15 มกราคม 2550 14:59 น.
สายลมหนาว & หิมะขาว
หัวใจฉันจมอยู่ในความหมองเศร้า
ทุกคืนค่ำมีเพียงน้ำตาที่รินไหล
อ่อนล้าไร้แม้เรี่ยวแรงจะหายใจ.
เมื่อหัวใจไร้เงาเธออยู่ข้างเคียง
แม้คำว่ารักของเธออาจเป็นเพียงคำโกหก
แม้คำว่ารักของเธออาจเป็นเพียงความหวั่นไหว
แม้คำว่ารักของเธออาจจะผ่านฉันข้ามเลยไปให้ใคร
แต่ช่วยโกหกต่อได้ไหม....ก่อนที่ลมหายใจจะสิ้นลง
ช่วยโกหกฉันที ให้ใจนี้หายทรมาน
ช่วยโกหกว่านั่นคือรัก สิ่งที่เธอมอบให้กัน
ช่วยโกหกต่อไปโกหกซ้ำๆ แค่นั้นก็ทำให้ยิ้มทั้งน้ำตา
แค่เพียงคำสั้น ๆ แม้เป็นคำที่หลอกลวงกันแต่แค่นั้นฉันก็สุขใจ
......... หิมะขาวโปรย
.................................................................................................
คำว่ารักของฉันอาจเป็นเพียงแค่การลวงหลอก
เธอไม่ต้องรู้หรอกว่าฉันมีใครคนนั้น
เธอเป็นเพียงแค่ดอกหญ้าที่ฉันไม่เคยมองมัน
เพราะในใจของฉันไม่เคยจะมีเธอ
แต่ฉันรักเธอรู้ไหม...
รักในสิ่งที่เป็นเธอเสมอ
อยากบอกความในใจว่าฉันไม่อาจขาดเธอ
ขอบคุณกับความหวังดีเสมอ ที่เธอมอบให้จนหมดหัวใจ
แม้วันนี้ไม่อาจเอ่ยว่ารัก
แต่ทุกครั้งที่สบตากันหัวใจฉันหวั่นไหว
ได้แต่เก็บความรู้สึกลึก ๆ ไว้จนท่วมใจ
ทำได้เพียงกระซิบผ่านสายลมไปว่าฉันรักเธอ
........ หิมะขาวโปรย
......................................................................
..
15 มกราคม 2550 13:47 น.
สายลมหนาว & หิมะขาว
หลับตาเถอะนะ คนดี
ที่ตรงนี้ยังมีไออุ่นของฉัน
อ้อมแขนที่เธอได้สัมผัสมัน
อ้อมกอดของฉันไม่เคยละไปจากเธอ
มองดาวบนฟากฟ้าสิ คนดี
ที่ตรงนี้ยังมีไออุ่นของฉัน
ยังมีเราจับมือมองฟ้าด้วยกัน
สัมผัสของฉันจะให้อบอุ่นแก่เธอ
มองหยาดฝนนั้นสิ คนดี
ที่ตรงนี้ยังมีไออุ่นของฉัน
ให้เธอได้มองฟ้ายามกลางวัน
ให้รู้ว่ายังมีฉันข้าง ๆ เธอ
........สายลมหนาว
กรุ่นไอรักที่เคยได้รับ...........
รู้ไหมบางครั้งก็ทำให้เหงา
..................เมื่อวันนี้ไร้เงาคุณ
ดวงดาวที่เคยพราวฟ้าดูสดสวย......
รู้ไหมบางครั้งก็ทำให้เศร้า
.................เมื่อวันนี้ไร้เงาคุณ
ลมฝนที่เคยพัดผ่านบอกว่าเย็นช่ำ.......
รู้ไหมบางครั้งก็ทำให้หนาวเหลือเกิน
................เมื่อวันนี้ไร้เงาคุณ
หัวใจเหงา....เศร้า....อ้างว้างยามไร้คุณเคียงข้าง
คุณรู้....แต่ไร้ใจจะรู้สึก
น้ำตาอุ่นอาบแก้มในความมืดมันแสนขมขื่น
คุณรู้....แต่ไร้ใจจะรู้สึก
........หิมะขาวโปรย
12 มกราคม 2550 18:17 น.
สายลมหนาว & หิมะขาว
ที่รัก....ถ้าพรุ่งนี้ไม่มีผมคุณจะอยู่ได้รึเปล่า
ที่รัก....ถ้าไม่มีอ้อมอกกว้าง...คุณจะไร้ซึ่งน้ำตาได้มั้ย
ที่รัก....แม้คืนค่ำจะอ้างว้าง...ก็ขอให้คุณเข้มแข็งเอาไว้
ที่รัก....แม้ไร้เงาของผมในวันถัดไป...แต่รุ้มั้ยหัวใจยังคงเคียงข้างคุณ
ที่รัก....หากวันใดที่มีน้ำตา...ขอคุณจงมองฟ้า
..........ผมจะมองคุณจากที่นั่น
ที่รัก....ถ้าในวันค่ำที่แสนเหงา...ลมพัดผ่านไล้แก้มแผ่วเบา
..........นั่นคือรอยสัมผัสจากผม
ที่รัก....แม้วันพรุ่งนี้จะเป็นวันคืนที่หมองหม่น
..........จะส่งจุมพิตไปกับสายลมเพื่อซับน้ำตาให้คุณ
ที่รัก....อย่าเศร้าเลย....ขอคุณจงอย่าหม่นหมอง
ที่รัก....ขอโทษนะที่ไม่อาจกลับไปหาคุณได้
ที่รัก....ขอจงอย่าลืมว่าผมรักคุณมากแค่ไหน
ที่รัก....แม้ตราบสุดท้ายของลมหายใจ...ผมก็ยังคงคิดถึงคุณ
ที่รัก....ในคืนที่หนาวเหน็บ...ห่มผ้าอุ่นเถิดหนา
ที่รัก....ในวันที่ฟ้าพรำฝน...อย่าเลยอย่าร้องไห้
ที่รัก....ที่รักขอจงอย่าเศร้าหมองหัวใจ...
