10 เมษายน 2550 14:13 น.
สายลมหนาว & หิมะขาว
กิ่งหลิวตวัดกวัดเกี้ยว
กิ่งเกี่ยวกอดเรียวรัดพันไหว
ลมพาดผ่านพัดพรายละลิ่วไล้
ระรินธารกระเพื่อมไหวระเริงลม
กลีบเหมยร่วงโรยโปรยกลีบ
คนชิดร้างลาห่างหาย
แว่วยินเสียงขลุ่ยแผ่วกร่ำกราย
เพียงนั้นพลันน้ำตาพร่างพรู
กิ่งหลิวพัดปลิวโยก
อ้อเอนล้อลมไหว
คนคอยขื่นขมหทัย
เก๋งน้อยยังคงเดียวดาย
ยิ่งนานใจยิ่งระทดท้อ
เฝ้ารอคนคืนความหลัง
กู่เจิ่งกังวานแว่วดัง
คิมหันต์ผันผ่านมิคืน
เหมันต์หนาวเหน็บรวดร้าว
หิมะขาวพัดโปรยนางสะอื้น
เก๋งน้อยยังคอยคนคืน
แม้ผ่านหมื่นราตรีใจยังรอ
...หิมะขาว...
6 เมษายน 2550 17:50 น.
สายลมหนาว & หิมะขาว
เธอไม่รัก...ก็ไม่เป็นไร
เธอไม่ห่วงใย...ไม่เคยว่ากัน
เธอไม่มอง...ไม่เคยเห็นตัวตนของชั้น
ไม่เป็นไรให้ชั้นรักเธอข้างเดียวก็พอ
เธอทำร้ายหัวใจ....ชั้นยังไม่แคร์
เธอไม่เคยเหลียวแล....ชั้นยังพอยิ้มไหว
เธอชิงชัง...แต่ใจชั้นยังห่วงใย
แต่ขอได้มั้ย...ให้สิทธิ์ของหัวใจชั้นมีเธอ
เธอมองเพียงเค้าคนนั้น
เธอลืมคนที่เคียงข้างกันตรงนี้
เธอมองผ่านละเลยไปไกลหัวใจทุกที
อยากให้เธอคนดีมีชั้นสักนาทีในหัวใจ
เธอยังคงเสียใจเพราะเค้า
เธอยังคงเหงายามหัวใจหวั่นไหว
แต่ไม่เคยแม้แต่แง้มประตูหัวใจ
ให้ชั้นได้ก้าวเข้าไปเป็นคนของเธอ
หัวใจชั้นท้อและอ่อนล้าลงทุกนาที
แต่ยังมีความหวังในหัวใจเสมอ
อย่าปล่อยให้รักนี้เป็นเพียงแค่ฝันละเมอ
ยังรอรักจากเธอเสมอ...แม้ยาวนานตราบนิรันดร์
...หิมะขาว
เธอจะรอฉันได้ไหม
จนกว่าหัวใจจะหายปวดร้าว
ฉันยังคงมีแต่เรื่องราว
ความทรงจำที่ปวดร้าวอยู่ข้างใน
ไม่กล้าแม้แต่เปิดประตูต้อนรับ
กลัวแม้กระทั่งตะวันลับจากขอบฟ้า
กลัวที่จะต้องเสียน้ำตา
กลัวเหลือเกินว่าเธอจะทิ้งฉันไป
ขอโทษนะ....เหมือนฉันไม่มีหัวใจ
ไม่เคยมีใครนอกจากเค้าคนนั้น
เพราะหัวใจฉันยังผูกพัน
รักที่มีให้กันไม่อาจลืมเลือน
ฉันรู้ตัวว่าฉันอาจรักใครไม่ได้
ขอเวลาได้ไหมที่ช่วยรักษา
ให้หัวใจฉันได้ลืมตาตื่นขึ้นมา
ให้ฉันได้พบกับคนที่รักฉันจริง
...สายลมหนาว
6 เมษายน 2550 12:28 น.
สายลมหนาว & หิมะขาว
เธอคือส่วนหนึ่งของชีวิตฉัน
ไม่ว่าจะความฝันหรือความจริง
ฉันรู้ว่าเธอไม่เคยทอดทิ้ง
ให้ผู้หญิงคนนี้ต้องเดียวดาย
สัญญากับฉันสิว่า
เมื่อเธอมีน้ำตาเธอจะคิดถึงฉัน
หากเธออ่อนล้าก็ขอให้เธอคิดถึงกัน
แล้วคนอย่างฉันจะอยู่ข้าง ๆ เธอเอง
ไม่มีอะไรที่จะต้องทำให้เราจากกัน
นอกจากความตายเท่านั้นเข้าใจไหม
มิตรภาพ ความผูกพัน และความห่วงใย
ฉันจะมีให้เธอตลอดไปนะ เธอคนดี
...สายลมหนาว
ไม่นึกเลยที่ต้องห่างกันในวันนั้น
หัวใจชั้นมันเงียบเหงาเพียงไหน
แค่เพียงเพราะไม่มีคนเคยคุ้นอยู่ข้างกาย
เธอคนดีห่างหายไปพร้อมกาลเวลาที่ห่างเลย
ชั้นเดินไปข้างหน้าอย่างช้า ๆ
กว่าจะรู้ตัวว่าทิ้งสิ่งสำคัญมากมายแค่ไหน
ก็เป็นวันที่หันมองหลังไม่มีเงาเธอให้อุ่นใจ
ไม่อาจจะยิ้มได้...เพราะไม่มีเธอเหมือนวันวาน
ตัวเธอที่อยู่ห่างไกลหัวใจยังคงใกล้กันมั้ยหนอ
กลัวสักวันหากได้รู้ว่าเธอไม่อาจจะเฝ้ารอ
คงหมดกำลังแม้เพียงก้าวเดินต่อ
และคงท้อจนหมดแรงแม้แต่จะหายใจ
...หิมะขาว
4 เมษายน 2550 23:12 น.
