30 สิงหาคม 2548 03:24 น.
..สายลมทะเล..
มีตัวตนอยู่ในเงามืด
ใช้ชีวิตเหมือนจืดชืดแต่เข้มข้น
อ่อนแอไม่กล้าสู้หน้าคน
ผู้คนเรียกเขา..สายลับ
จุดจบเดียวของความผิดพลาด
ใสสะอาดเหมือนดาวดับ
เลือกที่จะตายไปกับความลับ
หรือเลือกจะรับซัดทอดองค์การ
30 สิงหาคม 2548 03:22 น.
..สายลมทะเล..
เก็บวิทยุที่ถูกฝังข้างตัวจ่า
เวทนาผู้องอาจชาติทหาร
หมู่ละลายตายสิ้นทั้งวิญญาณ
เขาดักซุ่มสังหารไม่รู้ตัว
เลือดทะลักท่วมนองกองไส้แตก
พลีชีพแลกอุดมการณ์ถูกฝังหัว
ข่ายสัญญาณคือความลับพกติดตัว
แพ้ชนะดีชั่ว อยู่ตรงนี้
เสียงระเบิดกึกก้องท้องเหวอะหวะ
ห่ากระสุนปลิวปะทะจากทุกที่
ทุกคนร่วงด่าวดิ้นสิ้นชีวี
คือนาทีมัชจุราช ประกาศชัย
มือข้างซ้ายกระสุนตัด ขาดรุ่งริ่ง
มือขวาชิงขุดดินไม่หวั่นไหว
ฝังวิทยุกลบปาดแล้วขาดใจ
ปล่อยไส้ไหลกองพื้น..นอนยิ้มตาย
30 สิงหาคม 2548 03:19 น.
..สายลมทะเล..
เมื่อวานท่านนายกโทรมาร้องไห้
บอกเหนื่อยใจ คน,งาน อาการหนัก
สิ้นเรี่ยวแรงเหนื่อยล้าอยากลาพัก
บอกลูกเขยที่รัก ดูแลที
ผมหลบเลี่ยงเบี่ยงบ่ายไว้ทีท่า
บอกเวลาตามคำนวณไม่ควรที่
ดันลูกเขยวัยหนุ่มคุมเวที
พวกหัวหงอกรอเก้าอี้ ตีผมตาย
ให้ผมช่วยอย่างนี้ดีกว่าไหม
เปิดสำรับล้างไพ่ ขยับขยาย
ทรัพย์ตระกูลหมื่นล้าน ถล่มทลาย
ผมแบ่งเบาให้ได้..โอนมาเลย
30 สิงหาคม 2548 03:17 น.
..สายลมทะเล..
ผมลืมยิ้มให้กับความรัก
ตอนเธอเข้ามาทักทายผม
ผมลืมหยิบดอกไม้มาชื่นชม
ตอนเธอยื่นให้ผม..วันนั้น
วันนี้ ดอกไม้เหี่ยวเฉา
ความรักเหงาลอยไปสวรรค์
รดน้ำเท่าใดคงไม่ทัน
ไขว่คว้าอย่างไรนั้น..ไม่ถึงแล้ว
30 สิงหาคม 2548 03:16 น.
..สายลมทะเล..
สาวสะพรั่งปลั่งเปล่งเต่งเต็มเต้า
แรกนมสาวโดนมือชายกายจึงสั่น
หอบหายใจฟืดฟาดโดนฟาดฟัน
เขาเมามันเคล้นคลึงดึงหัวนม
เธอร้องครางเบาเบาพอขวยเขิน
สิ้นแรงเดินใดใด ร้องไห้ร้องห่ม
เขาเสร็จกิจลูบหน้าผากเอ่ยปากชม
ดูซินมของเธอ ขาวดีจัง
ราคีคาวเปื้อนแล้วเป็นครั้งแรก
หญ้าเขียวแลกนมเธอเพียงครึ่งถัง
ไม่สงสัยลังเล ประเดประดัง
นมในถังเลี้ยงคน..เธอพอใจ
...มอออออ...