20 สิงหาคม 2548 03:31 น.
..สายลมทะเล..
ผู้หญิง อย่าชิงชัง
ทุกข์ประดัง เขามากมี
ยอมรับ มากกว่านี้
ที่เขามี ที่เขาเป็น
คนเรา ต่างความคิด
จึงอาจผิด อย่างเราเห็น
ลำบาก แสนยากเย็น
หากจะเป็น เช่นใจใคร
ให้คน ที่เรารัก
หรือยากนัก ถึงไม่ให้
คาดหวัง จนเกินไป
รักแค่ไหน ก็ไม่พอ
ยอมรับ อย่างเราเห็น
อย่าให้เขาเป็น อย่างเราขอ
อย่าปล่อย ให้เขารอ
รักที่พอ นั่นแหล่ะรัก
20 สิงหาคม 2548 03:30 น.
..สายลมทะเล..
ก่อนจะค่ำร่ำลาพระอาทิตย์
น้องตามติดพี่ชายจ่ายตลาด
หมูไก่ปลาสารพัดสัตว์ถึงฆาต
เตรียมตักบาตรยกชั้นวันพรุ่งนี้
ยิ้มละไมใจชื่นตื่นแต่เช้า
ทำกับข้าวเตรียมการณ์แต่ตีสี่
เวียนบรรจบครบรอบอีกหนึ่งปี
วันเกิดแม่ปีนี้ พร้อมหน้าพร้อมตา
ครั้นใกล้รุ่งฟ้ากลับมืด พิรุณโปรย
ข้าวที่หอมกลิ่นโชย ไร้พระผ่าน
รื้อสำรับ จัดใหม่ เทใส่จาน
แยกปิ่นโตคาวหวาน รอฉันเพล
โครม ! มอเตอร์ไซด์ชนคนถนนหน้า
อนิจจา น้ำใจจน คนขับเผ่น
เลือดอุ่นอุ่นไหลปนน้ำฝนเย็น
ดูหนอคน ที่เป็น .. ไม่เข้าใจ
พ่อขับพาคนเจ็บส่งมือหมอ
แม่ติดต่อช่วยเป็นธุระให้
รอจนเรื่องวุ่นวาย คลี่คลายไป
ฝากถึงญาติเขาไว้ ถึงกลับมา
.
แบ่งข้าวเย็น ปิ่นโต เทใส่จาน
พ่อแม่ลูกนั่งทานกันถ้วนหน้า
อิ่มข้าวพระ ยามบ่ายสบายอุรา
ล้างปิ่นโตคว่ำฝา ด้วยอิ่มบุญ
20 สิงหาคม 2548 03:28 น.
..สายลมทะเล..
เดินอยู่ในความฝันเหมือนจริง
ทุกสิ่งอยู่ระหว่างใช่-ไม่ใช่
สำคัญหรือรู้สึก-ไม่รู้สึกอะไร
เมื่อปากใจไม่เคยโกหกเช่นเธอ
ฉันต่างหากที่ควรพัก
ไล่ตามความรักของเธอไม่ไหว
ความรักที่เธอบอกหมดใจ
แล้วแอบไขว้นิ้วไว้..บอกมา
จริงอยู่..ฟ้าอยู่สูงเกินไขว่
แต่ฉันก็หาใช่ฟ้า
เป็นแค่มนุษย์ธรรมดา
เดินไล่ขอบฟ้า..หาใครบางคน
20 สิงหาคม 2548 03:25 น.
..สายลมทะเล..
โกงกิน ให้วายวอด
ประชาชนตาบอด มองไม่เห็น
โปร่งใส เพราะหมกเร้น
ตากแอร์เย็น เสวยวิมาน
นรกหรือ หามีไม่
จะใส่ใจ ให้รกกบาล
โลกมี แต่ผีมาร
กับชาวบ้าน ที่โง่งม
กูไม่กิน แม่งก็กิน
มันหวานลิ้น แต่กูขม
เรื่องไร จะโง่งม
กินตามลม แบ่งแบ่งกิน
นักการเมือง ใช่ขี้ข้า
ชาวประชา เจ้าของถิ่น
สัญญา ที่พลิกลิ้น
ถุยทิ้งดิน..แค่น้ำลาย
สี่ปี ค่อยกลับตัว
จากผีชั่ว จอมมารร้าย
แบ่งเศษ สิบเบี้ยบ้าย
นับหัวจ่าย..ค้าขายกัน
ปากกา กากบาท
สามร้อยบาท กับคำมั่น
ถุยเถอะ ช่างแม่มัน
สามร้อยนั้น..กูโกงมึง
20 สิงหาคม 2548 03:23 น.
..สายลมทะเล..
แค่รอยยิ้มง่ายง่ายกลับสร้างยาก
ต้องลำบากปั้นหน้าจนกรามเมื่อย
ยิ้มที่เสแสร้งทำแหยและเนือย
ต่างฝ่ายต่างเหนื่อย...แต่ก็ทำ
บ้างจะยิ้มสักครั้ง คิดแล้วคิดอีก
บ้างยอมหลีกยอมหลบพบแล้วขำ
บ้างก็แอบซ่อนยิ้มในถ้อยคำ
บ้างก็ทำผ่านผ่าน จบจบไป
ยิ้มสยามเขาลือกันว่าสวย
ตอบผมด้วยวันนี้หายไปไหน
ข้ามสี่ฟ้าห้าทะเลไกลแสนไกล
ก็จะไปเพื่อรับ...กลับบ้านเรา
Lovers
0 คน เลิฟ..สายลมทะเล..
Calendar
หน้าส่วนตัว
844