สายลมหนาว & หิมะขาว
ไม่นึกเลยว่าจะต้องมีวันนี้
วันที่เราต้องห่างกัน
อยากเห็นรอยยิ้มของเธอวันนั้น
ที่ทำให้ฉันหายเศร้าใจ
เธอเดินจากไปอย่างช้าๆ
ทิ้งคนข้างหน้าเอาไว้
ปล่อยทิ้งฉันไว้ไม่เหลือใคร
รู้ไหมหัวใจฉันปวดร้าวเหลือเกิน
ถึงแม้ตัวจะห่างไกล
แต่หัวใจฉันไม่เคยห่างเธอ
จะจดจำวันเวลาที่แสนดีเสมอ
และรอยยิ้มของเธอตลอดไป
...สายลมหนาว
4 เมษายน 2550 10:00 น.
สายลมหนาว & หิมะขาว
เธอ ความรักของเธอเปลี่ยนท้องฟ้าที่มืดหม่นให้กลายเป็นฟ้าใส
เธอ ความรักของเธอเปลี่ยนสายฝนในหัวใจให้กลายเป็นตะวันยามทอแสง
เธอ ความรักของเธอคอยประคองหัวใจยามชั้นหม่นหมอง
เธอ หัวใจของชั้นมีความรักของเธอครอบครองทั้งหัวใจ
เธอ กระซิบถ้อยคำบอกรักเพียงแผ่วเบา
เธอ จับมือชั้นในวันที่หัวใจหวั่นไหว
เธอ ให้อ้อมกอดในวันที่ชั้นเสียใจ
เธอ มอบความรักให้ไว้ .... มันมากมายจนชั้นต้องเสียน้ำตา
เธอ สัญญาจะเคียงข้างกันชั่วนิรันดร์
เธอ หลับตาแล้วจูบหน้าผากชั้นก่อนลับลาหาย
เธอ ทำให้น้ำตาต้องพรั่งพรูเสียมากมาย
เธอ ฝากความรักไว้ในหัวใจ... แล้วห่างหายให้ทรมาน
เธอ กลับมาเถอะนะหัวใจ
เธอ อย่าทำให้หัวใจชั้นต้องหมองเศร้าอยู่อย่างนี้
เธอ ลืมหรือไรความรักที่เธอฝากไว้คนดี
โปรดกลับมาหาชั้นที .... อย่าให้คนคนนี้ต้องเดียวดาย
ร่างอุ่นไร้เงากอด ... หัวใจมันว่างเปล่า
นาทีแห่งความเหงา .. มีเพียงแค่น้ำตา
หัวใจไร้เงารัก ... มันแสนจะอ้างว้าง
ความทรมานมันช่างยาวนาน .. ตราบจนหมดลมหายใจ
... หิมะขาว
ฉัน เป็นแค่เงารอยยิ้มของเธอ
ฉัน เป็นเพียงคนที่รักเธออยู่ตรงนี้
ฉัน เป็นเพียงคนที่อยู่ข้างเธอทุกครั้งยามอ่อนแรง
ฉัน เป็นเพียงตะวันทอแสงยามเธอไม่มีใคร
ฉัน จะจับมือเธอเอาไว้ไม่ให้ไหวหวั่น
ฉัน จะรำพันคำหวานทุกครั้งก่อนนอนเสมอ
ฉัน จะโอบกอดเธอด้วยรักและความภักดี
ฉัน จะเป็นคนที่แสนดีของเธอตลอดไป
ฉัน ก็คงเป็นได้แค่คนที่ผูกพัน
ฉัน ก็คงเป็นได้แค่ฝันของเธอเท่านั้น
ฉัน ก็คงเป็นได้แค่ช่วงเวลาสั้นที่รู้จักกัน
ฉัน ก็คงเป็นแค่ได้แค่นั้น แค่เพื่อนที่แสนดี
เธอ เป็นดั่งอ้อมกอดของพระจันทร์
ฉัน เป็นเพียงดวงตะวันที่ทอแสง
เธอ เป็นดั่งนางฟ้าคอยสำแดง
ฉัน เป็นเพียงแมลงที่อยากติดตามเธอ
...สายลมหนาว