13 กุมภาพันธ์ 2551 23:19 น.
..สายลมทะเล..
กระชับปืนเข้าแอบแนบติดกาย
ตะกรุดเสกเหน็บชายตะเข็บเสื้อ
หลวงพ่อทวดหลวงปู่ศุขพ่อท่านเจือ
นิมนต์ท่านมาเผื่อ พออุ่นใจ
ลูกมาทำหน้าที่พิทักษ์ชาติ
แม้ไม่ได้ขี้ขลาด แต่หวั่นไหว
ในสงครามที่ไม่รู้ จะยิงใคร
ลูกควรกลัวหรือไม่ บอกลูกที
นโยบายสันติภาพ “ทราบวอสอง”
ทหารไทยทั้งผอง สนองเต็มที่
พิทักษ์สิทธิ์อิสระ ประชาเสรี
ตระหนักดี สำนึกด้วย ช่วยเข้าใจ
...............................................
เพื่อนทหารขาขาด ร้องให้ช่วย
ลากร่างเพื่อนเข้าดงกล้วย ช่วยไม่ไหว
สะเก็ดฝังเลือดคั่งประดังใน
“มึงแข็งใจให้ดี ยังมีกู”
หรือเพราะคนล้มตายใช่ลูกหลาน
ค่าทหารเหล่านั้นไม่มีอยู่
ประชาชนอีกเล่า หรือไม่รู้
เขาต้องอยู่ เพราะไม่มี ที่จะไป
พุทธคริสอิสลาม ศพแล้วศพเล่า
จะมีใครปัดเป่าเอาใจใส่
ลูกชายท่านครบเกณฑ์ ณ เพลใด
อย่าหนีหายไปไหน..ทางใต้คอย
13 กุมภาพันธ์ 2551 23:09 น.
..สายลมทะเล..
ใจจำนนจนยอมต้องน้อมรับ
ด้วยสดับรักคนที่ มีเจ้าของ
พบเมื่อสายเกินไป ไม่อาจครอง
เขาเป็นทองร่วมแผ่น น่าเสียดาย
พลิกแผ่นดินหาตัวชั่วชีวิต
พรหมลิขิตเล่นตลกจนหกหาย
กลิ้งคะมำขำไม่ออกชอกช้ำกาย
ใจสลายหายใจขัดอึดอัดใจ
มีคนดีร้อยพัน นั่นก็รู้
กลับไม่เหมือนมีอยู่ รู้ใช่ไหม
แปลกยิ่งนักรักมนุษย์สุดเข้าใจ
คนที่ดีถมไป กลับไม่รัก
แต่ถ้าโลกใบนี้ รักกันง่าย
ทั้งหญิงชายเกี่ยวดองครองสมัคร
คงไม่เหลือคนโสดมาทายทัก
ให้สมรักสมใจ คนวัยนี้
.................................
สุภาพบุรุษไม่พอ จึงขอให้
ทั้งสองคนคิดใหม่ให้ถ้วนถี่
หากมั่นใจ ยืนยัน ย้ำอีกที
รักกันดีหรือไม่? ตอบฉันมา
10 กุมภาพันธ์ 2551 09:57 น.
..สายลมทะเล..
อย่าเสียรู้เชิงชายชิดหวังเชย
ที่พร่ำเอ่ยคำรักเป็นหนักหนา
สารพัดสารพันจำนรรจา
เพียงเพื่อสมปรารถนา..ได้มาครอง
น้องเอ๋ย จงระวัง..ฟังคำพี่
คิดอีกทีดูให้ทั่วไม่มัวหมอง
สาวครั้งเดียว เสียวเพียงหน คนก็มอง
เสียทั้งของ หมองทั้งตัว..ชั่วเหมือนชาย
5 กุมภาพันธ์ 2551 11:41 น.
..สายลมทะเล..
ปัถพีผืนเดียวแผ่นดินนี้
เสรียิ่งกว่า สรวงสวรรค์
ประชาธิปไตย เบ่งบานถึงโลกันต์
ไม่เหลือปันวันหน้า..กลัวไม่มี
อิสระเต็มที่ ไม่มีเผื่อ
กูเบื่อ กูเซ็ง กูจะเอาอย่างนี้
ใครจะชักแม่น้ำทั้งห้า ว่ามึงดี
กูจะยืนตรงนี้..ไม่เอามึง
....................
ก็ปัถพีผืนนี้ มิใช่หรือ
ทิฐิถือฝักฝ่ายกันบูดบึ้ง
สาดเสีย เทเสีย กันเอ็ดอึง
แบ่งครึ่ง ผองชน พลเมือง
แดนสุวรรณพันปี เสรีพิสุทธิ์
ทรงทรุด ฉุดดับ มานับเนื่อง
อวสานกาลกรุง เคยรุ่งเรือง
จะฉิบหายทั้งเมือง..เรื่องของมึง
2 กุมภาพันธ์ 2551 20:51 น.
..สายลมทะเล..
เกิดมาเพื่อจะตายอย่างนักสู้
มิใช่ชายเจ้าชู้ตามถึงบ้าน
ชีวิตทั้งชีวิต มีแต่งาน
ใครจะมาเพื่อผ่าน..ช่างปะไร
ไร้มีดหมอต่อรองมัชจุราช
เสน่ห์พราวขาวสะอาดชวนหลงใหล
มิใช่หนุ่มนักรัก การบินไทย
พร้อมหยิบดาวยื่นให้..ถึงใจเธอ
เป็นเพียงคนเดินดิน..ยังกินข้าว
เผลอใจเจ็บเหน็บหนาวเพียงพลั้งเผลอ
เจียมใจ ไร้ค่า คู่ควรเธอ
มิอาจเจอ จึงหลบ..จบจบไป
Lovers
0 คน เลิฟ..สายลมทะเล..
Calendar
หน้าส่วนตัว
1880
