20 มกราคม 2547 22:17 น.
สายไหมสีน้ำเงิน
ถึงวันนี้ จำต้อง ขอลาก่อน
ขอพักผ่อน รักษาใจ ที่ปวดร้าว
เมื่อมีเริ่ม ก็มีเลิก เมื่อถึงคราว
ขอเลิกสาว สายสัมพันธ์ ที่ขาดรอน
ถึงตอนนี้ ขอยอมรับ ว่ายังรัก
แต่มันหนัก มันอึดอัด ใจมันร้อน
เธอรักเขา แต่คอยเก็บ คอยซุกซ่อน
ให้ฉันซ้อน เงาเขา อยู่ในใจ
เมื่อเธอเลือกใครไม่ได้สักคน ฉันคนนี้ก็ขอไปเอง
14 มกราคม 2547 22:21 น.
สายไหมสีน้ำเงิน
ก้อนหิน ดินทราย ปลายก้อนกรวด
ไม่เคยอวด ไม่โอ่ให้ ยอยลโฉม
มีแต่กลัว ไม่เคยกล้า เล้าประโลม
แสงโสมส่องกล้าแค่มองไปตามทาง
มองมองตาม ก็เผลอ ใจลอยเลื่อน
แต่ไม่เอื้อน ไม่อยากเอ่ย ไม่สะสาง
แม้จะรัก แม้ว่าใจ ไม่เป็นกลาง
เพราะรักราง เราไม่มี ทางเป็นไป
ก้อนหินฉัน ไม่สูงเด่น เช่นดั่งฟ้า
ไม่กังขา ไม่กล้าสู้ ไม่สงสัย
แม้ไม่บอก ก็รู้ดี ถึงความนัย
ลึกในใจ คิดอย่างไร ฉันรู้ดี
ก็รู้ดีว่าถึงบอกไปเธอก็คงไม่หันมามอง แล้วฉันจะลองบอกเธอไปทำไม
14 มกราคม 2547 21:46 น.
สายไหมสีน้ำเงิน
ไหวหวั่น หวั่นไหว นั่งเหงาหงอย
ยังนั่งคอย รอวัน เฝ้ามองหา
คอยสอดส่อง มองชื่อเธอ ทุกเวลา
เมื่อไหร่หนา แว่นดอย จะแต่งกลอน
ก็คำบท คำกลอนเธอ ช่างไพเราะ
มากเสนาะ น่าฟัง น่าขับขาน
อยากอ่านกลอน ของเธอ ทุกวันวาน
โปรดช่วยสาน ฝันฉัน ให้เป็นจริง
อยากอ่านกลอนของแว่นดอยง่า คิดถึงT_T
11 มกราคม 2547 16:24 น.
สายไหมสีน้ำเงิน
หิว หิวใจ ใช่หิวข้าว
ร้าว ร้าวใจ ใช่ร้าวแก้ว
ส่อง ส่องใจ ใช่ส่องแพรว
แคล้ว แคล้วใจ คือแคล้วเธอ
ใกล้ ใกล้ใจ ใช่ไกลเจ้า
เหงา เหงาใจ คือเหงาแม่
แพ้ แพ้ใจ ใช่แพ้แรง
แสง แสงใจ ใช่ใคร นอกจากเธอ
ตั้งชื่อไม่ถูกเลยT_T
11 มกราคม 2547 01:31 น.
สายไหมสีน้ำเงิน
ใครใครก็คงรู้ ว่าดาวอยู่เคียงคู่ฟ้า
แวววับแสงดารา จำจดตาทุกคู่มอง
เพียงจันทร์ที่ควรเห็น ใจจับเป็นคอยสอดส่อง
ไม่คิดทั้งเพื่อนผอง ไม่เคยมองจันทร์ครองดาว
จันทร์น้อยคล้อยดารา เคยมีมาสักครั้งไหม
พริ้งพรับจับแสงใจ ไม่อาจยืมมาอยู่เคียง
เศร้าศร้อยหงอยแสนเหงา เพียงแค่เฝ้าอยากฟังเสียง
วิ้งวับไม่เอนเอียง แค่ขอเรียงเป็นคู่ใจ
มองท้องฟ้าแล้วรู้สึกออกมาเท่านั้นเองค่ะ