21 กันยายน 2547 22:39 น.
สายรุ้ง
ผึ้งน้อยลอยตามลม เพื่อชื่นชมกลิ่นเกสร
บินไปในภมร จำจากจรบ้านเมืองมา
ด้วยหวังเพียงน้อยนิดคือพิชิตปริญญา
เอามาเพื่อแทนค่าคุณบิดาและมารดร
ผึ้งน้อยตัวนิดนิดแต่ดวงจิตเป็นผู้ใหญ่
ดูแลตัวเองได้ มิให้ใครต้องกังวล
แต่มีในบ้างครั้ง ที่ต้องนั่งน้ำตาหล่น
เพราะคิดถึงแม่ตน แสนสุดทนกลั้นน้ำตา
ผึ้งน้อยเจ้าโผผิน เที่ยวบินไปในนภา
บางครั้งก็เมื่อยล้า อยากเสาะหาที่พักใจ
มีใครบ้างไหมหนอ พอจะให้ที่พักได้
กับผึ้งน้อยนี้ไง ไม่ทำร้ายผึ้งใจดี
ผึ้งน้อยนี้เลี้ยงง่าย ไม่อ้อนใครให้ลำคราญ
เพียงข้าววันละจาน กับหมูหันวันละตัว
กินง่ายและอยู่ง่าย ใครสนใจนั้นต้องชัว
เลี้ยงไว้ในห้องครัว ของหัวใจไม่ทุกข์ตรม