20 มิถุนายน 2551 22:56 น.
สายลมหนาว & หิมะขาว
ได้โปรดเถิดได้โปรดเถิดอย่าปล่อยมือฉัน
แม้ว่ามันจะทำให้เธอต้องทรมานแค่ไหน
ได้โปรดเถิดได้โปรดอย่าจากฉันไป
หลงเหลือเพียงความอาลัยและใจที่จมน้ำตา
ได้โปรดเถิดได้โปรดจงสบตาฉัน
แล้วบอกว่ามันเป็นเพียงแค่ฝันไปใช่มั้ย
จับมือฉันให้แน่น ๆ แล้วบอกว่าเธอจะไม่จากไป
ได้โปรดเถิดได้โปรดอย่าให้หัวใจต้องร้าวราน
หิมะขาว...........
..................................................................................
คิดถึงคืนวันที่เราจับมือกัน
ยังคงจำวันนั้นได้ใช่ไหม
เราสองคนจับมือเดินทางไป
แม้ทางจะแสนไกลแต่หัวใจยังมั่นคง
จะไม่มีวันปล่อยให้เธอต้องอ้างว้าง
จะกุมมือเธอไม่ห่างไปไหน
จะไม่ปล่อยมือเธอแล้วเดินจากไป
เพราะหัวใจฉันมีแต่เธอเดินร่วมทาง
สายลมหนาว.........
19 มิถุนายน 2551 17:05 น.
สายลมหนาว & หิมะขาว
+*+
หยาดฝนโปรยปราย
หนาวหัวใจเกินจะกล่าว
มองรอบกายพบเพียงความเหงา
เสียงสะท้อนแสนเศร้าดังก้องหัวใจ
ลมเบา ๆ พัดโชยพัด
เพียงแค่นั้นก็พลันสะอื้นไหว
เหงา เหงา เหงา เหงาจับหัวใจ
นานเพียงใดหัวใจก็...........ยังไม่ชิน
อยากรู้มีเพียงฉันที่อ้างว้าง
หรือเธอคนห่างก็ใจหวั่นไหว
เหงาบ้างรึเปล่ายามเรานั้นห่างไกล
นานเพียงใด..............หัวใจจึงจะได้เจอ
หลับตาลงน้ำตาหยาดหยด
อยากพบอยากเจอเพียงเธอรู้มั้ย
นับจากวันนั้นที่จำต้องห่างไกล
เธอยังคงตราตรึงไว้ในความทรงจำ
สายลมยังคงโบยโบก
ได้แต่ตะโกนด้วยหัวใจที่สั่นไหว
คิดถึง คิดถึง เธอคนดีที่อยู่แสนไกล
ฝากลมไปได้มั้ยให้ช่วยบอกเธอที
.หิมะขาว.......................
.....................................................................................
คิดถึงเธอ.....คนที่ดีที่สุดของฉัน
ในค่ำคืนนั้นที่มีเพียงเราสอง
ยังคิดถึงดวงตาของเธอที่จ้องมอง
และคิดถึงวันที่เราสองต้องห่างไกล
ที่รัก.....ที่ตรงนั้นเธอหนาวไหม
มาใกล้ ๆ จะกอดหัวใจให้เธออุ่น
ฝากรอยจูบบนหน้าผากที่หวานละมุ่น
กับสายลมอุ่น ๆ พัดสัมผัสข้างกายเธอ
ยามใดเมื่อเธอได้สัมผัสกับสายลมอุ่น
กลิ่นหัวใจคุ้น ๆ จะล่องลอยมาหา
อาจจะไม่มีตัวตน....แต่สัมผัสได้ยามหลับตา
ให้เธอรู้ว่า....สายลมนี้คือฉันที่โอบกอดหัวใจเธอ
สายลมหนาว...........
19 มิถุนายน 2551 15:26 น.
สายลมหนาว & หิมะขาว
เจ็บรึเปล่า ? เธอถามชั้น
เมื่อถึงวันต้องห่างหาย
เธอยิ้มแล้วจากไป
ทิ้งให้ชั้นจมน้ำตา
เหงารึเปล่าเมื่อต้องอยู่
ไม่รู้หรือจึงถามหา
วันคืนที่ผ่านมา
ขอบอกว่าจวนเจียนตาย
วันนี้พอชั้นลืม
เธอก็คืนให้หวั่นไหว
ลืมหรือที่ทำไว้
เธอจึงได้หวนคืนมา
มาร้องไห้กับชั้น
บอกเธอนั้นผิดนักหนา
อ้อนวอนทั้งน้ำตา
พร่ำพูดว่าให้ปรานี
ชั้นยิ้มแล้วร้องไห้
ช่างใจร้ายทำแบบนี้
พอเถอะนะคนดี
เจ็บครั้งเดียวก็เกินพอ
แม้ใจจะยังรัก
แม้จะเจ็บสักแค่ไหน
แต่ไม่ขอคืนกลับไป
ขอโทษนะที่ใจไม่อาจกลับไปรักเธอ...
