23 กุมภาพันธ์ 2552 13:33 น.
สายลมเดือนตุลา
เจ้าจากแล้วจรลาหน้าเหมันต์
ลมคิมหันต์เริ่มย่างเยือนในเดือนนี้
เย็นเป็นอุ่นกรุ่นจะร้อนผ่อนหนาวมี
แดดแสดสีก็แรงราวจะเผาดิน
เอาแล้วไงใบไม้พราวก็กราวร่วง
หมู่ดอกดวงแทงช่อรอแต้มถิ่น
งิ้วทองกวาวสะพรั่งพราวให้ยลยิน
มีให้กินดอกสะเดาเอาแกล้มกัน
ดอกลำใยก็อบอวลยวนภู่ผึ้ง
ชวนคนึงกลิ่นแก้มสาวคราวยามฝัน
ร้อนแล้งเล่าใช่จะร้ายทุกสิ่งอัน
นานาพรรณผลไม้จะได้กิน
ร้อนหนอร้อนหน้าร้อนเจ้ามาแล้ว
เพียงผะแผล่วก็เกรียมไหม้ไปทุกถิ่น
ก็แค่กายใจอย่าร้อนเป็นอาจินต์
สุขคงสิ้นหากร้อนเร้าไฟเผาใจ
8 กุมภาพันธ์ 2552 13:34 น.
สายลมเดือนตุลา
เพียงเปลวไหม้ใบไม้ยังเหี่ยวเฉา
กองเพลิงเผาคงเพียงเถาเหลือเอาไว้
พระเพลิงเอยโกรธเคืองกันเรืองใด
จึงพรากเรือนอาศัยได้พิงนอน
ฟากและเสานั่นตาผู้หาไว้
ยังจำได้ว่าคุณยายยัดฟูกหมอน
รูปตระกูลเรียงรายใกล้หัวนอน
ต้นไม้อ่อนได้ปลูกไว้จนใหญ่โต
เหลือเพียงเถาที่เซาะหาทั้งชีวิต
กรรมลิขิตมีมาน่าโมโห
แม่ล้มลงฟูมฟายร้องไห้โฮ
โถ่ โถ่ โถ่ แต่นี้กูอยู่อย่างไร
ที่อาลัยนั้นใช่แค่สินทรัพย์
ค่ามินับทวดยายตาเคยอาศัย
ของทุกสิ่งทรงค่ารอยอาลัย
ด้วยมีไว้ระลึกถึงซึ่งทรงจำ
หน้าส่วนตัว
1970
