็จากกัน
ก็เป็นแค่คนธธรรมดา
มีความรู้สึกรู้สาก็เท่านั้น
เมื่อรู้ว่าใครไม่มีใจผูกพัน
สักวันคงทำใจได้เอง...
7 มีนาคม 2548 12:52 น.
สาว พฤษภ
เป็นเพียงผู้ร้ายปากแข็ง
แข็งแกร่งเมื่อยามไม่เห็นหน้า
ทุกทุกอย่างที่แสดงออกมา
เหมือนว่า...ไม่ใส่ใจ
แท้ที่จริงก็แอบเจ็บ
แอบเก็บความผิดหวังไว้
นับแต่วันที่เธอจากไกล
หัวใจ...ก็มีแต่จะผุพัง
5 มีนาคม 2548 16:02 น.
สาว พฤษภ
รันทดท้อแท้
เมื่อพ่ายแพ้กับความหวัง
อ่อนล้าไร้กำลัง
เมื่อพลาดหวังที่ต้องการ
เบื่อหน่ายกับชีวิต
ที่พลาดผิดสุดขับขาน
อยากพักชั่วกาลนาน
แต่วันวานคอยท้วงติง
หากไม่รู้จักล้ม
ไม่เคยขื่นขมต่อบางสิ่ง
คงไม่ได้พบความจริง
ว่าทุกสิ่งเป็นเช่นไร
หน้าส่วนตัว
1112
