24 ธันวาคม 2551 09:20 น.
สายลมเดือนตุลา
หริดหริ่งร้องร่ำไรในไพรกว้าง
ดาวกระจ่างในคืนเดือนจางแสง
หนาวเหน็บนักน้ำค้างยังลงแรง
ลมหวิดหวิวยังแทงเสียดหัวใจ
หนาวหนอหนาวจนร้าวเข้าในเนื้อ
ห่มผ้าเสื้อพอเจือความอุ่นให้
หนาวหนอหนาวที่ร้าวเข้าทรวงใน
ห่มอุ่นไอใดเล่าให้เบาบาง
หริดหริ่งร้องระงมข่มความเศร้า
เพียงบรรเทาความเหงาและเปล่าว้าง
มองใบไม้ปลิดใบไหวควะคว้าง
แล้วคิดถึงคนไกลห่างที่ร้างแรม
หริดหริ่งร้องก้องกันประสานเสียง
ส่งสำเนียงร้อยเรียงรักมาถักแต้ม
ก้องสะท้อนทอดต่อกันใต้จันทร์แรม
ว่าห่วงแกมด้วยเหงาเมื่อเฝ้ารอ
หริดหริ่งร้องร่ำไรในไพรกว้าง
รักอย่าจางได้ไหมใจร้องขอ
กี่หนาวเหน็บก็ทนไม่ทดท้อ
จะเฝ้ารออ้อมกอดอุ่นคนคุ้นเคย
17 ธันวาคม 2551 10:24 น.
สายลมเดือนตุลา
แสงเดือนอ่อน อ้อนฟ้า คราเดือนฉาย
รักกรีดกราย ห่มกอด ทอดคำหวาน
เอื่อนบอกฟ้า ข้าห่วงหา ราตรีกาล
ค่ำแรมผ่าน ยังภักดิ์ รักนภา
แม้ราตรี มีดาวเกลือน เป็นเพื่อนใกล้
ไม่ไปไหน เคียงข้าง ไม่ร้างหนา
ทอดแสงทอ ตัดพ้อ ต่อเทวา
ใยให้ข้า มีคืนดับ ลับแสงเดือน
เพียงแค่ชั่ว ค่ำคืน ที่ต้องจาก
ดังใจพราก จากอก ตระหนกเคลื่อน
อยากสาดแสง เคียงคืนค่ำ ไม่ลับเลือน
เป็นดวงเดือน เคียงคู่ฟ้า ทุกราตรี
16 ธันวาคม 2551 12:19 น.
สายลมเดือนตุลา
ในยามหนาวหมอกพราวเช่นคราวนี้
เธอจะมีฉันข้างกายไม่ไปไหน
โอบกอดเธอให้อุ่นละมุนใจ
ด้วยอุ่นไอแห่งรักและภักดี
ในยามฝนหล่นพร่ำกระหน่ำสาด
อย่าได้หวาดจะไม่คลาดจากเธอนี้
มีร่มกางป้องขวางด้วยไมตรี
ให้คนดีคนนี้ไม่เปียกปอน
ในยามร้อนทอดถอนด้วยร้อนเร้า
จะปัดเป่าคอยพัดช่วยผัดผ่อน
เป็นผ้าเย็นซับเหงื่อเอื่ออาทร
ไม่ลดรอนความห่วงแม้ช่วงวัน
จะรักเธอไปทุกฤดูกาล
สุขทุกข์ผ่านหัวใจไม่ไหวหวั่น
กี่ร้อนหนาวกี่ฝนโปรย ด้วยผูกพัน
จะยืนยันรักนิรันดร์จนสิ้นลม
15 ธันวาคม 2551 11:31 น.
สายลมเดือนตุลา
แม้ดอกไม้อยากกลับไปหาแจกัน
แต่ว่ามันไม่มีวันแล้วใช่ไหม
เมื่อวันนี้มีดอกอื่นแทนลงไป
ดอกไม้เก่าก็เฉาตายอยู่ริมทาง
ดอกไม้นั้นปรารถนาหาที่พึ่ง
เจ้าถูกดึงพ้นต้นจนต้องคว้าง
แรกยังหอมน่าถนอมหนอกลีบบาง
พอซีดจางกลับถูกขว้างถูกทิ้งไป
ดอกไม้คงกลืนกล่ำน้ำตาริน
เฝ้าถวิลหาต้นตนอยู่ไหน
ใยไม่ปล่อยข้างามตามก้านใบ
เป็นดอกไม้ประดับไว้ให้คนชม
ดอกไม้ถามความถึงแจกันสวย
โปรดตอบด้วยเถิดหนาอย่าทับถม
รักดอกไม้บ้างไหมในอารมณ์
ก่อนปล่อยไว้ให้จมความเดียวดาย
12 ธันวาคม 2551 09:58 น.
สายลมเดือนตุลา
วันนี้ที่เธอมีความสุขดี
คงไม่มีฉันคนนี้อยู่เคียงใกล้
เมื่อเธอยังยิ้มร่าเริงใจ
ก็คงไม่ต้องห่วงอะไรเธอ
วันนี้ที่เธอมีคนรายล้อม
ฉันก็พร้อมปล่อยเธอไว้ได้เสมอ
เป็นที่รักใครต่อใครตามใจเธอ
ขอเพียงเธอพบเจอสิ่งดีๆ
แต่วันใดเธอเหนื่อยเธอล้ามา
อย่าลืมว่ามีใครข้างกายนี้
ทุกข์ระทมเรื่องใดมาก็ตามที
ไหล่ข้างนี้ยังยินดีให้พักอิง