เลว...เธอมันเลวจริงๆ

สายลมกับหญิงสาว

ทุกอย่างมันช่างไวเสียเหลือเกิน...ตั้งแต่ตอนที่ฉันกับเธอขาดกันรู้มั้ยว่าฉันรู้สึกยังไง ทรมานแค่ไหนที่ต้องบอกเลิกเธอ
ทุกๆอย่างที่เธอทำให้ฉัน ฉันไม่รู้หรอกนะว่าเธอทำมันเพื่ออะไร เธอหลอกฉัน
หลอกว่ารัก...หลอกว่ามีความรู้สึกดีๆให้...ทั้งที่ความจริงเธอไม่ได้รักฉันเลย ฉันเองก็ไม่รู้ว่ายอมให้เธอหลอกแล้วหลอกอีกได้ยังไง ทั้งๆที่ควรจะรู้ได้แล้วว่าเธอมันไม่เคยรักใครจริง
ตอนที่เราสองคนคบกันนั้น ฉันอยากรู้ว่าเธอคิดยังไง รักฉันมั้ยรึว่าคบเพื่อ...แก้เซ็ง เธอบอกฉันทุกครั้งว่ารัก กอดฉันทุกครั้งที่เราอยู่ด้วยกัน เธอทำให้ฉันมั่นใจว่าเธอรักฉันจริง แต่นี่อะไร จู่ๆเธอก็มาบอกว่าเธอชอบคนอื่น มาพูดให้ฉันฟัง มาขอให้ฉันเลิกยุ่งกับเธอ....
หัวใจเธอทำด้วยอะไร รู้รึเปล่าเธอทำฉันทรมานแค่ไหน เธอทำให้ฉันเกือบครั่งทุกครั้งที่เห็นเธอ
แต่ก็นะ คนอย่างเธอมันเห็นแก่ตัว คบกันมานานก็พึ่งจะรู้เดี๋ยวนี้เองว่าเธอมัน ระ-ยำ แค่ไหน ฉันไม่ได้พูดเพราะโกรธรึโมโหที่เธอทำร้ายฉันแต่นี้คือความจริง 
ความจริงที่เธอพยายามสร้างหน้ากากขึ้นมาปกปิด ให้ตายเถอะ เธอทำได้ยังไง คนที่มารักมาชอบเธอ เธอก็แกล้งให้ความหวังเขา แล้วก็ไปบอกเขาว่าเธอไม่ได้รักเขา เธอล้อเล่น อยากรู้จริงๆ เธอเคยรักใครจริงบ้างมั้ย รึว่าคิดว่าตัวเองดีเลิศเลอ จะบอกเอาไว้ให้ ไม่ใช่ว่าสอน ฉันเองก็รู้ตัวว่าฉันมัน แพศ ยา แต่ก็อย่างว่านั่นแหละ ฉันก็คง ระ ยำ น้อยกว่าเธอ เธอมันจิตใจโสโครก! ทำร้ายคนที่เขารักเธอไปทั่ว ! ขอบอกเธอเป็นครั้งสุดท้าย ว่าถ้าเธอยังเป็นแบบนี้ ก็อย่าหวังว่าจะเจอใครจริงใจต่อด้วย เวรกรรมน่ะมันมีจริง อยากให้รู้ไว้ ถ้าเธอมาเจอบทความนี้ ก็ขอให้รู้ไว้ด้วยว่า ฉันเขียนให้เธอเอง 

ปล. เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง ประสบโดยผู้แต่งเอง