23 มกราคม 2550 16:20 น.
สายรุ้ง
สิบสามมกราพาใจเศร้า
พี่ของเราจากไปอาลัยหา
เป็นครั้งหนึ่งในชีวิตจำติดตา
สุดเยียวยาแม้ว่ามียาดี
เป็นสัจจะความจริงของชีวิต
ถึงไม่คิดว่ามันจะรีบร้อน
เพราะอยู่อยู่มีกรรมมาตัดรอน
เป็นการสอนพี่น้องให้ระวัง
มัจจุราชมาพล่าฆ่าชีวิต
ไม่เคยคิดสงสารคนอยู่หลัง
ว่าจะทุกข์อย่างไรกับการยัง
ลูกคนเดียวอยู่หลังยังเศร้าใจ
ขอให้พี่ไปดีและมีสุข
ไม่ต้องทุกข์กับลูกในวัยใส
ญาติพี่น้องจะประครองเลี้ยงดูไป
ขอให้พี่จงสุขใสในวิมาน
2 มกราคม 2550 15:26 น.
สายรุ้ง
ขออวยพรเป็นกลอนตอนปีใหม่
ทั้งเพื่อนหญิงและชายทั้งหลายหนา
ที่แต่งกลอนมาให้ชาวประชา
ได้ศึกษากับเวลาที่ยาวไกล
เมื่อมาถึงวันนี้ที่สมมุติ
ว่าเป็นจุดเปลี่ยนผ่านตามวิสัย
ที่ชาวโลกเรียกกันมายาวไกล
ว่าเป็นวันขึ้นปีใหม่สดใสจริง
อยากให้เพื่อนทั้งหลายใช้โอกาส
ด้วยการวาดเข็มทิศชีวิตนี้
ให้มุ่งตรงไปข้างหน้าแต่สิ่งดี
แล้วชีวีของเราไม่เศร้าตรม
ขออวยพรให้ท่านมีความสุข
หากพบทุกข์ก็อย่าท้อต้องรู้หนา
เมื่อเราทุกข์นั้นทุกเวลา
มันจะกลายเป็นสุขหนาเพื่อนนักกลอน