11 มกราคม 2547 00:32 น.
สายไหมสีน้ำเงิน
ใจเอยใจลอยไปไหนใคร่อยากรู้
ใจเอยใจลอยไปอยู่กับคนไหน
ใจเอยใจลอยไปอยู่ ณ หนใด
ใจเอยใจตอบได้ไหมนะคนดี
คิดถึงนะอยากเห็นเธออีกสักหน
คิดถึงนะอยากเป็นคนที่เธอหวัง
คิดถึงนะอยากให้รู้รักเธอจัง
คิดถึงนะอยากรั้งใจไว้ให้เธอ
แต่งเล่นๆ อันนี้ไม่ใช่ความรักของเรา อิอิ^^
10 มกราคม 2547 22:38 น.
สายไหมสีน้ำเงิน
เธอไม่เคย จะรู้ เพราะไม่รู้
เธอคือผู้ ทำร้าย หัวใจฉัน
คำพูด ของเธอ ทำร้ายกัน
รู้มั้ยมัน สุดปวดแปลบ แสบเกินทน
ที่เธอพูด ก็ไม่ได้ แรงเท่าไหร่
ถ้าเป็นใคร คนอื่น คงไม่สน
เพราะเป็นเธอ ใจฉัน ถึงอับจน
ถึงสับสน ปวดร้าว น้ำตาคลอ
ถ้าไม่รัก ... ฉันคงไม่เจ็บ
อย่าให้ฉันต้องเจ็บเพราะรักอีกเลยนะคนดี
9 มกราคม 2547 20:29 น.
สายไหมสีน้ำเงิน
หญิงรักชายจากศูนย์ไปถึงร้อย
เธอค่อยค่อยเพิ่มความรักเติมความหวาน
คอยรักเธอเอาใจใส่ให้นานนาน
และคอยสานสัมพันธ์เคียงข้างกาย
น่าแปลกใจชายรักหญิงร้อยถึงศูนย์
ไม่เพิ่มพูนแต่กลับยิ่งหดหาย
น้อยคนนักจะรักกันจนวันตาย
ตอนสุดท้ายมักเลิกรักกันทุกที
กลอนนี้ก็ใช้ได้กับบางคนไม่ได้ แต่ความรักที่เราเจอบ่อยๆมักเป็นเช่นนี้ถ้าไม่ถูกใจก็ขอโทษนะคะ หวังว่าสักวันเราจะเจอคนที่รักเราตลอดไปบ้างนะ
8 มกราคม 2547 23:47 น.
สายไหมสีน้ำเงิน
ไม่เข้าใจว่าทำไมน้ำตาไหล
ทั้งที่เธอก็ให้รักมาแล้วนี่
ทั้งที่เธอบอกจะรักกันอีกที
จะไม่หนีไม่ร้างลาอีกต่อไป
ฉันก็คอยอยู่ตรงนี้มาตลอด
กอดความเหงารอเธอมาอยู่ใกล้ใกล้
แต่ตอนนี้ก็ไม่รู้เพราะอะไร
ว่างทีไรต้องร้องไห้อยู่ทุกที
ตอนเจอกันก็ดี แต่ตอนอยู่คนเดียว ความเหงาก็ทำให้ใจมันปวดร้าว
เหมือนกับว่าใจมันยังไม่กล้าเชื่อใจเธอ
8 มกราคม 2547 23:08 น.
สายไหมสีน้ำเงิน
ฉันรักเธอเธอก็รู้ในข้อนี้
เธอรู้ดีว่าเธอนั้นอยู่ตรงไหน
เธออยู่ตรงกลางห้องของหัวใจ
ไม่มีที่เหลือให้ใครนอกจากเธอ
เธอรักฉันฉันก็รู้ในข้อนี้
ฉันรู้ดีเธอรักฉันมากแค่ไหน
เธอบอกฉันนั้นเป็นลมหายใจ
เธอจะไม่ให้ฉันเจ็บเลยสักครา
อยากจะบอกว่ารักเธอในวันนี้
ทุกนาทีก็คิดถึงยังห่วงหา
ไม่อยากให้มีวันเราจากลา
ช่วยสัญญาช่วยรักฉันตลอดไป
ช่วยทำให้ฉันรู้จักคำว่าตลอดไป อีกครั้งทีเถอะนะคนดี