หิมะขาว........
17 มิถุนายน 2551 07:56 น.
สายลมหนาว & หิมะขาว
มองเธอผ่านหน้าต่างน้ำตารินไหล
ค่ำคืนที่หัวใจอ้างว้าง
เดินคนเดียวลำพังคล้ายคนหลงทาง
เหมือนบางอย่างกำลังจางหายไป
สายลมหนาวพัดมาสั่นสะท้าน
เกินจะต้านทานใจไหว
ล้มลุกคลุกคลานหนาวจนจับใจ
รู้บ้างไหมว่าหัวใจคนเฝ้ารอ
ได้แต่เฝ้าคอยหิมะขาว
พร่างพราวร่วงหล่นจากฟากฟ้า
สิ่งเดียวที่ฉันได้รับตลอดมา
คือน้ำตาที่ไม่เคยหายแห้งไป
กอดตัวเองลำพังแสนเหน็บหนาว
หัวใจปวดร้าวสั่นไหว
คงไม่ได้เจอเธออีกแล้วใช่ไหมคนห่างไกล
ไม่รู้เธอสบายดีไหมคนดี
เหมือนมีขอบฟ้ามาขวางกั้น
ไม่อาจทำให้ฉันพบเธอได้
ได้แต่กระซิบผ่านสายลมหนาวไป
คิดถึงเธอจับหัวใจ คิดถึงเธอรู้บ้างไหมคนดี
สายลมหนาว...........
.......................................................................................................
เปิดหน้าต่างในค่ำคืนแสนเหงา
หิมะขาวพราวพร่างเป็นสาย
หนาวแสนหนาวหนาวจับหัวใจ
หนาวเหลือเกินยามไร้เธอข้างเคียง
มองหิมะสีขาวใจสุดเหงา
ลมพัดผ่านเพียงแผ่วเบาให้หัวใจสั่นไหว
คิดถึงสายลมที่พัดอยู่ห่างไกล
ที่ตรงนั้นมีเธออยู่ใช่มั้ยคนดี
หิมะขาวที่พราวพร่างแสนหนาวเหน็บ
สายลมที่พัดตรงนั้นทำเธอหนาวบ้างมั้ย
คิดถึงเธอจัง...คิดถึงสุดหัวใจ
อยากจะเจอรู้มั้ย...เธอคนดี
ชั้นกระซิบฝากผ่านสายลม
มองเธอผ่านดาวที่แสงริบหรี่
ให้ความคิดถึงส่งผ่านไปถึงเธอคนดี
คงจะมีสักวันได้พบเจอ
ห่างไกลมีขอบฟ้ากั้น
แต่ไม่อาจฉุดรั้งหัวใจเอาไว้ได้
ลอยละล่องผ่านหิมะและสายลมไป
หวังเพียงได้ชิดเคียงใกล้ในยามราตรี
หิมะขาว...........
10 มิถุนายน 2551 16:56 น.
สายลมหนาว & หิมะขาว
จะมอบดาวบอกรักที่ปลายฟ้า
ว่าเธอสูงล้ำค่า กว่าสิ่งไหน
จะมั่นคงกับเธอตลอดไป
จะเก็บใจฝากไปในสายลม
จะบอกก้องว่ารักให้โลกรู้
ไม่ว่าเธอจะอยู่ สักที่ไหน
จะปกป้องคุ้มครองตลอดไป
ไม่ให้ใคร..ทำร้ายเธอ
จะเก็บดาวที่ล่องลอยเกลื่อนฟ้า
จะเก็บจันทราที่ทอแสง
จะเก็บดอกไม้ ผีเสื้อ และแมลง
เป็นแส่งแห่งความรักมาให้เธอ
สายลมหนาว...........
.............................................................
ไม่ต้องบอกว่ารักฉัน...มันไม่สำคัญ
ไม่ต้องให้คำสัญญามั่น...เพราะมันไม่จำเป็น
แค่ขอเพียงเธออยู่ใกล้ ๆ แค่นั้นเอง
เพียงแค่นั้นชั้นก็คงสุขหัวใจ
ไม่ต้องมอบดาวที่ปลายฟ้า
ไม่ต้องเก็บคลื่นขาวทะเลใส
ไม่ต้องการสิ่งของเลอค่าสูงส่งใด ๆ
ขอแค่ใจที่มอบให้ก็เกินพอ
หิมะขาว........