15 มิถุนายน 2547 23:44 น.
สายลมแผ่ว
สายตาเธอแรกเห็นงามระยิบ
อยากจะหยิบมาไว้เป็นเจ้าของ
แต่ตอนนี้ทำได้เพียงแค่มอง
คิดอยากลองพูดคุยถามไถ่เธอ
ว่าทำไมเธอถึงงามอย่างนี้
สวยอย่างที่ใจฉันต้องแอบเพ้อ
นึกถึงแต่ภาพเธอเมื่อตอนเผลอ
อยากให้เธอเข้ามาอยู่ในดวงใจ
13 มิถุนายน 2547 22:32 น.
สายลมแผ่ว
เหมือนข้างในหัวใจมันร้อนรุ่ม
ยามมือนุ่มของเธอจับมือฉัน
เธอคอยให้กำลังใจกันและกัน
ไม่มีวันฉันจะลืมเธอลง
แต่วันนี้เธอกลับไปห่างหาย
รักเรากลายเป็นเพียงแค่เศษผง
ในหัวใจของฉันจึงจำต้อง
ให้เราสองขาดกันแค่นั้นพอ
13 มิถุนายน 2547 21:40 น.
สายลมแผ่ว
ทุกวันคืนที่ฉันนอนหลับไหล
ภายในใจเพ้อถึงคนึงหา
แม้ภาพเธอที่ในฝันเป็นมายา
จะขอพาเธอมาอยู่ในดวงใจ
13 มิถุนายน 2547 21:08 น.
สายลมแผ่ว
คำว่ารักที่เธอนั้นให้มา
ช่วยนำพาชีวิตฉันให้ก้าวเดิน
เวลาผันเปลี่ยนไปกลับหมางเมิน
ผ่านมาเนิ่นนานวันเธอเปลี่ยนไป
อยากขอถามเธอดูเพียงสักนิด
ว่าเธอคิดรักฉันเพียงแค่ไหน
กับความรักที่ฉันให้ด้วยใจ
แต่ทำไมถึงทิ้งฉันได้ลงคอ