28 กุมภาพันธ์ 2547 22:08 น.
สายไหมสีน้ำเงิน
ถึงตอนนี้จำต้องขอบอกลา
ที่ผ่านมาจำต้องขอลาก่อน
อาจเพราะใจของฉันมันร้าวรอน
และมันสอนให้ใจรู้จักจำ
อยากจะหยุดทุกทุกสิ่งที่เป็นรัก
อยากหยุกพักไม่อยากให้ใจยิ่งช้ำ
อยากลืมมันไม่อยากเก็บมาจดจำ
ไม่อยากซ้ำคำรักให้ใจจร
ตอนนี้ขอหยุดพักไม่มาแต่งและอ่านกลอนใดๆทั้งสิ้น เพราะไม่อยากซ้ำเติมหัวใจตัวเองให้นึกถึงวันเก่าๆ ไว้ทำใจได้แล้วจะกลับมาค่ะ
-ขอขอบคุณสำหรับทุกๆสิ่งที่ผ่านมานะคะ เพื่อนๆ thaipoem
21 กุมภาพันธ์ 2547 22:26 น.
สายไหมสีน้ำเงิน
มองมองดูผู้ชายสมัยนี้
คนดีดีจีบเก่งเก่งไม่ค่อยเห็น
มาจะสอนจีบหญิงให้จีบเป็น
แม่เนื้อเย็นจะเห็นใจในทันที
คำว่ารักต้องพูดซ้ำมิให้ขาด
แต่อย่าปราศความรู้สึกในทุกที่
ก็แหมสาวทุกทุกคนอารมณ์มี
เดี๋ยวเขาจะติตีว่าไร้ใจ
ที่สำคัญต้องรู้จักสุภาพบุรุษ
อย่ามัวมุดงุดหัวยามขับขัน
ทำอะไรเลี้ยงสาวหน่อยแหมแฟนกัน
ต้องพิถีพิถันหน่อยอย่าทำเค็ม
แล้วอย่าทำเป็นเจ้าชู้คู่หูเยอะ
ใครเล่าเฮอะจะสนคนมามั่วเสม
จะรักใครก็รักไปเอาให้เต็ม
อย่ามาเล่นทำเป็นเกมคนหลายใจ
อีกหนึ่งข้อที่สำคัญห้ามโกหก
คำซกมกมาพูดปดใครทนได้
เท็จหนึ่งครั้งเค้าไม่เชื่อไปจนตาย
ใจมลายเพราะโกหกโอ้อดกิน
เออลืมไปไม่มีใครชอบคนอวด
ถึงจะรวดรวยจากไหนไปหมดสิ้น
ใครจะชอบนอกจากคนคอยเกาะกิน
แล้วโผบินจากไปเมื่อหมดตัว
ถ้าทำได้ทุกข้อตามที่กล่าว
จะมีสาวมารุมล้อมเป็นเจ้าสัว
ไม่แห้วแน่ต่อไปนี้ไม่ต้องกลัว
และอย่ามัวนั่งอ่านลองทำดู
อิอิ ถ้าไม่มีตรงไหนไม่ชอบใจอภัยให้ด้วยนะค้า
21 กุมภาพันธ์ 2547 18:25 น.
สายไหมสีน้ำเงิน
ฉันละเบื่อแสนเซ็งคนขี้งอน
จะให้อ้อนออเซาะไปถึงไหน
ฉันคงไม่ง้อเธอตลอดไป
แล้วเป็นไงเธอก็ไม่หายโกรธกัน
ฉันเกลียดคนชอบทำหน้ามู่ทู่
เธอก็รู้ว่านั่นแหละคือตัวฉัน
เธอก็บอกว่าเธอจะปรับปรุงมัน
ให้ฉันนั้นยอมรับและสบายใจ
แต่ไม่เห็นเป็นเช่นอย่างปากว่า
ก็ดูท่ามันชวนให้สงสัย
ว่าตัวเธอโกรธฉันอยู่ในใจ
จะให้คิดอย่างไรบอกฉันที
เราไม่ชอบคนขี้งอน กะ ขี้โมโหจริงๆนะ ถึงเราจะขี้งอนก็เถอะ เข้าใจหน่อยดิ
19 กุมภาพันธ์ 2547 19:40 น.
สายไหมสีน้ำเงิน
อย่ากลับไปเลยนะใจ
จำได้มั้ยกับสิ่งที่เคยช้ำ
รู้ไว้สิว่าเจ็บแล้วต้องจำ
อย่าไปทำใจอ่อนให้ได้ใจ
อย่าสงสารอย่ารักอย่าไปแคร์
อย่าเหลียวแลคนไม่เคยจริงใจให้
อย่าไปใกล้อย่ามอบใจให้เขาไป
อย่าใส่ใจคนที่ไม่รักจริง
อย่าไปให้อภัยคนใจบาป
อย่าให้คาบเราไปแล้วโยนทิ้ง
อย่าให้เขาคอยเล็งแล้วก็ยิง
ให้เขาสิงหัวใจแล้วบอกลา
แหะๆๆๆ จริงๆแล้วเราไม่ยอมให้เค้ากลับมาอยู่แล้วแหละ แต่งเล่นๆๆ
18 กุมภาพันธ์ 2547 20:10 น.
สายไหมสีน้ำเงิน
จำได้ไหมเหตุการณ์ในวันนั้น
วันที่ฉันอดทนต่อไปไม่ไหว
วันที่ฉันขอบอกเลิกเธอไป
จำได้ไหมกับสิ่งที่เธอทำ
วันที่บอกเธอกลับไม่ใส่ใจ
ยังสดใสแสนเฮฮาไม่มีช้ำ
ฉันก็ต้องปล่อยมันไปตามเวรกรรม
เธอนั่งขำแต่ฉันน้ำตาตกใน
ที่บอกเลิกก็แค่อยากให้เธอรู้
อยากลองดูว่าจะง้อหรือผลักไส
สิ่งที่รอกลับได้แค่เป็นคนไกล
พอฉันไปเธอก็ไม่คิดกลับมา
มาวันนี้กลับมาร้องขอให้กลับ
ฉันขอบอกสายไปแล้วที่รักจ๋า
ตอนฉันไปเธอไม่มีแม้น้ำตา
ตอนนี้มาร้องหาเพื่ออะไร
เวลาของเธอจบแล้ว ฉันทำใจได้แล้ว อย่ามารื้อฟื้นมันอีกเลย
ตอนคบกันก็ไม่เห็นเธอจะแคร์ ตอนเลิกก็รอให้เธอโทรมาง้อ แต่สุดท้ายก็ไม่ได้อะไรนอกจากความว่างเปล่า พอฉันทำใจได้เธอกลับมาเรียกร้อง ขอถามหน่อย เพื่ออะไร
หน้าส่วนตัว
732
