20 สิงหาคม 2548 03:55 น.
..สายลมทะเล..
อุดมการณ์ใส่คอนแบกหน้าตั้ง
รุดไม่ยั้งหลังเหลียวชะเง้อหา
มาดมั่นบุกเดี่ยวตาต่อตา
ชีวิตใช่มีเวลาให้รอคอย
จังหวะแห่งโอกาสคือตอนนี้
ไม่มีฤกษ์ดีใดให้อ้อยสร้อย
เมื่อใจชายกายกำลังยังเต็มร้อย
ยังจะคอยหาสวรรค์วิมานอะไร
20 สิงหาคม 2548 03:54 น.
..สายลมทะเล..
เหนื่อยอะไรนักหนางานแค่นี้
ปู่ทำนาทั้งปีไม่มีบ่น
ลุงหาปลาอาโหล๊ะกบต่างอดทน
สู้ดิ้นรนให้พ้นไหนจนยอม
เหนื่อยเพียงนิดซึมเศร้าเหงาเซ็งเบื่อ
เหนื่อยไร้เหงื่ออาบแอร์จนอ้วนป้อม
หรือเหนื่อยใจมากแท้แพ้ตรมตรอม
ที่ผ่ายผอมคือใจ...ใช่ร่างกาย
20 สิงหาคม 2548 03:53 น.
..สายลมทะเล..
หนึ่งหน้าที่ สำเร็จ สมบูรณ์แบบ
ห้องที่เคย ซุกแอบ ค่อยเปิดกว้าง
โลกแห่งความ จริง-ลวง ระหว่างกลาง
มันอยู่ห่าง ตัวเธอ .. แค่ข้ามมา
จากนี้ นี่แหล่ะ โลกจริงจริง
อุปสรรค สรรพสิ่ง ยิ่งทายท้า
ฝันมิใช่ นิทาน ปรัมปรา
ทุกสิ่งเห็น ตรงหน้า .. คว้าได้จริง
20 สิงหาคม 2548 03:52 น.
..สายลมทะเล..
นกน้อย ปีกบาง เคยป้อแป้
ซุกปีกแม่ อุ่นรัง เพียงพ้นหนาว
จบหลักสูตร หัดบิน อันยืดยาว
ขยับก้าว พ้นรัง .. กระพือบิน
20 สิงหาคม 2548 03:51 น.
..สายลมทะเล..
แต่ละก้าว แต่ละทาง ที่ย่างผ่าน
หนามตำ ตีนกร้าน น้ำตาไหล
ไม่ปริปาก บ่นท้อ ให้อายใคร
เธอเป็นอะไร มากมาย .. โดยไม่รู้
หน้าที่ วันนี้ ทำสำเร็จ
เจียระไน เหลี่ยมเพชร น้ำงามหรู
โลกกว้าง แค่เพียงก้าว ออกมาดู
ขอต้อนรับ เธอสู่ .. ชีวิตจริง