แค่เพราะผมไม่อาจกลับไปหาคุณ....ชั่วนิรันดร์
...... หิมะขาวโปรย
....................................................................................................
ที่รัก...ถ้าไม่มีเธอ....ฉันจะมีชีวิตอยู่ต่อได้อย่างไร
.........เพราะลมหายใจฉันมีไว้เพื่อเธอ
ที่รัก...ถ้าไม่มีอ้อมอกอุ่น.......ฉันจะหยุดน้ำตาไว้ได้อย่างไร
.........ในเมื่อไม่มีไหล่ของเธอมารองรับ
ที่รัก...เธอรู้ไหม.......ในแต่ละค่ำคืน.......น้ำตาฉันรินไหล
..........เพราะคิดถึงคุณเพียงผู้เดียว
ที่รัก....ฉันไม่ยอมให้คุณจากฉันไปไหน....
..........เพราะคุณต้องอยู่เคียงข้างฉันตลอดเวลา
ที่รัก... หากวันใดที่ฉันต้องมีน้ำตา..
...........ขอเธอจงมองมาที่แววตาของฉันได้ไหม
...........ฉันอยากจดจำภาพเธอไว้ให้นานเท่านาน.....
ที่รัก..หากวันใดที่แสนจะเหงา...
...........วอนสายลมอย่าช่วยพัดมาให้ฉันหนาวสะท้านหัวใจเลยได้ไหม ....
...........เพราะมันจะทำให้ฉันคิดถึงเธอมากกว่าเดิม
ที่รัก....หากพรุ่งนี้ฉันต้องหม่นหมอง....ฉันจะจุมพิตผ่านสายลม
...........เพื่อจะได้รับรู้สัมผัสของเธอ
ที่รัก....ฉันจะยิ้มให้เธอในทุก ๆ คืน
ที่รัก....ฉันจะรอเธอกลับมาแม้มันจะเป็นแค่ความฝันก็ตาม
ที่รัก....ฉันจะไม่ลืมวันเวลาดี ๆที่เราได้ใช้เวลาร่วมกัน
ที่รัก....แม้ตราบสุดท้ายของลมหายใจ..ฉันก็จะยังรอคอยเธอกลับมา
ที่รัก... รู้ไหมว่าฉันเหน็บหนาวเพียงใด.........เมื่อไม่มีคุณเคียงข้างกาย
ที่รัก....รู้ไหมว่าฉันปวดร้าวเพียงใด.....เมื่อรู้ว่าสายฝนที่หยดมาคือน้ำตาของเธอ
ที่รัก....ที่รัก....ที่รัก....ฉันทำใจไม่ได้.....หากต้องขาดเธอไปชั่วนิรันดร์
...........โปรดกลับมาหาฉัน.......ได้ไหมคนดี
....... สายลมหนาว
1 มกราคม 2550 08:54 น.
สายลมหนาว & หิมะขาว
..เธออาจไม่ใช่ใครคนนั้นที่ฝันใฝ่
..เธออาจไม่ใช่คนที่ใจชั้นใฝ่หา
..เธออาจไม่ใช่ใครบางคนที่เคยฝันยามหลับตา
..เธออาจเป็นเพียงลมพัดพาให้ฉ่ำใจ
..เธออาจเป็นเพียงสายฝนที่พรมช่ำ
..เธออาจเป็นเพียงคนนั้นที่ทำให้ใจชั้นหวั่นไหว
..เธออาจเป็นเพียงแค่กองฟืนยามที่ร้าวเหน็บหนาวใจ
..เธอคือคนที่ทำให้หัวใจฉันยิ้มทั้งน้ำตาทุกค่ำคืน
..หิมะขาวโปรย
..แม้ว่าฉัน...ไม่ใช่ใครคนนั้นที่เธอฝัน
..แม้ว่าฉัน....ไม่ใช่คนสำคัญที่เธอใฝ่หา
..แม้ว่าฉัน....ไม่ใช่คนที่อยู่ในสายตา
..แม้ว่าฉัน....ไม่ใช่เทวดาแต่ทั้งหมดใจมีให้เธอ
..ฉันอาจเป็นเพียงคนธรรมดาคนหนึ่ง
..ไม่ได้หวานซึ้งเหมือนคนไหนๆ
..ฉันอาจไม่ได้เลิศเลอเหมือนใคร ๆ
..มีเพียงแต่หัวใจที่ให้เธอ.......
..ฉันอาจเป็นเพียงสายฝนที่ฉ่ำเย็น
..ฉันอาจเป็นสายลมที่พัดเอาแต่ความห่วงใยไปให้
..ฉันอาจเป็นเพียงเม็ดทรายที่ไม่เคยมีค่าอะไร
..แต่รู้ไหมว่าฉันจะเป็นอะไร.....ฉันก็รักเธอ
..สายลมหนาว
Lovers
0 คน เลิฟสายลมหนาว & หิมะขาว
Calendar
หน้าส่วนตัว
991
